مروچی :دوشنبه, ۱ بهمن , ۱۴۰۳
مولانا عبدالحمید:

ملک ءِ مالزانشت یله دیگ بوتگ ءُ شه کارمسترانی نێمگ ءَ په دێمداری شه مالزانشتی جێڑهانی گێش بوھگ ءَ ھچ وڑێں تۆجیلے گندگ نه بیت

ملک ءِ مالزانشت یله دیگ بوتگ ءُ شه کارمسترانی نێمگ ءَ په دێمداری شه مالزانشتی جێڑهانی گێش بوھگ ءَ ھچ وڑێں تۆجیلے گندگ نه بیت

شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، ماں زاهدان ءِ نمازجمعه ءِ دیوان ءَ (30 آذر 1403) وتی بژن ءَ شه مردمانی ناداری ءُ مالزانشتی جێڑهانی گێش بوھگ ءَ درشان کرت ءُ سک سۆگهء کرت که اے باروا گۆں «وڑوڑێں کارزانتاں شۆر بیت» ءُ په مالزانشتی جێڑهانی جۆڑ بیگ ءَ «سیاستانی ٹگلێنگ ءَ» را هژدریء زانت.

په سنی‌آنلاین ءِ سرهال ءَ مولانا عبدالحمید گوشت: بژن انت که مرۆچی ملک ءِ ته ءَ ناداری ءُ گشنگی ءُ مالزانشتی جێڑه هست انت. مرۆچی یک دلار نزیک به هشتادهزار تومن بوتگ، وهدےکه ما امێدار ات اێں که دلار به ده هزار تومن ءُ بیست هزار تومن ءَ رس ایت.

واجه ءَ ٹکاٹک گوشت: ملک ءِ مالزانشت یله دیگ بوتگ ءُ مردمانی مالزانشتی مشکلاں گێش بیان انت، بلێں ارمان که شه کارمسترانی نێمگ ءَ په دێمداری شه اے مشکلانی گێش بوهگ ءُ ملکی زر ءِ ارزشت ءِ برگردێنگ ءَ هچ تۆجیلے گندگ نه بیت.

🔹 په مالزانشتی جێڑهانی جۆڑ کنگ ءَ گۆں وڑوڑێں کارزانتاں شۆر بیت/ اگاں من ءَ اگدهے بوتێں من پهکێں سیاسی بندیگانَ آزاتَ کرت آں

زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ سک سۆگه کرت: کارمسترانی اگده باز گران انت، نه که بس نند انت ءُ سێل کن انت، بلکه تۆجیلے درگێج انت ءُ گۆں دگراں شۆر کن انت. مرۆچی ماں مزن‌شهدربرجاه ءُ حتا ماں بندیجاهاں کارزانت هست انت که گۆں آوان شۆر بیت ءُ آوانی دیدانکاں کارمرز به انت.

واجه ءَ گێش کرت: اگاں من ءَ اے ملک ءِ ته ءَ اگدهے بوتێں، منَ نه هشت که سیاسی بندیگاں یک شپے هم ماں بندیجاه ءَ منتێن انت. اے ملک پهکانی ملک انت. بائد انت شه زانشتجاهی، پاگواجه ءُ سۆداگر ءُ وڑوڑێں مردماں جستءُ شۆر بیت.

🔹 «سیاستانی ٹگلێنگَ» توانت مالزانشتی مشکلانَ جۆڑ کنت

مولانا عبدالحمید په مالزانشتی مشکلانی حل کنگ ءَ سک سۆگه کرت ءُ گوشتء: مالزانشتی جێڑهاں تۆجیل دار انت. من ماں دوازدمی سرکار ءِ درگت ءَ لهتے رهبند پێش کرت. یکے شه رۆتاکاں منی گپ ءِ پسو ءَ نبشتانکے شنگ کرت که ملک ءِ ته ءَ بازێں مالزانت ءُ زانتکار هست انت که نه توان انت اے مشکل ءَ جۆڑ کن انت، گڑا شما چۆنَ توان ات کارے کن انت. من گوشت که شما اول ءَ منی دیدانک ءَ جست کن ات پد ءَ شرگداری کن ات.

واجه ءَ په مالزانشتی جێڑهانی جۆڑ کنگ ءَ «سیاستانی ٹگلێنگ» ءَ هژدری زانت ءُ ٹکاٹک گوشتء: ملک ءِ مالزانشتی مشکلانی ٹوهترێں سوب سیاسی انت. مالزانشتی جێڑهانَ بس مالزانتاں نه توان انت که جۆڑ کن انت، بلکه سیاستانی ٹگلێنگَ توانت مالزانشتی جێڑهانَ جۆڑ کنت. همارنگ که اے رۆچاں ماں لهتے ملکاں بدلی آت ءُ آوانی زر ءِ ارزشت هم پنجاه درصد برز شت. اگاں شما هم سیاستانَ ٹگلێن ات ءُ شه وتی لهتے سیاستاں درگوز به ات گڑا گند ات که چۆں زر ءِ ارزشت بر گرد ایت.

