درّێں واجه‌ئان مقصد شه وعظ ۆ سۆگه ءَ تهنا گوَشتِن ۆ اُشکتِن نه اِنت. مقصد زانگ ۆهمایی پێم ءَ کِرد کنگ اِنت. اول باید گوَشۆک وتی گپانِ سرا عمل کنت، پچے که آ هبر که هبرکنۆک آیی سرا عمل مه کنت گۆشدارۆکان سرا اثرَ نه هِلّ ایت ۆ دلان تها نه پُتریت، بلێں وهدے که هبر کنۆک وتی هبرے سرا عمل کنت گڑا گۆشدارۆکان آیرا په دلَ منّ اَنت ۆ متأثرَ به‌ینت.
شما هم هر چیزا که اُشکنِت باید آیی سرا عمل کنت، هِدا گوازی ئے دیوان نه اِنت که من ۆ آدگه پاگواجه‌ئان هبر کنێں ۆ شما گِڈّاِت ۆ نقد کنت که اے مولوی ءَ جوان هبر کرت ۆ هبرے مئے دلے وڑا اَت‌اَنت ۆ آ مولوی ءَ وش گپ نه کرت ۆ آیی هبر مئے دلے وڑا نه ات‌اَنت ۆ فلان سستی ءَ داشته.
مقصد شه مسلمانان مُچیان ماں جمعه ۆ ائید ۆ دگه دینی دیوانان گۆش دارگ ۆ عمل کنگ اِنت. هرچی وازمندی ئے مارشت گێشتر بیت الله گهتر عملے توفیقَ دنت.