قلم نشان تمدن است. قلم معجزهای ابدی برای انسانیت است. قلم پیوند عمیق با اندیشه دارد. قلم سخنگوی افکار و آمال ماست. قلم قداست دارد و قداستاش را مدیون سوگند خداوند است. نباید این قداست را با پلیدیهای دروغ، فحاشی، هتاکی، چاپلوسی و نفرتپراکنی زیر پا گذاشت.
اعتدال زیبندهترین لباس برای قلم است. میوهی قلم- چه تلخ، چه شیرین- فصلی نیست، تا ابد ماندگار است. پس هیچگاه لباس زیبای میانهروی را از تناش درنیاوریم.
قلم حرمت دارد؛ این حرمت را باید حفظ کرد هر چند به شکستن تهدید شود. به قولی؛ نه به قلم خیانت کنید نه با قلم خیانت کنید.
شعار دادن شایستهی صاحبان قلم نیست. ابراز عداوت و خصومت شخصی، جناحی، فرقهای، نژادی، منطقهای و… در نوشتهها دور از شأن یک نویسنده و اهل قلم است.
ادیبان، خبرنگاران، یادداشتنویسان، طنزنویسان، گزارشگران و تحلیلگران و تمام قلمبهدستان دادگاه عدل الهی را در روز رستاخیز از یاد نبرند. در آن روز سخت هیچ قدرت موازیای نمیتواند راهی میانبر پیشروی کسی بگذارد. در آن روز سعادت و خوشبختی قدمهای کسانی را میبوسد که «حرمت» قلم را پاس داشتهاند.
قلم حرمت دارد…
منتشر شده در عبدالحکیم شهبخش