مروچی :جمعه, ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۳
مولانا عبدالحمید ماں زاهدان ءِ جمعه نماز ءِ دیوان ءَ:

په مردمانی سۆب ءَ هر پاترپے را سگّ اێں

په مردمانی سۆب ءَ هر پاترپے را سگّ اێں

شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، ماں زاهدان ءِ جمعه نماز ءِ دیوان ءَ (۲ تیرماه ۱۴۰۲/ 23 ژوئن 2023) گوشت ئِے که په ایران ءِ استمان ءِ سۆبانی پارءَ هر پاترپے را سگ ایت ءُ ایران ءِ مردمانی دنیا ءُ آخرت ءِ وشبهتی ءُ سۆب ءَ وتی مهمترێن گڑتیَ زانت.

🔹 ایران هما ملکانی لڑ ءَ انت که مزن سسائانی روگ شه آ ملکاں باز انت

په سنی‌آنلاین ءِ سرهال ءَ شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید درائێنت: مزن سسا ءُ کاربلد ءُ وانندگانی روگ شه ملک ءَ چیزے انت که مرۆچی ما ءُ لس مردمانی پرێشان کرتگ. ایران ماں دنیا ءَ هما ملکانی لڑ ءَ انت که مزن سسا شه اۆد ءَ باز جی انت.

واجه ءَ وتی هبرانی دێمتر ءَ اے بن‌گپ ءِ سببانی باروا گوشت: اے بن‌گپ بازێن سببے دار ایت که مهمترێں اقتصادی انت. ملک ءِ زر باز بےارزشت بوتگ ءُ همے بےارزشتێن زر هم گیر نه یهت. اقتصادی مشکلاں باز مردمانَ پرێشان کرتگ. بازێنے شه اے کاربلداں که زان انت دگه ملکاں توان انت کار ودی کن انت ءُ دگه استمانانَ آوانی کاربلدی پکار انت همۆدا رو انت. دنیا ءِ ملکانی ٹوهترێن هنتکان مزن سسا انت که په چاگرد ءَ سۆب دار انت، بلێن ارمان که مئے ملک اے هنتکانان هنچا شه دست دنت.

🔹 ملکی سۆبمندیاں نقصان دیستگ/ مئے دل ءَ نه لگ ایت که رۆزیگی مشکلاں جۆڑ بےانت

زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ گێش کرت: من پێسر ءَ هم باز گوشتگ که ملکی سۆباں نقصان دیستگ. ارمان که آ کساس ءَ که دگه ملک ءُ استماناں وتی ملکی سۆبانی پکر ءَ انت، مئے ملک ءِ کارمستراں نه انت. مئے کارمستراں گێشتر وتی سۆبانی پکر ءَ انت پمێشا ملکی سۆبان نقصان دیستگ ءُ خزانگ هۆرک بوتگ.

واجه ءَ گوشت: اے رۆچاں بازێنے جهد کن انت که اقتصاد ءَ جۆڑ کن انت، بلێن مئے دل ءَ نه لگتگ که کارے جۆڑ بیت، پچےکه په اقتصاد ءِ جۆڑ بیگ ءَ دو چیز هژدری انت؛ یکے اۆزار ءُ دۆمی سیاست ءُ رهبند؛ په هر رهبندے اول ءَ اۆزار ءُ وسی ئێں مردم ءُ پد ءَ جوانێن سیاست پکار انت. تاں وختےکه سیاستاں جۆڑ مه بےانت ءُ جوانێن رهبندے درگێجگ مه بیت ءُ پکارێں اۆزاراں هم تیار مه بےانت رۆزیگی ءُ دگه مشکلان جۆڑ نه بےانت. چهرگ ءَ کارے نه بیت، البت خدا کنت که کارے جۆڑ بیت تاں مردماں شه اے سکێن جاور ءَ رکّ انت.

🔹 ملک ءِ تها انتقادمنّی نێست

مولانا عبدالحمید تچکاتچک گوشت: ایران ءِ تها یک مشکلے هست که شه هما بادشاهی ءِ زمانگ ءَ منتگ که یک هاسێن پاٹی ءِ ملک ءِ واجه‌کارانی کر ءَ مچ بیت ءُ دگران نه هل ایت که نزیک بےانت. همے چیز سبب بوتگ که ملک ءِ واجه‌کاراں شه مردمانی درد ءُ مشکلاں سهی مه بے انت. مئے ملک ءِ تها کارمستراں شه انتقاد ءِ دێم ءَ جی انت ءُ کسے را که نگد کنت ءُ مردمانی مشکلان بیان کنت، پسند ئِے نه کن انت. اگاں بس یک پاٹی ءِ گپاں گۆش دارگ بےانت ءُ انتقاداں اُشکنگ مه بےانت گڑا اے ردێن ارادهانی سبب بیت.

