واجه شیخالاسلام مولانا عبدالحمیدا چارشنبهِ شپا (8 خردادا ماں 1398ءِ سالا) کلامالله مجیدِ ختمِ دیوانا ماں سیستانِ هیرمندِ شهرا، چه اهلسنتِ زانوگر و توانمدانی «استخدام نکنگ و کار نگرگا» ماں سیستانا انتقاد کت و په «عدالت و مساواتِ اجرا بیگا» و «په اهلسنتِ واهگانی پوره بیگا» ماں اے مُلکا تاکید کت.
گوں سنی آنلاینِ هالکاریا، واجه مولانا عبدالحمیدا په اهلسنتِ کارانے که ماں انقلابِ وهدا پیشِش کتگ اشاره کت و گوشتی: سیستانِ مردماں ماں وحدت و براتیا نمونه انت، انقلابِ هر رنگیں صحنه یانی توکا که یکے انتخابات انت باز اودا تیار بوتگنت و هچ پیمیں گِلَگے نهِشتگِش.
واجه مولانا عبدالحمیدا دیمترا په اشی که سیستانِ اهلسنتِ مشکل حل نبیتگنت گِلَگ کُت و گوشتی: ذمه وار مدام قول دینت که چه سیستانِ اهلسنتِ شایستگاں برابر گوں آیانی جمعیتا ماں ادراه جاهاں کار گرگ بیت، بلے ما نزانیں گوں وعده یانے که دیگ بنت، چه دستانے ماں کارنت که مردمان و نظامِ مصلحتا نچارنت و په اے وعده یانی راست نبیگا په ذمه واراں فشار کارنت؟ کسانے که چوش کننت هچبر په نظام و ملتِ وشّیا فکر نکننت.
واجها دیماترا گوشت: یکبرے ما اے شکایت که سیستانِ اهلسنتِ شایستگاں کار گرگ نبنت گوں پیسریگیں استاندارا کت، آئیا گوشت: که من گوں «نرمیں شیبے» حرکت کناں، البت آ استاندارِ دَور آسر بوت و اے نرمیں شیپ په جاهے نه رسِت و مئے گِلَگ هنگتا هست انت.
زاهدانِ اهلسنتِ آدینگِ پیش اماما گوشت: گوں اِشی که چھل سال چه انقلابِ عمرا گوستگ، افسوزانت که ماں سیستانا بدلی نیاتکگ. شیعه و سنی ماں «سیستانِ مُلکا» گوں یک و دگرا براتنت و درستاں هم ایرانی انت هچ کس چه آ دگرا ایرانی تِر نهِنت، اے بابتا نباید آیانی میانا دگری یے ببیت.
دارالعلوم زاهدانِ پاگواجها گوشت: من سنی و شیعیانی میانا هچ دگریِ منوک نهاں و داں جاهے که دستیں برسیت ماں سیستانوبلوچستانِ استانا اجازت نه دیِیں که اختلاف و جدایی پیش بیَیت، البت باوریں اش انت که ماں استانا سُنی و شیعیانی میانا برابری و عدالت بر قرار کنگ ببیت.
واجه مولانا عبدالحمیدا دیماترا ذمه واراں توار پِردات و گوشتی: چه حُرمت داریں ذمه واراں وداریگیں بے دلگوش کنگ په فشاراں، اے فشاران پُشت سرا بلّ اَنت و په عدالت و برابریِ جاری کنگا ماں مردمانی میانا و په راج و مذهبانی شایستگانی کارگِرَگا کوشِست بکننت و گام چِست بِکَنَنت.
چمشانک