سنی‌آنلاین| وقتی آژیر خطر کرونا دلتا در شهر زاهدان به صدا درآمد مشاغل تعطیل شد، فقر و بیماری به جان مردم افتاد، همه در گرداب رنج‌ها بودند و مردم در بخش‌های مختلف آسیب دیدند. اگر آنان از کرونا نجات می‌کردند، فقر و تنگدستی رهایشان نمی‌کرد. همه تاب‌آوری خود را دست داده بودند. بسیاری مأیوس و ناامید در انتظار مرگ بودند. در چنین وضعیتی امیدی هزارباره در خون و رگ شهروندان زاهدانی جاری شد؛ «مؤسسه خیریه محسنین» وارد عرصه شد، ستاد بحران تشکیل داد، خیّرین، پزشکان، عموم مردم و جوانان را به همکاری فراخواند و با تشکیل گروه‌های فعال، مشغول خدمات‌رسانی به آسیب‌دیدگان شد. پایگاه اطلاع‌رسانی «سنی‌آنلاین» در گفت‌وگو با مولانا عبدالغنی بدری، رئیس هیئت‌مدیره مؤسسۀ خیریۀ محسنین به بررسی فعالیت‌ها و خدمات این مؤسسه به بیماران کرونایی در روزهای فوق بحرانی شهر زاهدان پرداخته است که حاصل این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
لطفاً دربارۀ فعالیت‌های مؤسسۀ خیریۀ محسنین در روزهای بحرانی شهر زاهدان بگویید.
زاهدان روزهای سخت و بحرانی را تجربه کرد. مردم در طول عمرشان شاهد چنین روزهایی نبوده‌اند. در آن ایام مؤسسۀ خیریه به میدان آمد و ستاد بحران تشکیل داد. پزشکان و عموم مردم و جوانان را به همکاری فراخواند و با همکاری آنان برای رسیدگی به بیماران کرونایی وارد سطح شهر شد. ما معتقدیم هرگاه احساس همدردی و کمک به یکدیگر در جامعه پررنگ شود، از شدت درد و رنج مصیبت‌زدگان کاسته می‌شود.
چه عواملی باعث شد تا در آن روزها مؤسسه محسنین ستاد بحران تشکیل دهد و در عرصه خدمات‌رسانی بیاید؟
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌فرمایند: وقتی مؤمنی گرفتار مصیبتی می‌شود نباید دیگر مؤمنان و انسان‌ها آرامش داشته باشند، بلکه به آن فرد رسیدگی کنند. در روایت دیگری در ستایش رسیدگی به همنوع می‌فرمایند: هرگاه مؤمنی در جهت حل مشکل برادرش تلاش کند، خداوند روز قیامت چندین مشکل را از او دور می‌کند. لذا وظیفه ایمانی، انسانی و احساسی و شرایط بحرانی شهر تقاضا می‌کرد تا پرسنل مؤسسه محسنین ستاد بحران تشکیل دهند و به کمک و یاری برادران و خواهران گرفتار خود بشتابند، ضمن اینکه اگر مؤسسه در آن شرایط بحرانی حرکت نمی‌کرد و ستاد بحران تشکیل نمی‌داد، شاید فاجعه بالاتر از تصور ما عمیق‌تر و خطرناک‌تر می‌شد.
مهم‌ترین اقلام مورد نیاز بیماران کرونایی در روزهای بحرانی چه بود و مؤسسۀ آن‌ها را چگونه تهیه می‌کرد و به بیماران ارائه می‌داد؟
مهم‌ترین اقلام بیماران کرونایی سرم و آمپول‌های تقویتی بود. در هیئت‌مدیره مؤسسۀ محسنین تعدادی از پزشکان حضور داشتند. مؤسسه با مشورت آنان لیست دارویی بیماران کرونایی را آماده می‌کرد و به خیرین تهرانی و مشهدی و دیگر شهرها می‌فرستاد. آنان داروها را از آنجا تهیه می‌کردند و برای مؤسسه می‌فرستادند. مؤسسه در آن روزها به کمک خیرین، چندین هزار سبد غذایی، گوشت و میوه برای بیماران کرونایی بی‌بضاعت و کم‌بضاعت در شهر زاهدان و حومه‌اش تقسیم کرد.
