طبق آخرین تحقیقات، دست کم ۸۰ درصد سرمایه اصلی یک سازمان نیروی انسانی آن سازمان است که میتواند برای سازمان مزیت رقابتی پایدار ایجاد کند. در گذشته سازمانها بیشتر بر منابع فیزیکی، مالی و تجهیزات تمرکز داشتند؛ چون ظاهرا تنها وسیلهای که سرعت و توان لازم را برای رسیدن به اهداف سازمان تامین میکرد، منابع مذکور بودند.
«گوشت گرون شد، نخوردیم، میوه گرون شد، نخوردیم، برنج گرون بشه، نمیخوریم، اما نمیتونیم آینده بچهمون رو تباه کنیم که…» دل همۀ کسانی که با وسواس و دقت دفترها و جعبههای مداد را بررسی میکنند و قیمت را میپرسند، همینقدر پر است و منتظرند کسی بحث را شروع کند تا آنها هم مجال درددل پیدا کنند.
سهشنبه یکم آگوست ۲۰۲۳م سفر به ازبکستان؛ بخشی از سرزمین ماوراءالنهر؛ یکی از بزرگترین خاستگاههای تمدن اسلامی؛ و به تعبیری دیگر، سفر به زیباترین چهرۀ زمین که تا کنون به خورشید لبخند زده است را آغاز نمودم. سرزمین ماوراءالنهر، یکی از بزرگترین و درخشانترین مناطق فرهنگی جهان اسلام در درازنای تاریخ است.
اشاره| مولانا خیرمحمد- رحمهالله- از علمای برجسته و مدرسان چیرهدست اما گمنام بود که نزدیک به نیم قرن از عمر خویش را در تدریس علوم دینی سپری کرد و در بسیاری از مدارس دینی اهلسنت سیستانوبلوچستان بهویژه در شهرستانهای زاهدان، خاش و تفتان سابقه تدریس داشت.
مولانا خیرمحمد در یکم تیرماه 1402 بر اثر بیماری و کهولت سن دار فانی را وداع گفت. پایگاه اطلاعرسانی «سنیآنلاین» مدتی پیش از وفات این عالم برجسته، گفتوگویی صمیمی را با ایشان انجام داده بود که متاسفانه در آن زمان موفق به انتشار آن نشد. اکنون و در این مطلب مشروح این گفتوگو را میخوانید.
میزگرد آشنایی با شخصیت و آثار شیخ محمدعلی طنطاوی رحمهالله، از نویسندگان و ادیبان مشهور معاصر، شامگاه چهارشنبه، ۸ شهریور ۱۴۰۲، در دارالعلوم نوبندیان برگزار شد.
اندیشکده هاتف، اطلاعاتی را درخصوص مهاجرت نخبگان از کشور منتشر کرده است. بر اساس این اطلاعات، ۸۰ درصد رتبههای برتر ایران در رشتههای ریاضی و فیزیک در سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۵ از کشور مهاجرت کرده اند. از این تعداد، بهطور متوسط ۷۸ درصد نخبگان، دیگر به کشور بازنگشتهاند.
اینجا در سیستانوبلوچستان از قلب زاهدان گرفته تا نقطهی صفر مرزی کار نیست، کشاورزی و صنعت نیست و برای نان درآوردن باید به هزار در بسته زد؛ درهایی که معمولاً باز نمیشوند…. مردم ساعتها و روزها در یک جادهی فرعی خطرناک پشت صدها ماشینِ شوتی منتظر میمانند تا لب مرز برسند و با فروش چند گالن بنزین و گازوئیل، پولی به جیب بزنند؛ اینجا همیشه درد و محرومیت برقرار بوده….
کمتر کسی را در شهرهای ایران پیدا میکنید که این روزها، دغدغه مسکن نداشته باشد. هزینه اجاره مسکن در کشور، به ویژه در تهران به قدری افزایش یافته که تعدادی از شهروندان را به کوچکتر کردن خانهشان و یا مهاجرت به شهرهای حاشیهای محل زندگیشان وادار کرده است.
اخیرا برای پیگیری درمان مادر عزیزم، دوازده روز را در تهران با لباس سنتی، زیبا و قشنگ بلوچی گذراندم. مردم عزیز، اصیل و بافرهنگ تهران با احترام خاص و ویژهای میپرسیدند که از بلوچستان و زاهدان هستید؟ با افتخار جواب میدادم: بله. پس از شنیدن جواب، با صدای رسا میگفتند: «درود بر مولوی عبدالحمید!» «درود بر عبدالحمید!» «درود بر بلوچ و بلوچستانی!» «آفرین بر غیرت جوانان بلوچ که پشتتیبان بزرگمرد دوران هستند!»
در پی حمله مسلحانۀ روز گذشته (شنبه 17 تیرماه) به کلانتری 16 زاهدان، روزنامۀ «اعتماد» در شمارۀ امروز خود [یکشنبه 18 تیرماه 1402] در گفتوگویی مفصل با احسان هوشمند، روزنامهنگار، جامعهشناس و پژوهشگر مطالعات قومی، به بررسی ابعاد و ریشههای چنین حوادثی پرداخته است.