بیا ھمبل و بیا ھمدل و بیا ھم سر و ھمکار / گالانی رزیناں پتّو، گُلکار و چکنکار
شعر / لچہ؛ ماتیں زُبان من وتی ماتیں زُبانا چِہ کدی بے تران نباں اچ وتی شھّدیں بیانا چِہ کدی بے تران نباں هَر سَتَر ھُشکیں منی ماتیں وطن بیل و یلاں مکھیں ماتیں بلوچستانا…
ناتپاکیا بیا کنېں انگار ملّا محمد روانبُد/ پیشّین، بلۏچستان جی منی بامِ رۏشنېں استار مادنېں راہا بیا منا پېشدار سرجناناں من گاڈل و چیلّاں شپ تہار ماھېں رَاہ کتگ من گار وژدلېں رۏچاں رؤ نہ…
واجه عبدالمجید گوادری بے مَٹّێں لچّه/شعر «چُکێں بلۆچانی»
عقیدهیانی کتاب واجه مولانا ابراهیمِ دامنی رحمهاللهِ کتاب اِنت، واجها اے کتابِ تها اسلامی عقیده په شعر ؤ لچه درآرتگنت که اولی بهری شما را پیش کنگ بیت
یکے چه عربی بادشاهاں سکّ نادراه اَت. ؤ هما پیری حالتا که دلی چه زندگیا ششتگ اَت، همے وهدی سوارے چه درا مان بوت ؤ بشارتی دات که ما فلان کلات په بادشاهِ حکومتیا گپت، دژمن تمامیں بندیگ کرتنت ؤ آ نیمگِ سپاه ؤ مردم تمامیں شمئی حکمِ منّوک بوتنت.
حمّد! په تو صدهزاراں سلام/ تئی همره ءُ جانثاراں سلام
تئی بزمے پروانگاں ای رسول/ تئی دوست ءُ تئی بیلءُ یاراں سلام
ٹگّیا بِلّ ؤ چست ببو، تو بُست ؤ برو په وانگا / هرکس که علما یات نگپت حیرانَ بیت چوں شوانگا
هُرمزش جست گپت که زاناں تئی پتِ وزیراں چے کرتگت که تو گپت ؤ بند کرتنت؟