رمضان آغاز شد و سال ایمان و قرآن نو شد. رمضان گرچه بر حسب تقویم قمری نهمین ماه سال است، اما در حقیقت باید این ماه را آغاز سالِ ایمان و فرصت دوبارۀ حیات دانست. ۱٤٥٦ سال پیش در چنین روزهایی دگربار لطف و رحمت خداوند متعال شامل حال بشری شد که بر لبۀ پرتگاه آتش دوزخ و تباهی ایستاده بود؛ «وَكُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ.» (آلعمران: ۱۰۳)
این لطف عظیم خداوند، فروفرستادن قرآن، کتاب هدایتبخش و رحمتگسترش به آسمان دنیا بود؛ نزولی که مقدمۀ بهار و پایان ظلمت بود؛ «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ.» (بقره: ۱۸٥) در شبی که عروس تمام شبهاست و دامن سراسر نورش، گرمتر و پربرکتتر از هر خورشیدی است و دولت آفتابش را غروبی نیست؛ «إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ.»(قدر: ۱ ـ ۳)
لطف دیگر خداوند، آغاز نزول تدریجی قرآن از آسمان دنیا بر قلبِ اطهر سرورِ کائنات، فخرِ بشر و خاتمِ پیامبران محمدبنعبدالله (هزاران درود و سلام بر ایشان باد) است. رمضان آغاز بهار نبوت و رسالت است. نبوتِ سرور و آقایی که آبروی مسلمان از نامِ ایشان است و وجودش برای جهانیان سراسر رحمت است؛ «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ.» (انبیا: ۱۰۷)
خداوند متعال این ماه را با کلام جاویدان و رسالت والاترین پیامبرش آذین بسته است. کلامی که تمییزکنندۀ حق از باطل و سره از ناسره است؛ و آمده تا با نور آیاتش بشر را بهسوی حیات ابدی و خرم راهنمایی کند. آیاتی که بر قلب پاکترین و برترین انسان که آخرین منجی بشریت و تنها راهنما و خیرخواه جهانیان است، نازل گشت. پیامبری که هدف از بعثت ایشان گشودن بندِ غلامی و اسارت از پای انسان است. بندی که طاغوتیان انسی و جنّیِ حیلهگر بر پای آن بستهاند. حیلهگرانی که گاه ماسک فضل و خرد بر چهره دارند و گاه زر و زور.
پروردگار جهانیان در ماه رمضان دو تحفۀ بزرگ و ارزشمندِ «قرآن» و «بعثت پیامبر صلیاللهعلیهوسلم» را به بشر ارزانی داشت. دو تحفهای که راهنمای زندگیبخش انسانِ جویای سعادت و کمال هستند؛ «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِله وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ؛ ای کسانیکه ایمان آوردهاید! [فرمان] خداوند و پیامبرش را بپذیرید چون شما را فراخوانند برای آنچه شما را زنده میسازد.» (انفال: ۲٤)
شاید خداوند متعال روزه و صیام را بدین جهت در ماه رمضان فرض قرار داد تا مؤمنان با روزه و صیام، شکرگزار دو نعمتِ نزول قرآن و بعثت خاتمالنبیین صلیاللهعلیهوسلم باشند. و چه ماهی و چه روزهایی بهتر و مناسبتر از رمضان برای شکرگزاری و سپاس خداوند برای این دو نعمت و تحفۀ عظیم.
به مناسبت همین بهار ایمان و سالروز نزول قرآن و بعثت است که قلبها جانی دوباره گرفته و روحِ بندگی و شکرگزاری در وجود انسان شکوفه میزند. رمضان بندگان را به خداوند نزدیکتر میکند و مؤمنان در کنار انجام فریضۀ روزه، به تلاوت قرآن بهویژه در نماز تراویح اهتمام میورزند، بیشتر در مسجد و جماعات حضور مییابند، به دستگیری مستمندان میپردازند و بازار عمل صالح و نیکوکاری پررونق میگردد.
سال تحصیلی جدید دارالعلوم زاهدان، امروز پنجشنبه (23 شوال 1445/ 13 اردیبهشت 1403) با قرائت…
گرچه عملکرد دولت در حوزه اقتصادی عملکرد مثبتی نبوده، اما بر خلاف آندسته از کسانی…
اعتراضات در دانشگاههای آمریکا علیه حملات اسرائيل به غزه و کشتار غیرنظامیان فلسطینی توسط اسرائیل…
«تغییرات جدید در دستگاه قضایی سیستانوبلوچستان»، «رسیدگی عادلانه و فوری به پروندۀ جمعههای خونین زاهدان…
یک مقام ارشد سیاسی حماس به آسوشیتدپرس گفت که این گروه شبهنظامی حاضر است با…
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید امام جمعه اهل سنت زاهدان در خطبههای نماز جمعه امروز (7 اردیبهشت…