روز به روز اوضاع جامعه وخیمتر میشود؛ انسانها بهجای رجوع إلی الله، گرفتار وسوسهها و گرانیها شدهاند؛ یکی کالایش را ذخیره میکند تا فرصتی دیگر پیش آید و گرانترش بفروشد، دیگری کالای ارزانی که خریده گران میفروشد تا مبادا نتواند دوباره خریدش کند. مساجد خلوتتر شدهاند، «امربهمعروف و نهیازمنکر» تنها در قالب یک جمله مانده است، در این میان «کرونا» هم جولان میدهد و چارهای برای مصونیت از این آزمایش و امتحان الهی نمیاندیشیم.
وقت آن رسیده که بشر بیدار شود و سر به گریبان خویش فرو برد که چه چیزی سبب شد تا اوضاع بدین نابسامانی برسد و انسانها بهجای اینکه یکدیگر را در آغوش بگیرند و با همدیگر محبت کنند، از هم فاصله میگیرند، کودکان حیران و سرگردان در راه و نیمهراه مدرسه هستند و از همهجا بیخبر که چه اتفاقی در جهان افتاده است.
آری، نیاز است تا بشر سر به زیر افکند و بداند تنها راه نجات از این اوضاع، بیداری در پرتو قرآن و حدیث است؛ قرآن است که ما را بیدار میکند و میگوید: ﴿تُوبُوا إلی الله جمیعاً﴾؛ همگی دستهجمعی توبه کنید. از تنبلی و کاهلی در نمازها باز آیید، از نماز خواندنهای عجولانه باز آیید، ندای ﴿خاشعون﴾ و ﴿یحافظون﴾ را آویزهٔ گوش کنید، به سوی الله متوجه شوید، سر به سجده بگذارید، اشک بریزید و دعا کنید، قلب را در سجده به تکان آورید و از ته دل دعا کنید و نماز؛ بزرگترین رکن اسلام، را ساده نپندارید… فریضۀ «امربهمعروف و نهیازمنکر» فقط در حد یک جمله نباشد؛ بلکه دست به دست هم امربهمعروف و نهیازمنکر کنیم و بدانیم که نتیجهٔ تمام این بلاها ترک همین وظیفهٔ بزرگ است.
توبه کنیم و به قرآن؛ حبلاللهالمتین، چنگ بزنیم که تنها راه نجات ما چنگزدن به این کتاب بزرگ و مبارک و نورانی است. توبه کنیم از عقاید باطلهای که عقلها را مجنون و قلبها را واژگون کرده است، و هر کسی – العیاذ بالله – هوای نفسانیاش را معبود گرفته است؛ ﴿أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ﴾. الله تعالی میفرماید: ﴿وَمَا أَصَابَکُم مِن مُصِیبَةٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیدِیکُم﴾؛ آن مصیبتهایی که به شما میرسد، دستاوردِ خود شماست.
دست بکشیم از بیرحمیهایی که قلبها را سخت کرده و مهربانی و شفقت را از آن زدوده است؛ قطعاً الله تعالىٰ زمانی رحم میکند که ما بر یکدیگر ترحم داشته باشیم و از گرانفروشی، فریبکاری و دغلبازی دست برداریم. پیامبر مهربانیها صلیاللهعلیهوسلم میفرماید: «الرَّاحِمُونَ يَرْحَمُهُمُ الرَّحْمَنُ، ارْحَمُوا أهلَ الأرضِ؛ يَرْحَمُكُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ»؛ (آنان که رحم میکنند، خداوند رحمان به آنان رحم میکند؛ به اهل زمين رحم کنيد تا کسی که در آسمان است به شما رحم کند».
به نقل از: سنتآنلاین
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم نماز جمعه زاهدان (14 اردیبهشت 1403)، از «حکمت» بهعنوان یکی…
نماینده مردم مهاباد در مجلس شورای اسلامی، با اظهار تاسف از وضعیت معیشتی مردم، تیم…
خیزشها و تحصنهای اعتراضی دانشجویان در دانشگاهها در آمریکا و اروپا در اعتراض به جنگ…
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در خطبههای نماز جمعه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ از سیاستهای دوگانه و متناقض…
سال تحصیلی جدید دارالعلوم زاهدان، امروز پنجشنبه (23 شوال 1445/ 13 اردیبهشت 1403) با قرائت…
گرچه عملکرد دولت در حوزه اقتصادی عملکرد مثبتی نبوده، اما بر خلاف آندسته از کسانی…