مروچی :دوشنبه, ۱ بهمن , ۱۴۰۳

کارمستراں په ناامنی، کوش، دزی ءُ هلوچاں زوتێں تۆجیلے درگێج انت

کارمستراں په ناامنی، کوش، دزی ءُ هلوچاں زوتێں تۆجیلے درگێج انت

مولوی سید عبدالمحسن ساداتی ماں سراوان ءِ نمازجمعه ءِ دیوان ءَ گوشت: ماں گساں، دگاں ءُ کٹءُکارے جاگاں بازێں کۆش ءُ دزی بوهگ ءَ انت. اے ناامنیاں هررۆچ گێشترَ به انت. هژدری انت که کارمستراں پرێشے زوتێں تۆجیلے درگێج انت.

آئی وتی بژن ءَ شه چاگرد ءِ ته ءِ بازێں کۆش ءُ دزی ءُ هلوچاں درشاں کرت ءُ گوشتء: کۆش ءُ دزی ءُ هلوچ ءَ ماں شریعت ءَ هچ جاگهے نێست که شه ٹوهترێں گناهان انت که بکشایگَ نه به انت. اے کرداراں ابید شه اێشی که ماں دنیا ءَ هم سزا دار انت، الله ءِ هژم ءُ عذاب ءُ پێٹے سوبَ بنت. مردمانی حقانی بابت ءَ اۆلی چیزے که قیامت ءَ شه آیی جستَ بیت، ناحقێں هۆن انت که ماں چاگرد ءَ فساد ءُ شرّیانی سوبَ بیت. اے وڑێں کاراں کهولان ءَ داگ‌دل ءُ بازێنے را چۆره ءُ جنۆزام ءُ بےسرپرست کن انت.


چمشانک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوکتریں