همهٔ مصائب این مملکت به «تبعیض» مربوط می‌شود و تمام مفاسد سیاسی و اقتصادی از آن ریشه می‌گیرد.
اینکه یک حکومت، شهروندانش را به خودی و غیرخودی تقسیم کند و در امور مختلف به نفع یکی و علیه دیگری اقدام کند، آشکارترین نوع تبعیض است. هیچ پدیده‌ای مانند تبعیض، خشم و غضب افراد یک جامعه را برنمی‌انگیزد و یا منفعل و پژمرده و افسرده و پریشان نمی‌کند.
آنچه برای من بی‌نهایت عجیب و تأثرآور است، عادی دانستن تبعیض از سوی بسیاری از مسئولان کشور است. آنها تبعیض اعتقادی را نه فقط مذموم نمی‌دانند بلکه بعضاً با افتخار آن را عین عدالت و حقیقت قلمداد می‌کنند!
تاکنون من حتی یک جمله از مدیران کشور نشنیده‌ام که بر برابری حقوقی عموم شهروندان صحه بگذارند. گویی فقط هواداران خود را صاحب حق می‌پندارند و دیگر مردم را محروم از حقوق شناخته‌شدهٔ شهروندی تلقی می‌کنند.
اگر قرار به ایجاد تغییر و تحولی مثبت در این کشور باشد، چه به لحاظ نظری و چه به لحاظ عملی، باید تحول از همین نقطه آغاز شود. اگر برابری حقوقی شهروندان در نظر و عمل پذیرفته شود، چشمه‌های امید هم از آن فوران خواهد کرد. در شوره‌زار تبعیض هیچ جوانهٔ امیدی قابل رویش نیست!
به نقل از: کانال تلگرامی نویسنده
در واقع این شخصیت کم‌نظیر را کل دنیا باید می‌شناخت و از معارفش بهره می‌برد…
تحولات منطقه با نشانه‌های متعارض آن‌هم هر لحظه و به نوبت، ناظران را دچار آشفتگی…
سخنگوی سازمان ملل از قطع ارسال کمک‌های بشردوستانه به مردم غزه در پی کنترل گذرگاه…
از آقای رضامراد صحرایی، وزیر آموزش‌وپرورش که مدعی الگو شدن در جهان و رقم‌زدن آن…
در تازه‌ترین تحولات مربوط به جنگ غزه، از یک سو جنبش حماس از موافقت خود…
خبرنگاران فلسطینی که جنگ غزه را پوشش می‌دهند، «جایزه جهانی آزادی مطبوعات» که توسط سازمان…