مولانا جلالالدین رومی یک عارف کامل است؛ عارفانی همچون مولانا رومی همواره سعی میکنند انسان را متوجه جهان ما بعد الموت کنند؛ اما نه به این معنا که انسان بهطور کامل از این دنیا دستبردار شده و یک ریاضتکش صددرصد منزوی از جهان باشد، بلکه در همین جهان زندگی کند و در خدمت همین خلقالله باشد و بتواند افرادی را- اگر خدا بخواهد- متوجه حقیقت و جهان آخرت گرداند. در طول دوران پس از تألیف «مثنوی معنوی»، هر شخصی که با این کتاب ارتباط داشته و از آموزههای آن استفاده کرده، برکات بسیار زیادی را نصیب خویش گردانیده است.
رشوه عمل ناهنجار و ننگینی است که مال را خبیث و پلید کرده و خطرش همه افراد و جوامع را تهدید میکند. هرگاه دامنۀ این عمل در جامعهای گسترده شود، جز تباهی و فساد نتیجۀ دیگری در پی نخواهد داشت. وقتی رشوه در جامعهای رشد کند، همهچیز دگرگون میشود. در شایستهسالاری و وظایف، نااهلانی جای افراد شایسته را میگیرند که جز خیانتکاری کار دیگری از آنان برنمیآید.
غزوۀ ﺑﺪﺭ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ جنگ بزرگ در اسلام ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﺩﺭ ۱۷ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺳﺎﻝ ۲ ﻫﺠﺮﯼ ﺑﻪ ﻭﻗﻮﻉ ﭘﯿﻮﺳﺖ. هدف از این جنگ پسگرفتن اموال مسلمانان از کاروان تجاری قریش بود. غزوۀ «بدر» از موفقترین جنگهای مسلمانان بهشمار میرود تا جاییکه خداوند از آن به عنوان «یومالفرقان» (جداکنندۀ بین حق و باطل) یاد میکند.
بدیهی است هنگامیکه اصحاب حکومت و ارباب ثروت مخاطب مدح و تملق قرار گیرند، عواقب و توالی فاسد این کار بهمراتب بیشتر و خطرناکتر میشود؛ زیرا اولا: حاکمان و ثروتمندان، به مقتضای طبیعت قدرت و ثروت، نوعاً شیفتۀ ازدیاد اقتدار و اشتهارند، و به همین مناسبت، در قیاس با افراد عادی جامعه، حرص و ولع بیشتری برای شنیدن و خواندن تمجید و تحسین دارند؛ چراکه بدینوسیله احساس قدرت، منزلت و محبوبیت زیادتر و درنتیجه، رضایت خاطر بیشتری میکنند.
درآمد: در میان سخنوران بزرگ ایرانزمین، کمتر کسی را میتوان یافت که همانند شیخ مصلحالدین سعدی شیرازی، بیمحابا به نکوهش و انتقاد از خودکامگی و ستمورزی پادشاهان و حاکمان پرداخته، و بیپروا حکمرانان و ارباب زر و زور را به رعایت حقوق مردم و مراعات انصاف و عدالت و تفقّدِ احوال عامه و تلاش در جهت تأمین معاش و آسایش و رفع گرفتاریها و دشواریهای آنها، دعوت و تشویق کرده و حتی مؤکداً به انجامدادن امور مزبور موظف و مکلف دانسته باشد.
مولانا مفتی محمدقاسم قاسمی، در سلسلهدروس «کارگاه آموزشی سیرۀ نبوی» در دارالعلوم زاهدان، عقیدۀ «ختم نبوت» را از «بدیهیات دین اسلام» و «امتیاز امت اسلامی» برشمرد و به بیان ابعاد و فواید این عقیده پرداخت.
این روایت بیانگر یک حقیقت و واقعیت است و آن ارتباط محبتآمیز و دوستانه بین اهلبیت پیامبر با خلیفه راشد ابوبکر صدیق و بالعکس است. این روایت دلیل موثقی است بر بطلان و بیاساس بودن تمام داستانهای ساختگی که از دشمنی و عداوت بین خلیفه راشد و اهلبیت حکایت دارند.
همنشین و رفیق میتواند تأثیر مستقیم بر همنشین خود بگذارد. اگر همنشین نیک و صالح باشد بهصورت ایجابی تأثیر گذاشته و میتواند سعادت و خوشبختی دنيوی و اخروی انسان را تضمين كند و اگر همنشین بد و طالح باشد، تأثیر سلبی گذاشته و میتواند شقاوت و بدبختی ابدی را برای آدمی رقم بزند.
«عثمان باتور» فردی صاحبنظر و باریکبین بود، از نظر ظاهری ریش و سبیل میگذاشت، به نرمی راه میرفت و کم حرف میزد. او همیشه بهخاطر حفاظت از سرمای سوزناک کوهستان لباس پشمی بر تن داشت. همراهان عثمان برای مقابله با دشمن سختترین شرایط جنگی را در کوهستانهای ترکستان شرقی چین به جان میخریدند و با مرگ رودررو میشدند و شعارِ «الله اکبر» آنها کوههای ترکستان را به لرزه میانداخت.
«خلافت خلفای راشدین اصلیست از اصول دین (1) تا وقتیکه [مسلمانان] این اصل را محکم نگیرند هیچ مسئلهای از مسائل شریعت محکم نشود.» (امام شاهولیالله محدّث دهلوی)