مولانا خواجه عبدالواحد احراری گزیک، یکی از علمای سرشناس استان خراسان جنوبی، بعد از تحمل دورهای بیماری، ظهر دوشنبه (۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۰/ ۲۰ رمضان ۱۴۴۲) در سن ۹۳ سالگی به دیار باقی رحلت کرد.
به گزارش سنیآنلاین به نقل از انواروِب؛ مولانا عبدالواحد احراری در سال ۱۳۰۷ هجری شمسی در گزیکِ بیرجند دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی علوم دینی را در زادگاه خویش به اتمام رساند، سپس برای تحصیلات عالیهی علوم اسلامی راهی دیار هرات افغانستان شد. هرات آن زمان برای مردم خراسانزمین مهد علم و عرفان بود.
مولانا احراری رحمهالله مدت ۱۰ سال از محضر علما و فضلای آن دیار که سرآمد علمای وقت خود بودند فیض برد و پس از فراغت از تحصیل و بازگشت به وطن، مقام پیشوایی مردم فیضآباد و منطقه را بر عهده گرفت و با بدعات و خرافات رایج در منطقه به شدت و با حکمت مبارزه کرد و سنت حسنه رسول اکرم (صلى اللّه عليه وسلّم) و راه و روش زندگی بر سیرهی مبارک آن حضرت را ترویج نمود.
مولانا احراری رحمهالله به عنوان اولین مدیر کاروان حج اهلسنتوجماعت ایران از سال ۱۳۴۲ در این امر مبارک انجام وظیفه نموده و تا سال ۱۳۶۱ مدیریت کاروانهای حج را در استانهای خراسان، گلستان و سیستانوبلوچستان بر عهده داشت. سپس به تقاضای حضرت مولانا عبدالعزیز ملازاده رحمهالله (بنیانگذار دارالعلوم زاهدان) در سال ۱۳۵۴ به زاهدان عزیمت نمود و در طول این مدت همیشه همدم و همراه و یار غار حضرت مولانا عبدالعزیز در سفر و حضر بود و مولانا عبدالعزیز را همواره بهعنوان روحانی گروه خود به همراه داشت.
مولانا عبدالواحد پس از مراجعت حضرت مولانا عبدالعزیز به محلهٔ خیام زاهدان، امامت مسجد «نور» این شهر را که از قدیمیترین مساجد زاهدان بهشمار میرود، بر عهده گرفت.
از ایشان تألیفاتی ازجمله «رسالهٔ هدیة الحجاج»، «حکمت و فلسفه شریعت» (ترجمهٔ کتاب «حکمت التشریع و فلسفته»)، «دیوان اشعار» و «اعتقادنامه» که در آن متن عقیدةالطحاویه به نظم درآمده است، به یادگار مانده است.
مراسم تشییعجنازه مولانا عبدالواحد احراری، روز سهشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ با حضور جمع کثیری از علما و عموم مردم از مناطق مختلف کشور در شهر گزیک – از توابع شهرستان بیرجند- برگزار شد.