مروچی :سه شنبه, ۱۵ آبان , ۱۴۰۳

موسا نبی ۆ هداے گژنگێن بنده

موسا نبی ۆ هداے گژنگێن بنده

هست‌‌ات رۆچے، هست‌ات رۆزگارے، نبی موسای زمانگا یک شُدیگێن مردمے‌ات. یک روچے گۆن موسا نبیا گوشته: «موسا، تئو هداے کرّا که رئوئے، هدایا بگوَش که تهنا یک روچے مئے لاپا چه نانا سێر بکنت.»
گوَشته: «گوشان»
موسا نبی اۆدا هدائے کرّا که شت، گوَشته: «اۆ واجه هدا، تئی انچنێن بندهیا په تئو سلام دێم دات و گوشته: تهنا یک رۆچ اے اُمرے تها منی لاپا چه نانا سێر کن.»
گوَشته: «برئو بێچارگا بگوش: «تئی اُمرا بازَ کنان بلێن تئی رۆزیگ کم‌ّانت. همے کمّێن رۆزیگا په تئی اُمرا کارمرز کنان، تئو سێر نبئے.»
موسا نبی آتک ۆ هدائے پێگام ۆ کلئوانِ په بندَها دات که: «اۆ بنده! تئی ربّا اے رنگ گوشت که تئی اُمر بازانت و تئی رۆزیگ کمّ. من همے کمّێن رۆزیگ په تئی اُمرا گیشّێنتگ.»
آییا گوَشت: «نه، واجه هدایا بگوَش، من اے بازێن اُمرا نلوٹین، سێری و مرک یکبرے، منا سێر کن. منی رۆزیگا یکبرا بدئے، منَ وران، من اُمرَ نلوٹان.»
موسا شت و گۆں هدای گوَشت. هدایا گوَشت: «موسا برئو، آییئے رۆزیگ پلان سنگئے چێرا یکجاه اێر انت. برئو و پێشی بدار، اُمر که نلوٹیت، یک رۆچئے تها هرچۆن که لۆٹیت بوارت.»
موسایا آ مرد آۆرت ۆ پێشِ داشت ۆ گوشته: «هدایا گوَشتگ تئی رۆزیگ اے سنگئے چێرا اێر انت.»
موسا وت شت، تان سنگِ چست کت، دیستِ که مزنێن زرّے اێشی چێرائنت. اے بندَها زرّ زرتنت و آتک بازارا.
چنکه وهدے گژنگ و دلاپ ات. همے هر وَرَگ و هر نیبگے که دیستِ، زرت ۆ وارته. آهرا همێنچک وارتِ که لاپے نساچت. یک کمّێن زرّے منت.
گوَشته: یارَه، من وه مران، منی اُمر اۆشتاتگ. منی رۆزیگ همێش‌اِنت که من یکبرا وارت. بِلّ همێشان هدائے راها دئیان.
گوں وتِ گوشت: «من که اِنشپی مران.» گڑا زرِّ زُرت ۆ پکیر ۆ بێچارگ ۆ چۆرئوان داتنت.
آ شپا مرک نیاتک، بلێن گژن پدا آتک.
گوَشتِ: «نون چۆن بکنان؟ رۆزیگ وه هما ات که من وارت. منتگێن هم داتننت هدائے راها. تان پدا برئوان، هما سنگے چێرا هاکانِ تها بپٹان، بلکێن یک گوَنڈێن زرّے منتگ.»
آتک، سنگِ چست کت، دیستِ که ده بار گێشتر زرّ سنگے چێرا انت. آییے باور و ایمان هم کامل بوت. گوَشته: «اے جوانێن سئودایے.»
زرته، بازێن زرّے هرچ کت و وارتِ منتگێنَے هدائے راها داتنت.
اے دگه هپتگئے تها شت و پدا دیسته که بیست آنکس انت. اهرا، اے جهانے مسترێن باپاری و تاجر جوڑ بوت. کُلێن جهانے تاجر بوت. مِرَگے بدلا تاجر بوت.
موسا نبی یک رۆچے گونِ ٹیک وارت و گوَشته: «تئو پلانی نه‌ائے؟ زندگ‌اے؟»
«هستان.»
«تئو نمُرتئے؟»
«بیا که من اے رنگ ۆ ڈۆلێن سئودای زُرتگ. من په هدایا یکّے دئیان و آ منا دهَ دنت. من سدَ دئیان، آ منا هزارَ دنت. من کُلێن جهانے تاجر آن.»
بےشک که اگه په هدایا یکّے بدئیے، هدا دهَ دنت. اگن ده بدئیے سدّ. دنت.
سرچمگ: چکان گۆن پاسے


چمشانک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *