بسیاری از انسانها در انتظار محیطی مناسب بهسر برده و عمرشان سپری میشود و توانمندیهایشان از بین رفته خورشید استعدادهایشان به غروب میگراید. اما در بسیاری موارد انسانهای باهمت در انتظار فراهم شدن محیط مناسب ننشستهاند؛ بلکه بسترساز محیط مناسب بودهاند و به آرزوهایشان دست یافتهاند.
پیش از این چکیدۀ تفسیر 50 آیه نخست سوره مبارکه «یس»، برگرفته از درس تفسیر استاد مفتی محمدقاسم قاسمی، تقدیم مخاطبان گرامی «سنیآنلاین» شده بود، اینک بخش پایانی آن تقدیم خوانندگان عزیز میشود.
«ذلک الکتاب لاریب فیه [البقرة: 2]؛ این کتابی است که در آن شک و شبههای نیست». این جملهی آغازین کتابی است که صاحبش با صراحت از هر عیب و نقص و شبههای بریئش میداند؛ برخلاف تمام کتابهای دستنویس بشر که نویسنده از خواننده عذر میخواهد و به عیب و نقص کتاب اعتراف میکند.
احساس مسئولیت، توجه به تعلیم و تربیت فرزندان، ارتباط جوانان با مراکز دینی و علمای دین و مطالعه کتب دینی و اصلاحی ازجمله راهکارهایی هستند که مانع شیوع معضل “اعتیاد” در جامعه میشوند.
سنّت نبوی چراغیست که بشریّت را از تاریکی به روشنایی سوق میدهد و ماه درخشانیست که آنان را از گمراهی بهسوی هدایت رهنمون میسازد. کسی که به آن روی آورده و آن را بهخاطر بسپارد، قطعا به خیر و هدایت دست مییابد.
استاد مفتی محمدقاسم قاسمی در درس تفسیری که با دانشجویان زاهدان دارد، از آغاز سال تحصیلی 95-1394 به تفسیر سوره مبارکه «یس» پرداخته است. پیش از این چکیدهی بخش اول و دوم این درس تقدیم مخاطبان «سنیآنلاین» شده بود، اینک بخش سوم و چهارم آن تقدیم خوانندگان گرامی میشود.
در زندگی روزمره با اصطلاحات دینی زیادی مواجه میشویم که چه بسا مفهوم آنها را نمیدانیم یا به حقیقت آنها دقت نمیکنیم. یکی از این واژهها «مسجد» است که در عرف مسلمانان و متون فقهی و حقوقی اسلام دارای مفهوم خاصی است. در کنار آن، واژههایی چون «نمازخانه» و «مُصلّا» یا «عیدگاه» هم مشهور هستند […]
مقام و جایگاه ابنصلاح چه از نظر علمی و چه از نظر عملی در میان علما و مردم عادی بسیار بالا بود؛ تا جاییکه تمام مردم دمشق، چنانکه در تاریخ آمده، با او محبت میکردند.
نگاه مسلمانان به قرآن باید نگاهی تقدسی باشد همراه با عمقی ژرف برای یافتن برنامه … باید از آغوش طاقچهها و بستر پارچههای سبز جدایش کرد و برای یافتن کلید زندگی باید صفحههایش را ورق زد.
عموما تمرکز سازمانها و مناهج فکریِ «واکنشی»، محدود به «کُنشها»ست. این منهجها و جنبشها در صورت از بین رفتن «کنشها» باید تغییر سیاست و موضع بدهند و بر اساس نیازهای جدید به راه خود ادامه دهند؛ عدم انعطاف در این زمینه برابر با خودکشی فکری و انزوای اجتماعی است.