جلال جلالی‌زاده، فعال سیاسی و نماینده سنندج دوره ششم مجلس، درباره اعتراضات اخیر در مناطق کردنشین به روزنامۀ «هم‌میهن» گفت: «اگر مسئولین درک درستی از شرایط کشور داشتند و برای مردم و شخصیت‌های مرجع در کردستان احترام قائل بودند، همان شب اول مسئله حل می‌شد. متاسفانه کسانی که مسئولیتی دارند فکر می‌کنند، هر چه بگویند، مردم می‌پذیرند. این بی‌تدبیری و بی‌توجهی به مطالبات مردم یا به‌طور کلی ناآشنایی با عرف و آداب و رسوم مناطق مختلف از سوی مسئولان موجب شده هر روز فاصله میان مردم و نظام بیشتر شود. حتی کسانی که به‌عنوان نماینده مناطق مختلف از سوی شورای نگهبان منصوب شدند ، این آشنایی را ندارند.»
او معتقد است: «این مساله در کنار انتصاب افراد ناتوان و نالایق به‌عنوان مسئول در مناطق مختلف و به‌خصوص در مناطق کردنشین همگی از عواملی هستند که موجب شده‌اند روزبه‌روز صدای اعتراض مردم بلندتر شود. هرچقدر هم با آنها با خشونت بیشتری رفتار شود، طرف مقابل نیز خشن‌تر میشود که عواقب آن نیز ناگوار خواهد بود. از یک‌سو افرادی که در مناطق کردنشین مدیر و مسئول هستند هیچ پایگاه و جایگاهی در بین مردم ندارند تا مردم حرف آنها را گوش کنند؛ از سوی دیگر افرادی که به لحاظ مذهبی، سیاسی و اجتماعی در بین مردم دارای جایگاه هستند مورد توجه حاکمیت نیستند تا با آنها گفت‌وگو کرده و آنها را واسطه قرار دهند.»
این فعال سیاسی با تاکید بر اینکه تشکل‌های حزبی و مدنی در این مناطق بسیار ضعیف هستند، اظهار کرد: «در چنین شرایطی واسطه‌ها و افرادی که حداقل بتوانند مذاکره کرده و طرفین را به یکدیگر نزدیک کنند وجود ندارد. این نکته هم قابل توجه است که معترضان، بیشتر قشر نوجوان و جوان هستند و خواستۀ خود را دارند. فاصله سنی و تجربی این گروه با سایر اقشار جامعه زیاد است و این مساله باعث میشود که راضی‌کردن و توجیه‌کردن‌ها مقداری مشکل باشد.»
دکتر جلالی‌زاده معتقد است: «این اعتراضات و حوادث در مناطق کردنشین ریشه در سال‌های گذشته دارد. در دولت روحانی تعدادی از مدیران کردستان کُرد اهل تسنن بودند، اما در دولت رئیسی بر خلاف وعده‌های داده‌شده، همین تعداد را نیز برکنار کردند. به‌عبارتی حاکمیت به‌گونه‌ای رفتار می‌کند که موجب نارضایتی بیشتر مردم و فاصله گرفتن بیشتر از آنها میشود. بنابراین معتقدم مقامات بالای نظام اگر پیام و حرفی مبنی بر رفع تبعیض در این مناطق و دادن آزادی‌های سیاسی و اجتماعی نداشته باشند، به این زودی شاهد آرامش در این مناطق نخواهیم بود.»
منبع: روزنامۀ هم‌میهن- شنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۱، سال یکم شماره۱۰۲