مروچی :سه شنبه, ۲۳ بهمن , ۱۴۰۳
زابل ءِ آدێنگ ءِ امام:

جوانێں کار ءُ بار ءِ نه بوگ سوب بوتگ تاں ورنائاں پرخطرێں کارانی پد ءَ برو انت

جوانێں کار ءُ بار ءِ نه بوگ سوب بوتگ تاں ورنائاں پرخطرێں کارانی پد ءَ برو انت

مولانا عبدالرشید شه‌بخش ماں زابل ءِ نمازجمعه ءِ دیوان ءَ وتی گڑتی ءَ شه بلوچانی بازێں پاهو دیگ ءَ درشان کرت ءُ گوشت ء بےکاری ءُ جوانێں کارے نه بوگ سوب بوتگ تاں ورنائاں پرخطرێں کارانی پد ءَ برو انت.

آئی گوشت: بازێں پاهواں په ملک ءَ هچ سۆبے نه داشتگ، بلکه په کهول ءُ ملک ءَ مشکل جۆڑ اش کرتگ. اے ڈیه ءِ بلوچاں زبهر انت. دهاں هزار ورنا بےکار انت که آرۆس ءُ سور ءِ وس ءَ نه دار انت. همےرنگ کهولاں په وتی زندگی ءِ هرچاں در منتگ انت. اگاں پرے مردماں جوانێں کار ءُ دندا جۆڑ بوتێں پرخطرێں کارانی نێمگ ءَ نه شت انت.

بازێں ورنائے په کمێں زر ءِ واست ءَ گندگێں کارانی نێمگ ءَ رو انت که یا بندیگ به انت یا پاهو دیگ به انت.

زابل ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ همےرنگ گوشت: بازێنے شه اے ڈیه ءِ مردماں ملک ءِ بنی نندۆک انت که انگت سجل نه دار انت. آوان گێشتر هلکانی نندۆک ءُ مالدار بوتگ انت که گوست ءِ مشکلاں ءُ نازانتی ءِ سوب ءَ نه توانتگ اش سجل گر انت. مرۆچی آوانی زهگاں سجل نه دار انت ءُ ملک ءِ ته ءَ مشکلانی آماچ انت.

زابل ءِ دینی وانگجاه ءِ سرمستر ءَ گوشت: کارمستراں گوستگێں چار سال ءِ ته ءَ مدام اۆگام جتگ که سیمسر یک موهے، بلێں تاں نون شه سیمسر ءَ په لس مردمانی واست ءَ جوانێں کارمرزے نه بوتگ. بائد انت سیمسر په مچاں بیت که توان انت سۆداگری ءُ کٹءُکار کن انت، نه په یک هاسێں پاٹی ئے. اے چیزَ توانت سیستان ءِ مردمانی مشکلانَ کمتر کنت.


چمشانک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *