یک روچے ھست اَت یک مردے که بَھتي کپتگ اَت و ھَر چے کُتي بَھتي شَرّ نبیت.
یک روچے گون وت جیڑگایت که اے پیم وَ نبیت که من هنچُو بنندان و بچاران . باید اِنت که بروان و وتي بھتا در بگیجان. بزانان پرچیا من چُشان؟ راھے په وت در بگیجان.
پاد آتک و شُت. شُت و شُت دن گُرکے دیتي. گُرکا گوشت: مرد, توکجا روگا یے؟
مردا گوشت: روانان بَھتے رندا.
گُرکا گوشت: په هدایا چار اگر دیتِت بگوشي:
“گُرکا سلام کتگ و جُستي کُتگ که منی سَر مُدام درد کنت ، درماني چی اِنت؟ ”
مردا گوشت: شَرّ اِنت و رهادگ بیت و شُت.
شُت و شُت دن شھریا رَست که آ شھرے بادشاها پروش وارتگ اَت و تچگا اَت.
بادشاها که مرد دیت گوشتي: او مرد کجا روگایے؟
مردا گوشت: روگایاں وتي بھتے رندا که آییا در بگیجاں و بٹگلیناني.
بادشاها گوشت: ني که تو ھمے راها روگا یے چَه مني نیمگا ھم جستي بکن که من پرچیا دراهین جنگان پروش وران و دنیگا یک رندی ھم وتي دژمن اون پروش نداتگ انت؟ مردا گوشت: شر انت و رهادگ بیت. دیمترا که شُت. رس اِت دریایا. نے بوجیگے ھست اَت و نے که راھے.
ھیران بیت و بَه منت که چون بکنت.
اناگتی مزنین ماھیگیا سرگ چَه آپا دَر کُت و گوشتي: او مرد کجا روگا یے ؟
مردا گوشت: بھتوں کپتگ، روگایان بھتے رندا بلے دیمترا رپت نکنان، بوجیگی نیست اِنت.
مزنین ماھیگا گوشت: من ترا دریایے آ نیمگا بران بلے اگر تو بھت دیت، جُستي بکن که مني پوز پرچیا مُدام ھارِشت دات؟
مردا قبول کت. مزنین ماھیگا مرد بَڈّا جَت و دریایے آ نیمگا برت.
مردا راه گپت و شُت. گُرا یک جاھے رسِت، دھکانی دیتي که پادگي لانچتگ اِتنت و بَردی کوپگا اِتي و پَلّا آپ دیگا اَت. پَلّا لَکّاني لَکّ کُرت ھست اَت. مَزن و گوَنڈ. بازین کُرتیے ھاک چَه بی آپیا َ تْرکِّتگ اِتنت. بلے لھتیں چَه ھمی کُرتاں چَه آپا پُرّ اِت اَنت و مرد اَنگَت آیان آپ مان کنگا اَت. دھکانا که مرد دیت جُستي کُت: هان کجا روگا یے!؟
مردا گوشت: روان وتي بھتا درگیجان .
دھکانا گوشت: تو چه آییا چی لوٹے؟
مردا گوشت : اگر دري بگیجان زانان چے یي بگوشان! سیر زایي کنان.
دھکانا گوشت: وتي گپان بکن بھت منان.
مردا گوشت: اوّلا بگوش اے کُرت چی اَنت؟
دھکانا گوشت: اے مردماني بَھت اَنت.
مردا جُست کُت: کجام منیگ اِنت؟
دھکانا گونڈین و تُنَّگین کُرتے پیش داشت که چَه تُنَّگیا آ کرتے ھاکا تْرَک زُرتگ اَت.
مردا چه زھرا برد چَه بھتے کوپگا چَکامپت و آپے سري وتي کُرتے نیمگا تَرّینت و اِشتي شَرّ پُرّ ببیت و گوشتي: اے وَ شَرّ بیت. ني بگوَش آ مزنین ماھیگے پوز پرچیا ھارشت دات؟
بھتا گوشت: آیيے دماگا گوهر کیمتیی گپّتگ اگر آیيے پوزے سرا مُشتی بجنے که بکپیت گڑا وَشّ بیت.
مردا گوشت: پلاں مُلکے بادشاه پرچیا مُدام پروش وارت و انگت ھچ دژمنیا چه آیيے دستا پْروش نوارتگ ؟
بھتا پسّو دات : آ بادشاه جنینے و وتا مردیني دروشُمی داتگي اگر لوٹیت که پروش مَوارت و سوبین ببیت گڑا مَردے بِگریت.
مردا گوشت: شر انت. گُرکے سر پرچے مُدام درد کنت؟ آیيے درمان چی اِنت؟ بھتا پسّو دات: اگر بے عقلیں مردمیے سرے مجگاں بوارت سردردي شَرّ بیت.
مرد گَلا بال بیت و بھتي ویل دات وشُت دیم په تیابا. مزنین ماھیگ آیيے ودارا نشتگ اَت.
ماھیگا که مرد دیت. جستي کت: دَر اِت گپت؟
مردا گوشت: ھو. بلے پیسرا منا دریایے آ نیمگا ببر رندا ترا گوشان. مزنیں ماھیگا مرد دریایے آ نیمگا برت و سر کت. مردا گوں ماھیگا گْوشت:
تئی پوزا گوهر کیمتیی گْپِتگ اگر یکی تیي سرا مشتی بجنت و گوهر کیمتي بکپیت تو آسودگ بے!
ماھیگا گْوشت: بیا تو اے مشتا بجن و گوهر کیمتیا بزیر.
مردا گْوشت: من دگه اے چیزّاني محتاج نیان من وتی کرت چه آپا پُرّ کتگ. ھرچے که ماھیگا پریات کت مردا گوش نداشت و رهادگ بیت و شت دن بادشاهے گورا رسِت.
بادشاه مردے ودارا نشتگ اَت مرد که آیيے گورا آتک و سر بیت و بادشاهے سرّي گوشت انت؛ گُڑا بادشاها گْوشت تو که مني سِرّا سرپدے بلي دگه کسی مَزانت بیا مني سانگا بکن و بادشاھیے تھتے سرا بنند.
مردا نمنِّت و گْوشتي من بادشاھیا چے کنان من وتي کرت پر کتگ.
ھرچے جِنِکا منّت کت مردا نَمنِّت.
آتک و آتک دن گرکے گورا رسِت. گرکا گْوشت: مرد تو باز گلے!
بلکیں بھت اِت در گِپت ؟
مردا گْوشت ھَو تیي سر دردے دوا اون هم درگپت!.
گرکا گْوشت: مني سردردے دوا چی انت؟
گوشتي: تیي سردردے دَوا بےعقلیں مردمیے سرے مجگ اِنت.
گوشتي: ني تو شرّ کسه کن. راها تو چے دیت؟
مردا هرچے که دیتگ ات گوشتنتي. ماھیگ و گوهر کیمتیے کسه؛ بادشاه و بادشاھیے نمنّگے کسه… پدا گْوشتي که پمیشا من اے نمنِّتگ اَنت که وتي بھتے کُرت اون چه آپا پر کتگ و په اے چیزّاں تماهیگ نیان. گرکا کُپ کت و مردے گُٹّي گپت و سرے مجگي در کتَنت و گْوشتي: چه تّو بےعقلتریں مردم منا کجا دست کپیت.
✍🏽صمد بھرنگي / رجانک: محمد بلوچ
چمشانک