مولانا محمدامین سمنگانی، از علمای برجسته و معمّر افغانستان، دیروز سهشنبه (14 دیماه 1400) در سن 141 سالگی درگذشت.
مولانا محمدامین سمنگانی عالمی اعتدالگرا و فقیهی برجسته و مفسری چیرهدست بود.
به گزارش سنیآنلاین به نقل از منابع محلی افغانستان، ایشان در سال 1302 هجری قمری (مصادف با 1260 هجری شمسی) در روستای «خواجه زاهد» از توابع شهرستان «روی دوآب» ولایت سمنگان دیده به جهان گشود.
مولانا سمنگانی رحمهالله علوم ابتدایی دینی را در نزد برجستهترین علمای آنزمان افغانستان و در مشهورترین مدارس ولایتهای مختلف این کشور فراگرفت، سپس برای ادامۀ تحصیل به هندوستان سفر کرد و چند سالی را در مدرسهای در لکنو گذراند، سپس در مدرسه «صدیقیه» پاتک حبش خان که مدیریت آن را مولانا محمدصدیق نجیبآبادی بر عهده داشت ثبتنام کرد و سالهای پایانی تحصیلی خود را در این مدرسه سپری نمود و در سال 1335 هجری قمری (1293 شمسی) فارغالتحصیل شد.
ایشان پس از دانشآموختگی، برای حفظ قرآن مجید به مدرسه «سلطانپور» شهر لکنو رفت و موفق شد در مدت شش ماه تمام قرآن را حفظ کند.
مولانا سمنگامی رحمهالله در سال 1335 به افغانستان بازگشت و به تدریس و آموزش و تربیت طلاب علوم دینی مشغول شد. ابتدا در منطقۀ «قرهغاج» ولایت بلخ، سپس چند سالی در زادگاهش؛ روستای «خواجه زاهد»، پس از آن در روستای «خرّم» و بعد از آن تا پایان عمر خویش در ولسوالی «روی دوآب» به عنوان مدرس و خطیب به ارشاد و اصلاح جامعه پرداخت.
این عالم و خطیب برجسته در سن صد سالگی بینایی خود را از دست داد، اما باز هم همچون گذشته به تفسیر قرآن، تشریح احادیث نبوی، شرح مثنوی معنوی و سایر برنامههای تربیتی و اصلاحی خویش ادامه داد.
مولانا محمدامین سمنگانی 16 حکومت «شاهی» و «جمهوری»؛ از حکومت اماناللهخان تا دور دوم حکومت طالبان را در افغانستان شاهد بوده است.
ایشان در زمان حملۀ شوروی سابق به افغانستان در میان مردم به عنوان «قاضی» به قضاوت و حلوفصل مسائل میپرداخت. البته در طول زندگی خود هرگز هیچ مسئولیت دولتی را قبول نکرد.
دیدگاههای کاربران