به راستی که تمام لغتنامه های دنیا از به تصویر کشیدن زهد و بی رغبتی رسول برگزیده خدا حضرت محمدمصطفی صلی الله علیه وسلم عاجزند، او همان پیامبری است که صحابه آنحضرت که تربیت یافتگان مدرسۀ ایمانی و ربانی ایشان بوده و نیز پیروان واقعی این پیامبر برگزیده خدا- اعم از عرب و عجم- در سراسر گیتی پهناور، مال و منال دنیا در نگاه بلند و زاهدانه آنان مانند سنگ و خشت متصور می نماید.
پس چگونه می توان زهد رسول اعظم صلی الله علیه وسلم را که اسوه و قدوه و معلم و امام در تمام فضایل و خوبی ها به شمار می رود را به تصویر کشید و بیان کرد.
رسول خدا صلی الله علیه وسلم این جمله را همواره تکرار می فرمودند: «اللهم إنّ الأجر أجرالآخرة»؛ خداوندا! همانا پاداش واقعی آنست که در آخرت است.
ایشان همچنین می فرمودند:«مرا چه به دنیا، همانا من در این دنیا مانند مسافری هستم که برای چند لحظه زیر سایه درختی استراحت کرده، سپس آن را گذاشته و به راه خود ادامه می دهد».
روزی حضرت عمر رضی الله عنه، رسول خدا صلی الله علیه وسلم را دیدند که روی حصیری دراز کشیده اند و آثار حصیر بر پهلوی مبارکشان نقش بسته است، با مشاهده این صحنه، اشک از چشمان حضرت عمر رضی الله عنه جاری شده و فرمود: ای رسول خدا! شما بهترین بنده پروردگار عالم هستید و در این وضعیت سخت به سر می برید در حالیکه پادشاهان ایران و روم در بهترین خوشیها به سر می برند؟! در این هنگام رنگ چهره رسول اکرم صلی الله علیه وسلم تغییر کرده و فرمودند: «ای فرزند خطاب! در میان انسانها گروهی هستند که نصیب خوبیهای خود را در این دنیا می برند و در آخرت سهمی ندارند».
رسول خدا صلی الله علیه وسلم زهد در زندگی را نه تنها برای ذات مقدس خود می پسندیدند بلکه این نوع زندگی کردن را برای اهل و عیال خویش ترجیح می دادند بطوری که روایت شده که رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمودند: بارالها! رزق آل محمد را به اندازه کفاف قرار بده.
حضرت ابوهریره رضی الله عنه در بیان زندگی زاهدانه خانوادۀ رسول خدا صلی الله علیه وسلم می فرمایند: «قسم به آن ذاتی که جان ابوهریره در قبضه قدرت اوست! پیامبر خدا و خانواده گرامیشان سه روز پشت سر هم از نان گندم سیر نخوردند تا اینکه از دنیا تشریف بردند».
حضرت عایشه رضی الله عنها وضعیت معیشتی همسران رسول خدا صلی الله علیه وسلم را اینگونه توصیف می کند: «یک ماه بر خانواده رسول خدا صلی الله علیه وسلم می گذشت و در منزلشان آتشی برای پخت غذا روشن نمی شد و فقط از خرما و آب تغذیه می نمودند».
حضرت امام بخاری در باب جهاد روایتی دارند مبنی بر اینکه: زره رسول خدا صلی الله علیه وسلم در دست یک یهودی به عنوان رهن محبوس بود و رسول خدا صلی الله علیه وسلم چیزی نداشت تا آن را آزاد کند.
رسول اکرم صلی الله علیه وسلم در حالی مراسم حجة الوداع را به پایان رساند که تمام جزیرة العرب زیر حکم ایشان کرنش کرده بود ولی با وجود این همه عظمت، ایشان به عنوان رهبر جهان اسلام، روی یک کجاوه کهنۀ شتر قرار گرفته بودند و لباسی که به تن داشتند با چهار درهم از متاع دنیا برابر نبود، در این هنگام فرمودند: خداوندا! حج ما را خاص برای رضای خود قرار بده؛ و ما را از ریا و شهرت طلبی نجات فرما.
روزی خطاب به حضرت ابوذر رضی الله عنه فرمودند: «اگر به اندازه کوه احد نزد من طلا و مال دنیا باشد من دوست دارم در کمتر از سه روز همه آنها را در راه خدا انفاق نمایم».
حضرت جابر بن عبدالله رضی الله عنه می فرماید: «هرگز رسول خدا صلی الله علیه وسلم در مورد چیزی که از ایشان خواسته می شد؛ “نه” نمی فرمودند».
حضرت ابن عباس رضی الله عهنما می فرماید: «رسول خدا صلی الله علیه وسلم در سخاوت و بخشش از باد تند بیشتر شتاب داشتند».
حضرت انس رضی الله عنه می فرماید: «مردی از رسول خدا صلی الله علیه وسلم تقاضای کمک کرد، رسول خدا صلی الله علیه وسلم تعداد زیادی گوسفند به او داد، آن شخص به سوی قوم خود برگشت و گفت: ای قوم من! ایمان بیاورید، زیرا حضرت محمد صلی الله علیه وسلم آنچنان بذل و بخشش می کند مانند شخصی که هرگزاز فقر نمی ترسد».
یک بار شخصی نزد رسول خدا صلی الله علیه وسلم نودهزار درهم آورده و روی حصیری گذاشت، آن حضرت صلی الله علیه وسلم بلند شده و تمام آنها را تقسیم کرد و هیچ فقیری را دست خالی نگذاشت تا اینکه همه آن نودهزار درهم تمام شد.
این گوشه ای از زندگی زاهدانه محبوب ترین بنده الهی و سرور تمام پیامبران خدا است که چگونه در کمال زهد و بی رغبتی نسبت به دنیا زندگی را سپری می نماید و در عین حالی که در فقر زندگی می کند اما به هیچ وجه دچار بخل نسیت بلکه در زمینه سخاوت و بخشش نیز از همگان سبقت می گیرد.
به راستی! آیا رهبران دنیا که هر کدام ادعای نجات بشریت را در سر می پرورانند، اینگونه از دنیا و متعلقات آن به دور بوده و آسایش و رفاه رعیت خویش را بر آسایش و رفاه خود و اهل و عیال خویش ترجیح می دهند؟.
دیدگاههای کاربران