مولانا عبدالحمیدءَ گوں اشاره په مولانا احمد – رحمه الله – ءِ دلپدردیں بیرانیءَ پرمائینتی: تقوادار و باعملین و شهزانتیں عالم، مولانا احمد- رحمه الله – ءِ بژنیگیں روگ، ما پهكانی دلپدردكت. مُلكءِ دینی و مذهبی و سیاسی زانتكار و سروكاں، علمی بنجاه، دینی وانگجاهاں و همے پیمءَ درملكی عالم و زانتكاراں باز گمیگ بوت أنت و وتی دلپدردی إش درشاں كت.
زاهدانءِ اهلسنتءِ جمعهءِپیشنمازءَ ماں (1 فروردین 1392 همدپ گوں 21مارچ 2014)ءِ جمعهءِگپاں پرمائینت: مولانا احمد- رحمه الله – ءَ وتی زندگی په دین و مردمانی خدمتءِ واستا وقف كتگ أت. آ واجه حكومت و ملتءِ دلسوز و یك میانه رویں انسانے أت. میانه و معتدلیں كِشكِے كه ما آئیءِ سرا روگاإیں هما مولانا عبدالعزیزءِ راه و كشك إنت. ما را گوں افراط و تفریطءَ هچ همگرنچی نیست. دارالعلوم زاهدانءِتها پهكیں كاراں گوں شور و صلاحءَ انجام دیگ بنت و مولانا احمد- رحمه الله – هں چه شور و صلاحءِ مردمان أت و وتی گپءِ سرا هچ هُجّی نكت. واجه ماں پهكیں كاراں یك صاحبنظر، كاربلد و دورچار و په مئی راجءَ یك خدائی دادے أت و وتی مَٹ بس وت أت.
زاهدانءِ اهلسنتءِجمعهءِ خطیبءَ دیمءَ پرمائینت: گوں إشیءَ كه سكراتءِ وهدءَ و سكیانی برداشت كنگءِ واستا، انسانءِ دیم دگه رنگ كاریت، بلئے مولانا احمد- رحمه الله – ءِ دیم رند چه وفاتءَ گل و كندان أت گڑا مئی امیت و گمان همش إنت كه آ واجهءِ آخرت چه دنیائی شرتر و آبادترببیت.
زاهدانءِ اهلسنتءِ جمعهءِپیشنمازءَ چه ذمه داراں، عالم و زانتكاراں و پهكیں مردماں كه چه استانءَ و ڈن چه استانءَ، مولانا احمد- رحمه الله – ءِ تشییع جنازهءَ بهرإش زرت و وتی دوستی إش پیش داشت و همے پیمءَ چه سرجمیں كسانے كه گوانك یا كاگدءِ سرا وتی دلپدردی إش جار جتگ أت، منتواری و قدردانی كت و پرمائینتی: اگرچه ما گوں مولانا احمدءِ بیرانیءَ چه إے بابتءَ كه ما وتی یك دیریگیں دوست، مڑاداریں همكار، زانتكاریں انسان و گمواریں عزیزے چه دست دات، دلگران و پریشان إیں؛ بلئے ما دلجم إیں كه دینی و اجتماعی كارانی تها هچ پیمیں نزوری إے پیش نیئیت؛ پچے كه دینءِكار په من و منی همكاراں منحصر نه إنت بلكیں دینءِكاراں اللهءِ دستءَ أنت و الله گوں هر كسے كه بلوٹیت وتی دینءَ دیمابارت و حقءَ جاری داریت. پمشا ما را امیت هست كه كاراں گیش چه پیشءَ وشتر و بهتر دیما بروأنت.
مولانا عبدالحمیدءَ دیمءَ گوں إشیءِ پرمائینگ كه “مولانا احمد – رحمه الله – پهكیں مردمانئیگ أت” چه پهكانی لوٹ إت كه په خدامرزیءِ روحءِ شادمانیءَ، آئیءِ چوكانی صحیحیں تربیتءَ و همے پیمءَ په درالعلوم زاهدان و مسجد مكیءِ مادی و معنویءِ دیمرویءَ نیكیں دعا بكن أنت.
دنیاءَ پهكءَ یله دیگ، مقرب و خداءِ درگاهءِ نزیكینانی كارإنت
زاهدانءِ اهلسنتءِ جمعهءِ پیشنمازءَ ماں وتی گپانی اولی بهرءَ گوں إے آیهءِ وانگءَ «الله یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر»پرمائینتی: دنیاءِیله دیگ و په آئیءَ دلگوش نكنگ مقرب و خداءِ دربارءِ نزیكینانی كارإنت. مهتر رسول الله و خلفای راشدین وصحابهءَ نلوٹ إت كه وتی دنیاءِ نیمگءَ دلگوش بكن أنت و بس مردمانی دنیاءِآبادی ءِپگرءَ إتنت. إے واجهانی كوشش همش أت كه مردمانی دنیاءَ آباد بكن أنت. بلئے إے واجهانی توكا، مزنیں مردمانے چوشكه حضرت عثمان و عبدالرحمن بن عوفءَ چه مدینهءِ مزنیں مالدار و سرمایه داراں شمار كنگ بوت أنت، بلئے آیانی مال و ثروت اسلام و مسلمانانی واستا خرج كنگ بوت. واجهءَ دیمءَ پرمائینت: بلئے عوام مردم بایدإنت چه صحیحیں راهءَ دنیاءِ رندءَ بروأنت و آئیءَ آباد بكن أنت؛ بایدإنت په كشاورزی، مالداری و صنعتءِنیمگءَ بروأنت، بلئے حریص و دنیاءِ واهگدار مبنت. آیانی دوستی گوں خدا و اسلامءَ ببیت و دنیا و مالءَ چه حلالیں راهءَ دربگیج أنت؛ و پدا ماں نیكیں كاراں و په مسكین و بزگانی كمكءَ خرجی بكن أنت. إے پیمیں مال، انسانءَ نپ دنت و آخرتءِ آبادیءِ سبب بیت. نباید دنیاءِ مال، ماں شراب نوشی و قمار بازی و ردیں كاراں زوال كنگ ببیت.
زاهدانءِ اهلسنتءِجمعهءِ پیشنمازءَ پرمائینت: اگاں مالءِ دوستی دلءِ تها بنندیت و انسان مالءِ واهگدار و شیدا ببیت، گڑا په مالءِ درگیجگءَ، لالچ، رد دیگ و ریپینگ و دروگیں سوگند و هچ چیزءِ پرواهءَ نكنت. إے پیمیں مردم مالءِ واستا نمازءَ یله دنت و زكاتءَ ندنت و مسكین و بیچارگانی چارگءَ نكنت. گڑا دلگوش بكن إت كه دنیاءِدوستیءِ دامءَ مكپ إت، بلكیں مدام مرگ و آجهانءِ یادءَ ببئیت.
مولانا عبدالحمیدءَ آسرءَ په هنوگیں آتكگیں هار و سیلاپ ماں نهبندانءِ “طبسین”ءَ اشاره كت و گوں إشیءِ پرمائینگءَ كه نزیكءِ250 خانوار گوں مالی ضرر و زیانءَ دیم په دیم بوتگ أنت،چه پهكیں مردمانی لوٹ إت كه په آماچیں مردمانی كمكءَ كوشش بكن أنت.
چمشانک