در زمینۀ خدمات‌رسانی به بیماران کرونایی از چه استان‌هایی با مؤسسه همکاری شد و بیشترین همکاری‌شان در چه زمینه‌ای بود؟
بسیاری از شهروندان درزمینهٔ خدمات‌رسانی به بیماران کرونایی همکاری کردند. بیشترین کمک‌ها از استان‌های تهران، هرمزگان و خراسان بود و از خواف به‌خصوص اقلام دارویی بسیار زیادی تهیه و برای مؤسسه فرستاده شد. در روزهای بحرانی شهر زاهدان دارو کم بود. بیمارستان‌ها هم دچار کمبود دارو بودند. ما از خیرین استان‌های مذکور نیازهای بیماران کرونایی؛ دارو، سرم، کپسول اکسیژن را درخواست می‌کردیم، آنان تهیه می‌کردند و در اختیار مؤسسه می‌گذاشتند. خداوند به همۀ آنان جزا و پاداش خیر بدهد.
بفرمایید همکاری نهادهای دولتی و بیمارستان‌ها با مؤسسه در تهیه دارو و درمان و رسیدگی به بیماران کرونایی چگونه بود؟
شرایط شهر بحرانی و حاد بود. بیمارستان‌ها و نهادهای دولتی به‌خاطر کمبود امکانات در رسیدگی به بیماران ناتوان و عاجز شده بودند. ما زیاد مزاحم این نهادها نمی‌شدیم. در آن روزها نهادهای مردمی بیشتر فعال بودند، گاهی مؤسسه در تهیه ماسک و کپسول اکسیژن به آن‌ها مراجعه می‌کرد.
نقش مؤسسه محسنین در کاهش مرگ‌ومیر ناشی از کرونا دلتا در وضعیت بحرانی شهر چگونه بود؟
مرگ‌ومیر به دست خداوند متعال است، اما در باب اسباب معتقدیم مؤسسۀ محسنین در کاهش خطرات نقش به‌سزایی ایفا کرده است. آنچه از نقش مؤسسۀ در روزهای بحرانی قابل یادآوری‌ست، تفاوت نوع خدمات‌رسانی مؤسسۀ محسنین با دیگر مؤسسات و نهادها بود. مؤسسه محسنین با همکاری تعدادی از پزشکان سطح شهر کادر درمانی تشکیل داد. توسط این پزشکان بیماران به‌صورت تلفنی یا غیرتلفنی ویزیت می‌شدند و گروه تزریقاتچی به خانه‌های‌شان می‌رفتند و به آنان سرم و آمپول تزریق می‌کردند و دارو، سبد غذایی و میوه در اختیارشان می‌گذاشتند.
در آن روزها همکاران ما در مؤسسه به‌اندازۀ کافی استراحت و آرامش نداشتند. آنان در بسیاری مواقع ساعت‌های 2 و 3 بامداد برای بیماران کپسول اکسیژن می‌رساندند یا گروه تزریقاتچی بر بالین بیماران حاضر می‌شدند و به آنان سرم و آمپول تزریق می‌کردند. آن‌دسته از بیمارانی که وضعیت‌شان وخیم می‌بود به بیمارستان‌ها راهنمایی می‌شدند. بیش از 90 درصد از بیمارانی که مؤسسه به آنان خدمات‌رسانی کرده بود در منزل‌شان مداوا و درمان شدند و نیازی نشد به بیمارستان‌ها مراجعه کنند.
آیا مؤسسات و خیرین در خدمات‌رسانی با همدیگر همکاری و ارتباط داشتند؟
بله. مؤسسات خیریه و نهادهای مردمی با مشارکت همدیگر بعضی از محله‌های شهر زاهدان را بین خود تقسیم کرده بودند تا راحت‌تر بتوانند بیماران کرونایی را شناسایی کنند و به آنان رسیدگی و خدمات‌رسانی نمایند.
در شرایط کنونی که وضعیت بسیاری از استان‌های کشور فوق بحرانی گزارش می‌شود، آیا مؤسسۀ محسنین برنامۀ کمک و خدمات‌رسانی برای آن استان‌ها دارد؟
رسیدگی و کمک به همنوع در روزهای سخت وظیفۀ مسلمانی و انسانی ما است. اگر زمینۀ خدمات‌رسانی به بیماران کرونایی بیرون از استان فراهم شود و نیاز هم باشد، حتماً مؤسسۀ محسنین به یاری آن برادران و خواهران گرفتار خود می‌شتابد و به آنان رسیدگی می‌کند.
البته نباید فراموش کنیم شهر زاهدان هنوز وضعیت نرمالی ندارد. ما در شهر مشکلاتی داریم. هنوز تعدادی از شهروندان گرفتار کرونا هستند. روزانه کادر درمان مؤسسه 6، 7 ساعت به آنان خدمات‌رسانی می‌کند.
امیدواریم خداوند متعال به بندگانش لطف کند و بساط این ویروس و بیماری را جمع کند تا همۀ مردم در سلامت و تندرستی کامل به زندگی عادی خودشان برگردند.