رمضان، ماه قرآن است و تمامی معانی فوق در این معنی به صورت کاملتر و تمامتر جمع شدهاند؛ «شهر رمضان الذی أنزل فیه القرآن» ماه رمضان، ماه نزول قرآن و بستر رویش اندیشههای قرآنی است. مسلمانان در این ماه پر خیر و برکت در نماز تراویح قرآن را ختم میکنند و برای این عمل سترگ اهتمام شایانی قائلاند که برآمده از احترام به اسلام و قرآن است، اما شایسته است که این ماه را الگوی نیکو قرار داده، فرهنگ قرآنخوانی را از لحاظ کیفیت و کمیت بسط و گسترش دهند.
ماه رمضان، باید انگیزهای باشد تا در طول سال به قرآن روی آورده، این کتاب آسمانی را بیشتر و بهتر و با نظمی خداپسندانه همواره بخوانند و سعی نمایند تا آن را به نحو احسن بدانند و فرا بگیرند.
قرآن کریم سراسر حکمت است و موعظه و پند، و سرشار از معانی و مفاهیم والایی است که هر نکتهاش آدمی را نیروی ایمان میدهد و هر آیهاش بر سکون و آرامش قلبی انسان میافزاید.
گرچه خواندن قرآن خود، ثواب و فضیلتی بسیار دارد، اما فهم قرآن و عمل کردن بر معانی آن و دقت داشتن و پذیرفتن دستورات خداوندی نیز امری ناگزیر است که به ویژه در این ماه مبارک باید آغاز گردد و دوام یابد.
در این ماه میتوانیم از راههای گوناگون پیام قرآن را دریافت کرده، زمینهساز عمل بر این پیامهای آسمانی و جاودانه باشیم. چه سعادت و نوال بزرگی است که آدمی در این عصر تاریک زندگی خویش را با پرتو انوار قرآن روشنی و بزم خویش را از حرارت ایمانی آن گرمی بخشد.
این کتاب سراسر هدایت و بینات اگر در زندگی عملی مسلمانان جا باز کند و آنگونه که در ماه رمضان مسلمانان به آن روی میآوردند، همیشه به این کتاب آسمانی روی آورده، پیامهای حیاتبخش و سعادتآفرین آن را گوش کرده، حرز جان کنند و به آن جامه عمل بپوشانند، زندگی مسلمانان دگرگون خواهد شد و یک انقلاب درونی و ایمانی در جوامع اسلامی پدید خواهد آمد، انقلابی که میتواند از سویی عزت و کرامت واقعی را به مسلمان بازگرداند و او را با خالق هستی پیوندی عمیق و جاودانه بخشد، و از سوی دیگر توطئههای دشمنان را نابود کرده، صفوفشان را پراکنده و متزلزل سازد و جوامع اسلامی را از اسارت مکر و حیلهشان آزاد سازد.
ماه مبارک رمضان سرآغاز میمون و مبارکی است برای زندگی نوین قرآنی، زندگیای که آدمی در هر پیچ و خم آن از قرآن دستور گیرد و به صورت عملی دستورات قرآن را در زندگی پیاده کند و به سوی خوشبختی و سعادت در حرکت باشد.
در این ماه پرفیض و برکت بسیاراند انسانهای مومن و خداجو و خوشنصیبی که شب و روزشان را با قرآن سپری میکنند و تلاوت قرآن را سرمایه اصلی و توشه آخرتشان قرار داده، جز قرآن و صاحب قرآن انیس و مونسی ندارند.
بسیاری دیگر درصدد یادگیری قرآن بوده، به آموزش الفاظ و الحان و معانی قرآن روی آورده که این امر نیز بسیار پسندیده و لایق تحسین است و گروهی دیگر سعی تام و تمام دارند تا به قرآن عمل کنند و از این گنج گرانمایه برای اصلاح و خودسازی رهتوشهای برگیرند و برای آخرتشان اندختهای فراهم نمایند و هر مسلمانی باید در اندیشه کسب چنین دولت بزرگی بوده، رهپوی راه سعادت و معنویت باشد.
پس رمضان خجسته ماهی است که میتوان مزرعه دلها را با باران پرلطافت قرآن و مفاهیم قرآنی آبیاری کند، میتواند مسلمان جویای حقیقت را به سرای خوشبختی و سعادت واصل گرداند، میتواند تشنهکامان محبت خدا را با آب گوارای عشق و محبت سیرابی بخشد.
پس اگر مسلمانان در این ماه جوش و خروش افزونتری نشان میدهند حق دارند و اگر مساجد را با حضور پرشور و عاشقانه خویش زینت میبخشند دلیل وارستگی و معرفت دینی و عاطفه معنوی آنها است که جای بسی شکر و سپاس دارد.اما نباید از یاد ببریم که بسنده کردن بر این ماه و تا این حد، منتهای راه نیست، بلکه سرآغازی مبارک است برای مسیر دین که باید با استقامت و آگاهی تداوم یابد.
مسلمانان باید اذعان کنند که قناعت در این راه و توقف برابر با عقبماندگی و کوتاهی است و انسانهای موفق کسانی هستند که پیوسته رهپوی این راه سعادت بوده و خواهند بود.
نگارنده: مولوی عبداللطیف نارویی
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید امام جمعه اهل سنت زاهدان در خطبههای نماز جمعه امروز (7 اردیبهشت…
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید امروز (۳۱ فروردین ۱۴۰۳) در مراسم نماز جمعه زاهدان، خاورمیانه را «شاهرگ…
«پرهیز از اهانت به اماکن مقدس و شخصیتهای مورد احترام مردم»، «لزوم حفظ امنیت و…
ایران شنبهشب (۲۵ فروردين ۱۴۰۳) اهدافی در اسرائیل را با موشک و پهپاد مورد هدف…
گویی خدای متعال برای ازالهٔ همین شبهه، پس از ذکر فضایل و برخی از احکام…
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید، امروز (24 فروردین 1403) در مراسم نماز جمعه زاهدان، در واکنش به…