«… يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا» [فرقان: 30]
می‌دانید آیه‌ی بالا چیست؟ شکوائیه‌ی پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم است علیه برخی از افراد امت در روز قیامت!!
گاهی با خودم فکر می‌کنم که واقعا ما مسلمانان چقدر بی‌انصافیم. هر کدام از ما که مدرک دیپلم گرفته باشد، از اول ابتدایی تا کنکور با کتاب‌های غیردرسی مجموعا و به‌طور متوسط حدودا ۱۰۰ کتاب در موضوعات مختلف از ریاضیات و آمار و هندسه گرفته تا فیزیک و شیمی و زیست مطالعه کرده‌ایم و بعضا در طول یک سال چندین مرتبه یک کتاب را مرور کرده‌ایم. برخی از ما طبعا به مطالعات غیردرسی هم علاقه دارند و شاید رمان‌های متعدد و کتب تاریخی و سیاسی و اجتماعی نیز در کتابخانه‌ی مطالعاتی‌شان جای داشته باشند.
خداوند متعال برای ما کتابی هدیه فرستاده و وعده کرده که این کتاب «روشنگر» و «هدایتگر» است؛ «قَدْ جَاءَكُم مِّنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُّبِينٌ» [مائده: 15]
این کتاب می‌تواند انسان را از تاریکی‌ها، سختی‌ها، ناملایمات و رنجش‌های زمانه نجات داده به جهان نور و ایمان وارد کند؛ «كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ». [إبراهیم: 1]
این کتاب می‌تواند مرهمی باشد بر غم و اندوه دل‌های‌تان. این کتابی‌ست سراسر رحمت و سراسر هدایت؛ «يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِّمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ». [یونس: 57]
خداوند متعال وعده کرده است که این کتاب بهترین برنامۀ زندگی را معرفی می‌کند؛ « ِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ» [اسراء: 9]
این کتابی‌ست سراسر حکمت؛ «يس وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ».
بسیاری از ما نظریات انیشتین و قوانین فیزیکی نیوتون و تخیلات فرگشتی داروین را از حفظ هستیم، اما حتی یک بار هم تفسیر این کتاب عظیم‌الشأن را نخوانده‌ایم و حتی بسیاری روخوانی آن را نیز درست نمی‌دانیم.
جای تأسف است که بسیاری رمضان را روزه می‌گیرند، اما سهمی از تلاوت و تدبر و تفکر در قرآن مجید ندارند! مگر اینها نمی‌دانند که ارزش این ماه و حتی ارزش لیلةالقدر به‌خاطر نزول قران است؟!… مگر نشنیدهاند که «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ» اگر قرآن را از رمضان بگیریم می‌شود ماهی مانند سایر ماه‌ها و دیگر «رمضان» نیست.
بخاطر همین بود که سلف صالح امت در این ایام بسیاری از مشغله‌های دینی و دنیوی‌شان را تعطیل نموده، صرفا به قرآن مشغول می‌شدند؛ تا جایی که امام شافعی رحمه‌الله در این ماه شصت بار قرآن را ختم می‌کرد. امام قتاده رحمه‌الله در طول سال هر هفته یک ختم می‌کرد و وقتی رمضان می‌رسید هر سه شب یک ختم می‌کرد و در دهۀ اخیر رمضان هر شبانه‌روز یک ختم می‌کرد. امام بخاری رحمه‌الله هر روز یک ختم می‌کرد و بعد از نماز تراویح یک ثلث می‌خواند.
پس آیا شایسته است که در ماه قرآن، از تلاوت و تدبر در این کلام الهی بی‌بهره بمانیم؟!
