همهچیز نشان از آن داشت که سنگینی حادثۀ وفات مولانا سیدشهابالدین شهیدی رحمهالله برای مردم و علمای اهلسنّت خراسان را حضرت شیخالاسلام مولانا عبدالحمید و سایر علمای بلوچستان بهخوبی درک کردهاند و همدردی با آنان را منحصر به اعزام وفدی که استاد مولانا عبدالغنی بدری در صدر آن بود و در مراسم تشییع جنازه آن مرحوم شرکت کرد، نمیدانند.
ﺍﻣﯿﻦﺍﻟﻠﻪ ﮐﻤﺎﻟﯽ ﺻﺪﺭﺁﺑﺎﺩی 51 ﺳﺎﻟﻪ از بلوچهای استان گلستان است. وی ﺍﺯ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﻦ ﺟﺴﻤﯽ – ﺣﺮﮐﺘﯽ، ﺫﻫﻨﯽ ﻭ ﺗﺸﻨﺠﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﺧﯿﻠﯽ ﺷﺪﯾﺪ ( ﺍﯾﺰﻭﻟﻪ) هست ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ امین الله، ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ ﺯﯾﺮ 25 ﺳﺎﻝ ﻋﻤﺮ میکنند. ﺑﺎ ﺍﯾﺜﺎﺭﮔﺮﯼ ﻣﺎﺩﺭﯼ ﺻﺒﻮﺭ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ است ﺗﺎ ﺳﻦ 51 ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ دهد.
تخریبها، مذهبگراییها و قومگراییها به ضرر اسلام است. باید همه اصل اسلام را بگیرند و نگذارند دشمنان، مسلمانان را مورد تاخت و تاز قرار دهند و نابود کنند.
مولانا شهیدی رحمهالله را در دوران طلبگی شناختم و به یُمن فعالیت در عرصۀ روزنامهنگاری، خدای مهربان افتخار همصحبتی و حضور در منزل آکنده از آرامش ایشان را هم نصیبم کرد.
یک ماه قبل بود که فیلمی فرستادند. از دولت خواهش میکردند به دادشان برسد…خانوادهها توان پرداخت یکدهم پولی را که دزدها میخواهند هم ندارند. همسر ناخدا جلال پشت تلفن، با صدایی که میلرزید التماس میکرد: «تو رو خدا بگویید برای ما کاری کنند. به خدا خسته شدیم. مگه این پولها برای دولت پوله؟!».
“آشنایی مولانا عبدالحمید با مولانا عبدالعزیز و کاک احمد مفتیزاده رحمهماالله“،“بررسی اوضاع اهلسنت کشور”،“دیدگاه مولانا عبدالحمید پیرامون توجه به زبان و فرهنگهای بومی و محلی”و“دلیل مسافرت نکردن مولانا عبدالحمید به استانهای سنینشین کشور” از جمله مواردی هستند که در این گفتوگوی خواندنی به آنها پرداخته شده است.
سنیآنلاین/ جلسهی بزرگداشت شیخالحدیث مولانا سلیمالله خان رحمهالله، صبح روز گذشته (سهشنبه 28 دیماه 1395/ 17 ربیعالثانی 1438) در دارالعلوم زاهدان برگزار شد.
آصف و دو خواهرش تا ده سالگی زندگی سالم و پرتحرکی داشتهاند، اما به تدریج تمام بدنشان فلج و استخوانهایشان فرسوده شده است… اکنون تنها دلخوشی و انیس لحظههای تنهایی او، انگشت شصت دست راستش است که با آن صفحهٔ گوشیاش را لمس میکند، مینویسد، میخواند، میخنداند و با دوستان مجازیش حالی میکند.
مصلای بزرگ اهل سنت ایرانشهر، روز جمعه(۱۷دی۱۳۹۵ش-۷ربیعالثانی۱۴۳۸ق)، شاهد برگزاری همایش باشکوه دانشآموختگی طلاب ایرانشهر بود. عاشقانی پروانهوار از ایرانشهر و سایر شهرهای استان و کشور، حضور یافته بودند تا از مقام علم و علما تجلیل کنند.
آنها مشتی نمونه خروارند از صدها بلوچی که در سیستانوبلوچستان، مشهد، گرگان و جایجای ایران بدون شناسنامه زندگی میکنند؛ گروهی از شهریار و قلعهحسنخان آمدند و جمع شدند تا از نمایندگان مجلس بخواهند طلسم چندینساله بیشناسنامه بودنشان شکسته شود.