در طول تاریخ آرامش روحی و روانی یکی از خواستههای همیشگی بشر بوده، برای دستیابی به آن، تلاشها و رنجهای بسیاری را به جان و دل خریده است. در واقع، آرامش بسترِ رشد و بالندگی و سعادت و خوشبختی انسان و عروج او بهسوی مدارج و کمالات مادی و معنوی است.
بررسی زندگی انسانهای بزرگ که توانستهاند خالق آثار ماندگار باشند، نشان میدهد که آنها یک زندگی توأم با آرامش داشتهاند؛ از اینرو یک نویسنده یا هنرمند و یا صنعتگر اگر همهٔ امکانات لازم برای کار را داشته باشد، اما آرامش قلبی نداشته باشد، نمیتواند به موفقیت دست یابد و قلههای سعادت و شکوفایی را فتح نموده و بهمنزل مقصد برسد. امروزه، زندگی همهٔ انسانها سرشار از غم و اندوه گشته، از تشتُّت فکری و پراکندگی حواس و نبود آرامش روحی و روانی رنج میبرند. مشکلات و مصائب همچون ابرهای سیاه در زندگیشان سایه افکنده، اضطراب و نگرانی در وجودشان مثلِ آتشفشان فواره میزند.
بسیاری از انسانها با وجود آنکه از نظر ثروت و سرمایه هیچگونه مشکلی ندارند و در بهترین آپارتمانها زندگی میکنند و با لوکسترین ماشینها در خیابانها تکبر میفروشند و لذیذترین غذاها را میل میکنند؛ ولی از زندگی شِکوِه دارند و از پریشانی و نگرانی خاطر مینالند، از نعمت با ارزش آرامش قلبی بیبهرهاند. خوابشان بدون مصرف دارو ممکن نیست. در حقیقت آنها محل بهدست آوردن آرامش را گم کرده و آن را از کانال دیگر جستجو میکنند.
یکی از عواملی که برای آرامش روحی و روانی نقش بهسزایی دارد: تلاوت قرآن مجید و عمل به آن است.
قرآن، نسخهٔ شفابخشِ دردها، عامل تسکین قلبها و باعث آرامش دلهاست. هر که با این نسخهٔ الهی أنس بیشتری داشته باشد و بر خواندن و عمل به آن مداومت داشته باشد، احساس اطمینان وآرامش بیشتری دارد. قرآن، کتاب زندگیست که در آن پُر از آموزههای زیبا زیستن است. انسانها را در راه رسیدن به سعادت و نیکبختی رهنمون میسازد.
تداوم تلاوت قرآن مجید و شنیدن آیاتش باعث پالایش روح و روان میشود. خواندنِ قرآن، روح و روان آدمی را غرق آرامش و سکون و آیات نورانیاش برای انسانها چراغیست که مسیر تاریک زندگی را نور و روشنایی میبخشد. قرآن با آهنگ دلنواز و زیبای خود ارواح را به وجد میآورد و قلبهای زنگار گرفته را صیقل میدهد. بیتردید، جستن قرآن کریم، دلهای ناآرام را آرامش و ثبات میبخشد. انسان برای رسیدن به هدف عالی و رضوان حق، نیازمند آرامش درونی است. این آرامش تنها با یاد خدا بهدست میآید. خداوند متعال در کلام بیبدیل خود به این نکته اشاره دارد: «ألا بِذِکرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»؛ آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرام میگیرد. پس بهترین و والاترین ذکر خدا تلاوت قرآن مجید است.
یکی دیگر از عواملی که اضطراب و پریشانی را از وجود انسان زدوده و باعث جلب آرامش قلبی و فکری میشود: دعا و نیایش است.
انسان در امواج پرتلاطم زندگی و در کش و قوس رنجها به تکیهگاهی نیازمند است که به آن پناه ببرد و درون پر اضطراب خود را آرامش بخشد. دعا و تضرع به درگاه الهی، یکی از عواملی است که آرامش را در وجود آدمی ترزیق میکند. دعا و نیایش همان پل ارتباطی عالم ماده با ملکوت و تجلی قلبی ارتباط با خدا است. دعا و تضرع تسلی بخش دلهای خسته و مایهٔ روشنی و صفای جان و نیرو بخش انسان در برابر مشکلات و فراز و نشیبهای زندگی میباشد.
انسان موجودی است سراپا عجز و نیاز، وقتی در برابر آفریدگارش که بینهایت بزرگ است قرار میگیرد و خود را حتی کمتر از قطرهای در برابر اقیانوس و ذرّهای در مقایسه با کهکشانها مییابد، احساس کوچکی در برابر آن عظمت، او را به کُرنش و نیایش وامیدارد و همه عظمت در همین احساس نیازمندی است. آنچه که این «هیچ» را به آن «همه» پیوند میزند، دعاست. الله مهربان در کلام ربانی خود به این امر مهم اشاره کرده و به پیامبرش دستور میدهد که برای مردم دعا کند، چرا که دعا کردن موجب آرامش میشود. «خُذْ مِنْ أموالِهِمْ صدَقَةً تطَهِّرُهُمْ وَ تزَکیهِمْ بها وَ صلِّ عَلَیهِمْ إِنَّ صَلاتَک سَکنٌ لَهُمْ وَ اللهُ سَمیعٌ عَلیمٌ»؛ از اموال آنها صدقهای بهعنوان زکات بگیر تا به وسیلهٔ آن، آنها را پاک سازی و پرورش دهی و در هنگام گرفتن زکات برای آنها دعا کن؛ چون دعای تو، مایهٔ آرامش آنهاست و خداوند شنوا و داناست.
در نتیجه هر کس در پی به دست آوردن آرامش قلبی و فکری باشد، تمام همت خود را برای تلاوت قرآن مجید و دعا و نیایش بگمارد و با قرآن زندگی کند و به فرمانش عمل کند.
آرامش؛ خواستهٔ هر انسان
منتشر شده در امانالله مخدومی