مولانا عبدالحمید گوشت: ارمان که ملک ءِ تها انتقاداں منگ نه بےانت. اگاں کسی انتقاد کنت زۆرێں پاٹیاں پرایی گوانگ جن انت ءُ مکنے کن انت، اگاں پارلمان ءِ جهگیر هم انتقاد کنت گۆں زۆر ءُ هژم ءَ آماچ بیت. شه انتقاد ءِ دێم ءَ جِستن بازێن چٹی ءِ دار ایت. تاں وهدےکه انتقاد مه بیت ءُ مشکلاں بیان مه بےانت چۆن ملک اصلاح ءُ جوان بیت؟

🔹 آمید ءِ اێر دارگ ءُ بیان ءِ آزاتی شه ایران ءِ مردمانی بنیادی لۆٹاں انت که هچبر جهل نه یهینت

واجه ءَ سک سۆگه کرت: بیان ءُ ند ءُ رسانکدرانی آزاتی باز هژدری انت ءُ هچبر نبائد نادلگۆش بیت. اے آزاتیاں په ملک ءَ سک پکار انت ءُ کانود هم آوانی باروا اێر دارگ نه بوتگ. لهتێنے وتی دلے رنگ ءَ اے آزاتیانی دێم ءَ را گپتگ ءُ ملک ءُ حکومت ءُ دین ءَ را چٹی رسێنتگ.

🔹 کارمستراں پرۆش وارتگێں سیاستان ویل کن انت

دارالعلوم زاهدان ءِ سرمستر ءَ درشان کرت: منی سۆگه په کارمستراں اێش انت که پرۆش وارتگێں سیاستانی پد ءَ مه رو انت، پچےکه ابید شه پشۆمانی ءَ دگه آسراتے نه دار انت. گۆں نۆکێں سیاست ءُ گپءُتراں گۆں مردماں ملک ءَ راه بر ات. اێرادگرۆکانی گپان گۆش دار ات ءُ لۆٹان اش منّ ات. مردمانَ دلگۆش کن ات که اے مردم شمے دۆزواه انت.

واجه ءَ گێش کرت: شه مئے نێمگ ءَ شما دلجم به ات که ما وتی جندے سۆبانی پد ءَ نه اێں. نه جاگه ءُ حکومت ءِ پد ءَ اێں ءُ نه دنیایی سۆبانی، بلکه مردم ءُ ملکی سۆبانی رندگیر اێں. ان‌شاءالله مئے گپاں دورنگی نه انت ءُ نه لۆٹ اێں کسے ءِ حق پادمالی بیت.

🔹 تاں ساه منی ڈڈر ءِ تها بیت استمان ءِ سۆبان رندگیری کن آں

🔹 درّێن مردماں پرێشان مه بنت، پهکێن چیزاں الله ءِ دست ءَ انت

زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ سکّ سۆگه کرت: بلکێن مردمے بےانت که وتی آیۆکے سۆبانی پد ءَ بےانت، بلێن ما ملک ءِ دۆزواه اێں ءُ پهکێن پاٹیانی خیر ءَ لۆٹ اێں ءُ پهکان سۆگه کن اێں که مردمانی سۆبانی پکر ءَ بے انت. کارمسترانَ هم سۆگه کن اێں که گۆں مردمان نند انت. ما به اێں یا مه به اێں چیزے که هژدری انت که بیت دین ابراهیمی ءُ دین محمدی ءُ آمید انت که ماں ملک ءَ بیت. ما لۆٹ اێں که مردمانی دین ءُ دنیا آباد بیت. تاں ساه مئے ڈڈر ءِ تها بیت استمان ءِ دنیا ءُ آخرت ءِ وشبهتی ءَ لۆٹ اێں ءُ اے باروا شه هچ پاترپے نه ترس اێں.

مولانا عبدالحمید دێمتر ءَ گوشت: منی سۆگه به شما درّێن مردماں همێش انت که [منی امنیت ءِ باروا] هچ پرێشان مه به ات. پهکێن چیزاں الله ءِ دست ءَ انت. هرچی الله لۆٹ ایت هما بیت، تاں الله مه لۆٹ ایت نه بیت. دعا کن ات که دعا باز هژدری انت.


چمشانک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *