- سنی آنلاین - https://sunnionline.us/farsi -

به بهانه سفر وزیر محترم بهداشت به استان سیستان‌وبلوچستان

سعید محمدزهی- فعال اجتماعی- زاهدان

آب رفته گرچه بازآید به رود / ماهی بیچاره اما مُرده بود
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟!، دو هفتۀ سیاه استان سیستان‌وبلوچستان به قول وزیر محترم بهداشت سیاه نبود و «سیاه‌نمایی» بود! گذشت…
جناب وزیر محترم تقصیر شما نیست، تقصیر مدیرانی است که از جنس همین مردم بودند و قرار بود دردی از این مردم را درمان کنند، آنان تشنگان خدمت بودند اما گویا صندلی قدرت چیزی دیگر از آنان ساخته بود، و اطلاعات را جوری دیگر به خورد شما می‌دادند. البته منکر زحمات و سخت‌کوشی کادر درمان نیستیم، اما شاید مشکل از تعریف سیاه ما (مدیریت بحران استان) با سیاه شما باشد.
نمی‌دانیم آمار روزانه جان‌باختگان و ترافیک غسال‌خانه‌ها را قبول کنیم یا تخت‌های خالی بیمارستان‌ها را؟ یا مرگ ۳۲ نفر از هم‌استانی‌هایمان را فقط در یک روز! شاید معیار همکاران شما تخت‌هایی باشد که به‌جز تشک چیزی دیگر ندارند، از این تخت‌ها زیاد داریم، کافی‌ست سری به مدارس شبانه‌روزی و هتل‌ها بزنید که با تخت‌های خالی زیادی مواجه خواهید شد؛ و بگذریم از اینکه بسیاری از بیماران را که ریه‌هاشان ۶۰ و ۷۰ درصد درگیر بوده را ترخیص کرده‌اند، شاید به‌خاطر مستندسازی تخت‌های خالی!
قبل از آمدن حضرتعالی عکسی از بیمارستان چابهار در فضای مجازی منتشر شد که در حال شستشوی فضای بیمارستان بودند؛ خداوند را شاهد می‌گیرم که چندی پیش شخصا به بیمارستان چابهار مراجعه نمودم که چنان فضا زننده و آلوده بود که فرد سالم بیمار می‌شد چه برسد به بهبود بیماران!
خرسندیم‌ که با خبر آمدن حضرتعالی دستی به سر و روی بیمارستان‌ها کشیده شد و کم‌کم دستگاه‌ها و امکانات جدیدی رونمایی گردید، حال بماند که بعضی از شهرستان‌ها فاقد بیمارستان هستند!
کاش زودتر از این‌ها تشریف‌فرما می‌شدید و قدم بر دیدگان ما می‌نهادید که شاید این امکانات می‌توانست جان انسانی را نجات دهد و نه سندی بر ماندگاری مدیران ناکارآمد، اما باز هم جای شکرش باقی‌ست، امیدوارم بعد از رفتن شما این امکانات با شما نرود یا در انبارها برای حضور وزیری دیگر بایگانی نگردد.
انسانیت دیربازی‌ست که از اینجا رخت بربسته است، جان و خون آدمی هم که روزی حرمتش از خانه کعبه بالاتر بود، اینجا دیگر به اندازه پشیزی ارزش ندارد. اما باز جای شکرش باقی‌ست که هستند هنوز مسئولینی که احساس مسئولیت می‌کنند و در کنار مردم و فریاد آنان هستند.