وقتی صحبت از فقر اقتصادی می‌کنیم در حقیقت فکرمان به سمت یک ویرانی و آنارشی در جامعه کشیده می‌شود و درخواهیم یافت که فقر در یک جامعه باعث می‌شود که انسان‌ها بی‌اختیار و بر خلاف تمایلشان پای روی یکسری قوانین و اصول انسانی بگذارند و از عرف و مسیر صحیح اخلاقی جامعه خارج شوند.
به‌راستی چه چیزی سبب می‌شود که انسان‌ها در جامعه دست به هنجارشکنی بزنند و قوانین جامعه و اجتماع را به هم بزنند و از دایره قانون خارج شوند!؟ این سؤالی ست که البته جواب آن را همه خوب می‌دانیم، اما طرح این سوال تلنگری است بر آقایان مسئول که البته اگر بیدار شوند و فروپاشی اقتصادی را در کشور ببینند و مشاهده کنند که جامعه چه طور در فقر، مصیبت و فلاکت فرو رفته است و مردم هر روز با گرانی و تورم دست‌وپنجه نرم می‌کنند و خودشان را به آب و آتش می‌زنند که بلکه نانی برای خوردن بر سفره بیاورند و متاسفانه در این میان می‌بینیم که عده‌ای سرگرم اختلاس‌های وحشتناک و غارت منابع مالی کشور و مردم هستند؛ در حقیقت جامعه نیازمند حمایت مالی و همه‌جانبه از طرف مسئولان و مدیران اقتصادی‌ست تا مردم کمی از این وضعیت رهایی یافته و به زندگی نرمال خود بازگردند.
درواقع در این زمان در جامعه قشر متوسط نداریم، چراکه جامعۀ ما ازنظر اقتصادی به دو گروه فرودست و گروه مرفه تقسیم شده است، و فشار طبقه مرفهین بی‌درد همچنان بر اقشار فرودست و مخصوصا طبقه کارگر فشار وارد کرده و کمر طبقه ضعیف جامعه به واسطه حجم سنگین مشکلات و تورم و گرانی کالاها به شدت خم شده است و در حال شکستن است؛ این حجم فشار سبب شده است که برخی اقشار کم‌درآمد و ضعیف جامعه به سمت‌وسوی قانون‌شکنی و جرایم پیش رفته و دست به آسیب‌های اجتماعی بزنند، زیرا وقتی فقر گلوی یک انسان از قشر فرودست را بگیرد آن فرد مجبور است دست‌وپا بزند و خود را به هر نحوی که هست از این منجلاب نجات بدهد، بر این اساس به هر راهی که به ذهنش می‌رسد پناه می‌بَرد و این اصلا به نفع جامعه و اجتماع نیست و دودش نه‌تنها به چشم عموم مردم بلکه به چشم مرفهین بی‌درد جامعه که بی‌تفاوت به مشکلات فرودستان هستند هم می‌رود، و عواقب خوبی نخواهد داشت.
یکی از عوامل فقر در جامعه رشد بیکاری است و این یعنی تولید واقعی ما رشد نکرده است و مسئولان در زمینۀ کارآفرینی سرمایه‌گذاری نکرده‌اند و قشر کثیری از جامعه علاوه بر بیکاری به شغل‌های کاذب و نافرجام بدون پوشش بیمه‌ای رجوع می‌کنند و این یعنی فاجعه در دل جامعه.
سیاستگذاری‌های غلط برخی مدیران اقتصادی باعث شده که تورم و بیکاری در جامعه گسترش یافته و مردم در تهیه مایحتاج اولیه زندگی خود دچار مشکل و آسیب و بحران شوند.
آسیب‌های اجتماعی هویت و ماهیت یک جامعه را مورد هدف قرار می‌دهد. فقر و نابرابری‌های اقتصادی از مهم‌ترین معضلات جامعه بشری و بدترین آسیب‌های اجتماعی و نیز زمینه‌ساز جرایم اجتماعی است.
آسیب‌شناسان اجتماعی تاکید دارند با بررسی هریک از آسیب‌های اجتماعی ازجمله تن‌فروشی، روسپیگری، دزدی و زورگیری، باید گفت بروز این آسیب‌ها به دلیل فقر است. با وجود فقر در جامعه افراد نیز توانایی تطبیق خود با شرایط کنونی را ندارند. این امر می‌تواند جزو ضعف کارکردهای فرهنگی کشور نیز تلقی شود .
درواقع «فقر» مادر آسیب‌های اجتماعی‌ست که بایستی با سیاستگذاری‌های صحیح اقتصادی و بهدور از تعارفات سیاست داخلی مدیران و بلکه صادقانه، مسئولین بنشینند و چاره اندیشند تا مگر کمی حال خوش به جامعه و مردم بازگردد، و سروسامانی به اوضاع اقتصادی نابسامان کشور بدهند.
به نقل از: روزنامه «آفتاب یزد»- یکشنبه 6 شهریور 1401
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید امام جمعه اهل سنت زاهدان در خطبه‌های نماز جمعه امروز (7 اردیبهشت…
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید امروز (۳۱ فروردین ۱۴۰۳) در مراسم نماز جمعه زاهدان، خاورمیانه را «شاهرگ…
«پرهیز از اهانت به اماکن مقدس و شخصیت‌های مورد احترام مردم»، «لزوم حفظ امنیت و…
ایران شنبه‌شب (۲۵ فروردين ۱۴۰۳) اهدافی در اسرائیل را با موشک و پهپاد مورد هدف…
گویی خدای متعال برای ازالهٔ همین شبهه، پس از ذکر فضایل و برخی از احکام…
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، امروز (24 فروردین 1403) در مراسم نماز جمعه زاهدان، در واکنش به…