در همین یکی دو روز گذشته دو خبر درباره «سیستم ربوی بانک‌های جمهوری اسلامی» در خروجی خبرگزاری‌های کشور قرار گرفت و در شبکه‌های مجازی منتشر شد؛ یکی به نقل از «محمود صادقی، نماینده تهران» که با انتقاد از ربای 35 درصد در بانک‌های کشور گفته است: “می‌خواستیم نظام بانکی بدون ربا ایجاد کنیم ولی تنها اسم آن را برداشتیم …”و دیگری به نقل از «آیت الله مکارم شیرازی» که بیان داشته است: “رباخواری بانک‌ها مسلّم است، غذای بدون شبهه هیچ کجا پیدا نمی‌شود.”
قبلا نیز اظهار نظرهایی از آیات عظام جوادی آملی، علوی گرگانی، نوری همدانی، جعفر سبحانی، حائری شیرازی و برخی دیگر از روحانیون شیعه در این مورد شنیده و دیده‌ایم.
موضع علمای اهل‌سنت هم از گذشته تا به حال مشخص بوده است، اکثر آنان حتی با یک درصد ربا هم مخالف‌اند و آن را خلاف شرع می‌دانند.
ربا، تنها گناهی است که خداوند آن را «جنگ با خدا و پیامبر» اعلان کرده است. آیات 278 و 279 سوره بقره به این نکته تصریح دارد: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا بترسید و زیادی ربا را رها کنید اگر به‌راستی اهل ایمانید. پس اگر ترکِ ربا نکردید آگاه باشید که به جنگ خدا و رسول او برخاسته‌اید.»
آنچه در واکنش به بلای رباخواری در کشور، از همه‌ی آگاهان جامعه دیده‌ایم «سخن گفتن و حرف زدن» است و متأسفانه چیزی که در این بین به چشم نمی‌خورد «اقدام عملی» در مبارزه با این گناه عظیم است. و از قدیم گفته‌اند: به عمل کار برآید، به سخندانی نیست!
البته شاید علمای اهل‌سنت خود را به این دلیل معذور بدانند که در سطح مدیریتی و اجرایی گوش کسی بدهکار حرف آنان نیست و رسالت خود را در ابلاغ به ملت و روشنگری در توده مردم کافی بدانند. اما به‌راستی آگاهان معمّم و غیرمعمّم شیعه که قدرت و نفوذی در دستگاه‌های اجرایی و حکومتی دارند چرا دست روی دست گذاشته‌اند؟ چرا دولت که مجری قانون است جلوی این سیل ویرانگر را نمی‌گیرد؟
مسئله ربا، مسئله گماردن پست مدیریتی به اهل‌سنت نیست که دولت بهانه بیاورد «تندروها نمی‌گذارند.»، اینجا پای اقتصاد کشور و اعتقاد مردم در میان است و اتفاقا در این مسئله، تندروهای مذهبی پشتیبان دولت هستند.
به‌راستی چرا هیچ‌کس آستین بالا نمی‌زند؟ چرا؟!
منبع: انواروِب