شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، امروز (19 خرداد 1402) در مراسم نماز جمعه زاهدان ملت ایران را به مثابۀ «مسافران یک کشتی» دانستند و گفتند که این ملت به‌خاطر دردها و مشکلات فراوانی که دارد «ناله» می‌کند و راه پایان‌دادن به این ناله‌ها «علاج دردها» و «رسیدگی به مشکلات» از سوی مسئولان و مدیران کشور است.
تا زمانی که دردها را علاج نکنید ناله و صدای ملت خاموش نمی‌شود
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر امام‌جمعه زاهدان، شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید گفتند: بعضی از عزیزان انتظاراتی از ما دارند. البته هر انسانی دارای فکر است. ما روی مسائل فکر کردیم و به این نتیجه رسیدیم که همۀ ما ملت ایران مسافران یک کشتی هستیم. حتی ما می‌گوییم که یک کشتی بزرگتر با طبقات متعدد است که همۀ انسان‌ها و ملت‌ها بر این کشتی سوار هستند. در این کشتی که مردم ایران، اعم از ملت و مسئولان بر آن سوار هستند، انسان‌های ضعیف و قوی و اقشار و اقوام و مذاهب و ادیان و تفکرات مختلف و مسلمان و غیرمسلمان جزو مسافران همین یک کشتی هستند.
ایشان ادامه دادند: اینکه بعضی از عزیزان می‌گویند حرفی گفته نشود و یا اینکه حرف‌ها ملایم باشند، درست است که حرف‌ها باید ملایم باشند، اما مسئولان باید به این نکته فکر کنند که وقتی در این کشتی درد موجود است و تمام طیف‌ها و اقشار مختلف که سوار بر این کشتی هستند از شدت درد ناله می‌کنند و فریاد می‌زنند؛ بازنشسته و کارگر و کارمند و معلم و کسبه و بازاری و نظامی و غیرنظامی ناله می‌کنند و این ناله‌ها بیانگر درد هستند و نالۀ بنده هم حکایت از نالۀ مردم و برای مردم است. بنده برای مشکلات فردی و شخصی خودم ناله نمی‌کنم، بلکه این نالۀ ملت است که انسان را به ناله وادار می‌کند. ناله سبب تخفیف درد انسان می‌شود.
امام‌جمعه زاهدان تصریح کردند: عزیزان ما بدانند که این ناله برای درد مردم است و تا زمانی که مردم ایران این درد را داشته باشند این ناله ساکت نمی‌شود. ملتی که دارای ثروت کلان باشد و همۀ امکانات را داشته باشد اما گرسنگی بکشد و پولش از ارزش بیفتند و تجارتش کساد بشود و زندگی‌ها با چالش مواجه شوند، ناله می‌کند. تا زمانی که شما دردها را علاج نکنید صدای ملت خاموش نمی‌شود.
ایشان گفتند: این ناله برای آن است که به گوش مسئولان برسد. اینکه ما به مسئولان می‌گوییم درد و حرف مردم را بشنوید منظور همین است که به نالۀ مردم گوش کنید، متاسفانه هنوز به این ناله توجه نشده است. ما می‌نالیم چون مردم می‌نالند. اگر این دردها نباشند ما هم مطمئنا ساکتیم، اما ما می‌نالیم تا اینکه طبیب بیاید از ما بپرسد که کجای شما درد دارد. متاسفانه تا کنون کسی از ما نپرسیده است و شما دنبال علاج دردهای ما نبودید.
ایشان ادامه دادند: درمورد کسانی که در این مصلا به شهادت رسیدند هنوز رسیدگی نشده است. البته پرونده تشکیل شده و قضات به‌صورت مستقل در دادگاه نظامی مشغول هستند و شنیده‌ایم که دستوراتی هم از سوی مقامات بالا صادر شده و امیدوار هم هستیم که رسیدگی بشود، اما ما انتظار رسیدگی عاجل داشتیم و انتظار داشتیم که هنوز خونی خشک نشده شما قاتلان را قصاص می‌کردید. اجرای عدالت در کشور آرامش و سکون می‌آورد.
مولانا عبدالحمید ادامه دادند: بزرگترین دردهای ما دردهای ملی هستند نه منطقه‌ای. منطقه هم درد دارد. دل ما به درد می‌آید وقتی می‌بینیم که مردم ما با سرمایه‌ای که این کشور دارد برای یک لقمه نان کولبری و سوختبری می‌کنند و دست به کارهای خطرناک می‌زنند. مواد مخدر می‌فروشند. ما که به اعدام‌های مواد مخدر اعتراض داریم شما با ما بنشینید و به دلایل ما گوش کنید که آیا این اعدام‌ها از اوایل انقلاب تا حالا نتیجه‌ای داشته است یا نه. متاسفانه فایده‌ای نداشته است. ما می‌نالیم که افرادی به‌خاطر بیکاری دنبال مواد مخدر رفته‌اند و به‌خاطر پانصدهزار و یک میلیون و دو میلیون به زندان بیفتند و یا اعدام بشوند.
تغییر سیاست‌های داخلی مهمتر از تغییر سیاست‌های خارجی است
مولانا عبدالحمید گفتند: ملت ایران ملت بافرهنگی است و ملت جنگ و خشونت نیست. البته در مقابل کسانی که با ما بجنگند وظیفه همۀ ماست که موضع دفاعی داشته باشیم. این خواستۀ ملت ایران است که با تمام ملت‌ها روابط حسنه داشته باشید. الان ما خوشحالیم که قدم‌هایی برداشته شده است، اما هنوز مسیر طولانی در پیش است. این خواستۀ ملت است که با جهانیان روابط نیک و تعامل داشته باشد و پول‌های بلوکه‌شده برگردانده شوند. انتقاد ما در گذشته این بوده که چرا روابط با جهانیان این همه مدت طول بکشد و چرا مدیران کشور ده سال یا هشت سال قبل این کار را نکردند و گذاشتند کشور به این وضعیت برسد. البته الان هم که این کار را کردید کار خوبی است. ما از این خوشحالیم که از سلاح پیشرفته برای دفاع رونمایی می‌شود، ولی زمانی ما خوشحال‌تر می‌شویم که به‌جای رونمایی از سلاح، شکم این مردم سیر بشود؛ مردمی که روزانه در خیابان‌ها فریاد می‌زنند و پریشان‌اند. کسانی که بالا نشسته‌اند نمی‌دانند در روستاها و حاشیه شهرها چه می‌گذرد. زندگی در تهران که مرکز کشور است خیلی دشوار است. بر مستأجر و کرایه‌نشین چه می‌گذرد؟
ایشان تصریح کردند: ما می‌گوییم سیاست‌های داخلی را تغییر بدهید. این روزها زمزمه‌هایی مبنی بر تغییر در سیاست‌های خارجی وجود دارد، چرا سیاست‌های داخلی را تغییر نمی‌دهید؟! مهمتر از تغییر در سیاست‌های خارجی، تغییر در سیاست‌های داخلی است. ما نگهداری ملت ایران و هزینه‌کردن برای مردم ایران را مهمتر از نگهداری دیگر ملت‌ها و هزینه‌کردن برای دیگر ملت‌ها می‌دانیم. همۀ ما باید با هم همدست بشویم و ایران را بسازیم؛ این بهترین سیاست و بزرگترین حکمت است که ملت ایران سیر باشد و رضایت ملت ایران حاصل شود. بنده این سیاست را قبول ندارم که ما در کنار ملت‌های دیگر باشیم و به ملت خودمان توجه نکنیم.
تکرار می‌کنم که «فکر مذهبی» جواب نمی‌دهد و یک قشر نمی‌تواند کشور را به درستی اداره کند
امام‌جمعه زاهدان در ادامه گفتند: ما می‌گوییم ایران کشور یک قشر و قوم و مذهب و حتی کشور فقط اسلام نیست، بلکه هرچه ایرانی با هر طیف و طبقات و قوم و مذهب و دینی که در ایران زندگی می‌کند در آن سهم دارد. اقشار و اقوام مختلف در این کشتی زندگی می‌کنند و یک قشر نمی‌تواند برای کشور وسیعی مانند ایران صحیح تصمیم‌گیری کرده و به درستی آن را اداره کند. شما کشور را یکدست کردید و ما هم به امید خیر با شما همراهی کردیم و امروز مجلس و دولت و ارگان‌ها را یکدست کردید اما تجربه نشان داد که جوابگو نیست.
ایشان ادامه دادند: بنده خطاب به مسئولان کشور این ناله را تکرار می‌کنم که فکر مذهبی جواب نمی‌دهد. اگر اهل‌سنت گمان کند که این کشور متعلق به اهل‌سنت است یا شیعه گمان کند که این کشور متعلق به شیعه است این تفکر جواب نخواهد داد، بلکه باید فکر انسانی و فکری بالاتر از مذهب داشته باشیم. باید برای همۀ جهانیان و برای همۀ مردم ایران فکر کنید و از شایستگان تمام اقوام و ادیان و مذاهب کار بگیرید. اگر کشور دست یک طیف و تفکر باشد از رشد می‌افتد. باید تفکرات و نگاه‌های مختلف با هم صحبت کنند تا راه صحیح پیدا شود. اگر بنده به جای شما بودم از صندلی خودم پایین می‌آمدم و در کنار مردم می‌ایستادم و خود را در اختیار عقلای قوم و مردم می‌گذاشتم.
دیدگاههای کاربران