یکی از موثرترین و کم‌هزینه‌ترین راهکارهای کاهش نارضایتی‌ها، تنش‌ها و اعتراضات جاری، تن‌دادن مجموعه نظام کشور به گفت‌وگو و شنیدن صدای معترضان است. به هر میزانی که کلون ارتباطی شهروندانِ ناراضی با متولیان امر حکومت دچار انسداد یا اختلال باشد، به همان میزان برعمق و گسترش بحران‌ها افزوده خواهد شد.
آقای رئیس‌جمهور و دو نفر دیگر از سران قوا در طول این مدت، به دفعات برای شنیدن صدای معترضان که از بین اقشار مختلف جامعه هستند که گروه‌های گوناگون سنی و اقوام، مذاهب و سایر اقشار جامعه را دربرمی‌گیرد، هر کدام با بیان و ادبیات خاصی اعلام آمادگی کردند، ولی تا به الان به‌صورت عملی از سوی صاحبان قدرت گامی برداشته نشده و این قول‌های بدون پشتوانه عملی نیز نه‌تنها کارساز نبوده و نخواهد بود، بلکه بر حجم بی‌اعتمادی بین معترضان و حاکمیت خواهد افزود.
به‌طور طبیعی، می‌شود مطالبات معترضان را از شعارهای‌شان جستجو کرد و علاوه بر صورت ظاهری شعارها توسل به شاخص‌های تصویرکننده وضعیت جامعه در حوزه اقتصاد، تورم ۵،۴ ساله بالای ۳۵ درصد، افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها، عرصه‌های فرهنگی، تحلیل سبک زندگی رسمی بر شهروندان و مداخله بیش از حد در شئونات زندگی و حریم خصوصی افراد، انسداد سیاسی، یکدست بودن قدرت و نبود نمایندگانی از طرف طبقات مختلف جامعه در مجلس و سایر ارکان تصمیم‌گیری، بلاتکلیف‌ماندن بحث برجام و تحریم‌ها خود گویاست. مجموعۀ این مقولات به‌صورت واقعی و ظاهری می‌توانند در فهرست خواسته‌ها و مطالبات مردم باشند.
چنانچه سران قوا و به‌خصوص قوه مجریه که پیشران حاکمیت است، از سطح غر زدن و وعده دادن اینکه صدای معترضان را می‌شنویم عبور کرده و طرح و برنامۀ عملی ارائه کنند و گام‌های اجرایی را بردارند، فکر می‌کنم می‌تواند موجب بازشدن باب گفت‌وگو و انتقال پیام بین صددرصد ناراضیان کشور و متولیان اداره امور برای خروج از این شرایط بحرانی و اعتراضی و قدم‌گذاشتن در یک فضایی که گفت‌وگوهای چندجانبه از سوی حاکمیت با نمایندگان وجدان و افکار عمومی جامعه شود.
به نقل از: روزنامه «آرمان امروز»- یکشنبه 13 آذرماه 1401
دیدگاههای کاربران