🔹 بازێن ناامنیانی رۆتگ «ناداری» انت

زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ وتی هبرانی دێمتر ءَ گۆں اشاره به «ناداری» ءِ آسراتاں ماں چاگرد ءَ گوشت: «ناداری» بازێنے شه ناامنیانی رۆتگ انت. ناداری ءِ شنگ بیگ ماں چاگرد ءَ دین ءَ نقصانَ رسێن ایت ءُ مردم ءَ کفر ءُ فسق ءُ گناه ءِ نێمگ ءَ تێلانک دنت ءُ بداخلاقی ءَ ماں چاگرد ءَ رواجَ دنت.

🔹 هلوچ‌گری «باز رڈێں پدرائشت» ءُ «ٹوهترێں بداخلاقی» انت

مولانا عبدالحمید درائێنت: ارمان که لهتے شه مردماں که بوئے شه انسانیت ءَ ندار انت ءُ مولوی ءِ گپ ءِ رد ءَ بس چهرگ ءَ مردم انت، شه مردمانی کُشگ ءَ هچ پروائے نه دار انت. برےبرے لهتے په وام ءِ بدل ءَ یا په باج ءُ زۆرێں زر ءِ گرگ ءَ هلوچ کن انت، وهدےکه هلوچ‌گری باز رڈێں پدرائشتے.

واجه ءَ گێش کرت: پێسر ءَ که اے ڈیه ءِ ته ءَ هلوچ‌گری نه ات، یک برے چۆشێن چیزے پێش آت، گڑا ما ڈاه دات که شه اے پدرائشت ءَ دێمداری بیت، پچےکه آیوک ءَ مزنێں گپچلے  جۆڑ بیت.

🔹 مردمے ءِ شهید کنگ که په باجگری ءِ واستا هلوچ کنگ بوت ات «باز دردآور ءُ دل‌په‌دردکنۆک» ات

زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ گوشت: همے زوتاں یک مردمے را په باجگری ءِ واست ءَ هلوچ اش کرت ات ءُ پد ءَ شهید اش کرت. اے پێشامد سک دردآور ءُ دل‌په‌دردکنۆک ات. چۆشێں پێشامدے ماں ڈیهے که اۆد ءَ نمازجمعه ءُ پنچ وخت نماز وانگ بیت ءُ پاگبندی ءِ دیوان ءُ حافظاں ءُ زانشجاهیانی تجلیل ءِ دیوان برجم دارگ به انت، سک درآور انت.

مولانا عبدالحمید هلوچ‌گری ءَ را ٹوهترێں بداخلاقی زانت ءُ گوشتء: هلوچ‌گری اگاں په جند ءِ وام ءِ واستا بیت هم بدترێں ءُ ٹوهترێں بداخلاقی انت. په وام ءِ گرگ ءَ دگه راه هم هست که اگه هچ راهے نه منت گڑا گاڑی ءُ موتورے بارت نه که مردمے را هلوچ کنت.

🔹 پهکاں بائد شه هلوچ‌گری ءُ ناامنیانی سوباں دێمداری کن انت

زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ سک سۆگه کرت: ما پهکان بائد انت شه هلوچ‌گری ءُ ناامنیانی آدگه سوباں دێمداری کن اێں. کارمستراں ءُ آمیدگس ءُ امنیتی واکداراں ءُ هم مردماں بائد اے باروا وتی اگده ءِ سر ءَ عمل کن انت. پاگواجه، اسپےریش ءُ ڈیه ءِ ٹکانی اگده اے باروا سک گران انت که بائد وتی ٹک ءِ ورنائانَ دلگۆش کن انت که رۆزیگی مسائل یا دگه مسائلاں پارهءَ رێپێنگ مه به انت ءُ ظلم مه کن انت. بائد مچاں تپاک کن انت ءُ هلوچ‌گری ءُ ناامنیانی دێم ءَ گر انت.

مولانا عبدالحمید وتی هبرانی گڈسر ءَ گۆں اشاره به تیرگواری ئے که آمبولانسے ءِ سر ءَ بوتگ، گوشتء: ماں اے ڈیه ءِ یک شهرے ءَ، آمبولانسے ءِ سر ءَ که په ٹپیانی چارءُگند ءُ رسیدگی ءَ شتگ، تیرگواری بوتگ. آمبولانس ءِ سر ءَ اُرش کنگ که نادراهاں لڈءُبارَ کنت، دودءُربیدگ ءُ میان‌استمانی کانودانی چپ ءَ انت. ما درستاں شه استمان ءُ سرکار ءَ بائد میان‌استمانی کانودانی رد ءَ کرد کن اێں.

زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ گوشت: مردم ءُ کارمستراں بائد انت په امنیت ءِ پهازگ ءَ کوشست کن انت. اگاں کسے مشکل ءُ لۆٹے دار ایت گپ کنت، بلێں نه بائد «هبر» ءِ بدل ءَ «تیر» ءَ کارمرز کنت. ڈیه ءِ امنیت ءِ ساتگ پهکانی سۆب ءَ انت.


چمشانک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوکتریں