مروچی :سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت , ۱۴۰۳
مولانا عبدالحمید:

ما په استان ءُ ملک ءِ امنیت ءَ پکر کن اێں ءُ گۆں هر وڑێں «ترندی» ءَ چپ اێں؛ هردو نێمگ ءِ پاٹیاں مشکلان ءَ گۆں «ترانکاری» ءَ جۆڑ کن انت

ما په استان ءُ ملک ءِ امنیت ءَ پکر کن اێں ءُ گۆں هر وڑێں «ترندی» ءَ چپ اێں؛ هردو نێمگ ءِ پاٹیاں مشکلان ءَ گۆں «ترانکاری» ءَ جۆڑ کن انت

شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، ماں زاهدان ءِ نمازجمعه ءِ دیوان ءَ (17 فروردین 1403/ 5 آپریل 2024) «استان ءُ ملک ءِ امنیت ءِ ساتگ» ءَ هژدری زانت ءُ هردو پاٹیان ءَ په پهرێز شه «هر وڑێں ترندی» ءَ ءُ مشکلانی جۆڑ کنگ ءَ گۆں «ترنکاری» ءَ سۆگه کرت.

🔹من هچبر جنگ ءُ هۆنرێچی ءَ نه منّ آں

په سنی‌آنلاین ءِ سرهال ءَ مولانا عبدالحمید گوشت: ارمان که اے رۆچاں استان ءِ تها ناامنی پێش آتگ که ما شه اے بابت ءَ پرێشان اێں. ما مدام په استان ءُ ملک ءِ امنیت ءَ سسا کرتگ ءُ مئے باور ءَ بائد انت که سیمسراں امن به انت. پهکاں که ما را دُرست کن انت، زان انت که ما نه تهنا نامنی ءَ نه منّ اێں، بلکه مدام شه اے بابت ءَ گڑتی دار اێں. بائد امنیت ساتگ بیت تاں پهکاں گۆں امنیت ءَ زند گوازێں انت. من هچبر جنگ ءُ هۆنرێچی ءَ نه منّ آں.

واجه ءَ درائێنت: همے زوتاں که لۆٹ ات اێں چهبار ءُ دشتیاری ءَ برو اێں ءُ لهتے کارمستراں گۆں تنک چمی ءَ مکن کرت. ما لۆٹ ات وڑی چێرکایی برو اێں که راه ءِ مردماں هم سهی مه بنت ءُ زحمت ءِ آماچ مه بنت. بلێں مردماں پد شه مکن ءَ سهی بوت انت ءُ پمێشا هم ما زوت برگشت اێں.

زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ گوشت: من اے بابت ءَ گلگ نه کرت ءُ نون هم گلگَ نه کن آں، بلکه لۆٹ آں گوش آں که ما استان ءِ امنیت ءَ لۆٹ آں. لهتے گپے جن انت مئے باروا چیزے لچێں انت که اے گپان ءَ پێسر ءَ هم جتگ اش ءُ پهکاں بنڈ انت.

🔹ما «ترانکاری» ءَ منّ اێں/ واجه پێغمبر ءَ ابوجهل ءُ ابولهب ءِ هبر ءَ هم اشکت

مولانا عبدالحمید وتی هبرانی دێمتر ءَ سک سۆگه کرت: ما ترانکاری ءَ من اێں. البت بےکردێں گپءُتراں بےپۆک انت، بلکه گپءُتران گۆں کرد ءَ هۆر بیت ءُ بدلی بیار ایت. پمێشا ما دۆئێں پاٹیان ءَ سۆگه کن اێں که جنگ ءُ هۆنرێچی ءِ بدل ءَ گۆں وت نند انت ءُ وتی مشکلان ءَ گۆں ترانکاری ءَ جۆڑ کن انت. هرچۆن که لهتے ءَ باور هست که ادا کسے ترانکاری ءَ دلگۆش نه کنت ءُ هبراں اشکنگ نه بنت، بلێں انگت ما په گپءُتران ءَ سۆگه کن اێں که هبراں اشکنگ به بنت.

واجه ءَ گێش کرت: په مئے سۆگه ءَ شما وتی مخالفانی گپان ءَ گۆش دار ات هرچۆن که شمے سک ترێں دشمن بیت ءُ اگه جوانێں گپے جنت آیرا منّ ات. اگاں ابوجهل ءُ ابولهب هم شمے دێم ءَ به بنت آوانی هبران ءَ گۆش دار ات. مهتر موسی علیه‌السّلام ءَ فرعون ءِ گپ ءَ ءُ واجه رسول الله صلّی‌الله‌علیه‌وسلّم ءَ ابوجهل ءُ ابولهب ءِ گپان ءَ گۆش داشت. اے باز جوان انت که مردم حق ءَ بُشکنت ءُ آیرا منّ ایت.

🔹ایران ءِ استمان «آمید»، «جوانێں ملکاری»، «جوانێں کاردربری» ءُ «زۆراک ءُ ثابتێں مالزانشت» لۆٹ ایت

زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ درائێنت: ایران ءِ استمان ءَ ماں زهرشانیاں که گوستگێں یک، دۆ سالاں داشتگ ءُ نون هم هبر ءُ شرگداری هست، همے لۆٹ ءَ را شه حکومت ءَ داشتگ که مردمانی هبر اشکنگ بیت. مردمانی گپ پێسر شه اێشی که وار شه دست برئوت، اشکنگ بیت. اگاں مردم اصلاح ءُ بدلیَ لۆٹ انت بائد بیت، بلێں ارمان که مئے ملک ءِ تها اے رنگ نه بوت. اصلاح‌طلباں سۆبێں نه بوت انت؛ یا وت اش نه لۆٹ ات یا نه هشت اش.

واجه ءَ گوشت: یک وختےات که مردمانی لۆٹ اصلاح ءُ گهتری ات، بلێں نون تهنا په اصلاح ءَ وشنود نه بنت، بلکێں جهلێں بدلی ءِ لۆٹۆک انت. مردم زۆراک ءُ ثابتێں مالزانشت لۆٹ انت، مردم جوانێں کاردربری لۆٹ انت ءُ سستێں ءُ بےپکارێں کارمستران ءَ په وتی ءُ ملک ءِ سۆب ءَ نه زان انت، مردم لۆٹ انت که وسی ئێں کارمستراں بےاێشی که راج ءُ مذهب اش دلگۆش بیت، گچێن به انت. مردم نابرابری ءَ نه لۆٹ انت، بلکه آمید لۆٹ انت. مردم تهے ءُ ڈنے ملکاریانی باروا اێراد دار انت، پمێشا شما گۆں مردماں نند ات ءُ گپان اش گۆش دار ات.

واجه ءَ گێش کرت: ما گوش اێں که ایران ءِ تیوگێں استمان ءِ حرمت ساتگ بیت ءُ هچ کجامی میان ءَ دگری ءِ مه بیت؛ دین ءِ سۆگه هم همێش انت، دین یک ٹِکے شه انسانیت ءَ دێمتر نه انت. دین ءَ به انسانیت، وش تبی ءُ سگگ ءَ سۆگه کرتگ.

🔹مسیت مکی استان ءُ ملک ءِ مردمانی عزت انت؛ ماں اے مسیت ءَ به انسانیت ءَ پکر بیت

مولانا عبدالحمید وتی هبرانی گڈسر ءَ مردمان ءَ په کمک به مسیت مکی ءَ سۆگه کرت ءُ گوشت ئِے: مسیت جۆڑ بیان انت ءُ پمێشا سک وامدار انت. اے مسیت نه تهنا په زاهدان ءِ مردماں بلکه په استان ءُ ملک ءِ مردماں هم ارزشت دار ایت ءُ آوانی عزت ءُ شرف ءِ سوب انت ءُ مردماں رمب رمب ءَ په مسیت ءِ گندگ ءَ کاینت.

واجه ءَ گوشت: قرآن ءَ پرمائێنتگ که مسیتاں الله ءِ انت. ماں مسیت مکی ءَ به انسانیت ءَ پکر بیت. ما نه تهنا په مسلمانانی سۆبمندیاں بلکه په تیوگێں انساناں سسا کن اێں؛ اے چیز ءَ اسلام ءَ ما را یات داتگ. الله پاک ءَ کعبه ءَ را تهنا په مسلمانانی سۆب ءَ نه زانتگ، بلکه په تیوگێں مردمانی سۆب ءَ زانتگ.

زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ درائێنت: مسیت ءُ عبادتجاهاں ماں مچێں دنیا ءَ حرمت دار انت. مسلماناں اسلام ءِ اول ءَ پهکێں استمانانی عبادتجاهانی حرمتان ءَ ساتتگ ءُ یک عبادتجاهے را هم بێران اش نه کرت.


چمشانک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *