۲۵ سال پیش در چنین روزهایی یکی از فاجعهبارترین رویدادهای تاریخ در خاک اروپا اتفاق افتاد؛ جنایتی که بعد از جنگ جهانی دوم بزرگترین نسلکشی در اروپا بهشمار میرود.
در ۱۱ ژوئیه ۱۹۹۵ فاجعۀ دهشتناکی برای مردم “سربرنیتسا” در بوسنیوهرزگوین رقم خورد؛ در این روز غیرنظامیان بوسنی پس از اشغال سربرنیتسا توسط صربها، به نیروهای هلندی وابسته به نیروهای حافظ صلح سازمان ملل پناه آوردند اما سربازان هلندی آنها را به صربها تحویل دادند؛ اینجا بود که صربهای خونخوار با اطمینان خاطر دست به کشتار جمعی زدند و بیش از هشت هزار مرد مسلمان بوسنیایی را قتلعام کرده و به هزاران زن بیدفاع مسلمان تجاوز کردند. نیروهای صرب برای پنهانکردن این کشتار بزرگ اجساد قربانیان را تکهتکه و متلاشی کرده و در گورهای دستهجمعی دفن کردند.
“فوشتیک”، فرمانده نیروهای صرب در مصاحبه با مجله اشپیگل اعتراف میکند که بهتنهایی صدها مسلمان را کشته و به خاک و خون کشیده و برای گرفتن اعتراف از اسیران چشمانشان را از حدقه بیرون آورده است. او در توجیه این جنایت بزرگ میگوید: ماشین و امکانات جابجایی اسیران را نیافتیم، لذا قتلعام آسانترین راه خلاصی از آنان بود.
“اسلوبودان میلوشویچ”، رئیسجمهور صربستان در سالهای 1991 تا 1997، نیز صراحتا اعلام کرد که من اروپا را از امت محمد پاک کردم.
آری، این فاجعۀ بزرگ در قلب اروپای متمدن و در جلوی چشمان نیروهای حافظ صلح سازمان ملل درحالی اتفاق افتاد که دولتهای اروپایی نظارهگر آن بودند.
داستان فقط به این ختم نمیشود، بلکه دولتهای اروپایی علاوه بر سکوت و حمایتهای پشتپرده از جنایت هولناک سربرنیتسا، برای سرپوش گذاشتن و انکار این جنایت نیز تلاش کردند.
جلوگیری از توصیف این جنایت بهعنوان یک نسلکشی، اهدای جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۱۹ به “پیتر هاند” نویسندۀ حامی نسلکشی بوسنی در سوئد، رد درخواست تجدیدنظر بوسنیوهرزگوین در مورد نسلکشی و جنایت صربستان توسط دادگاه بینالمللی لاهه، حمله به مجسمه “نرمین بیا” (مجسمهای که بهمنظور گرامیداشت یاد یک پدر بوسنیایی نصب شده بود.) ازجمله اتفاقاتی هستند که ثابت میکنند بسیاری از دولتهای اروپایی در پی انکار و سرپوش گذاشتن بر این جنایت بزرگ هستند.
همچنین طی یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۸ انجام شد حدود ۶۶ درصد صربها این نسلکشی آشکار را رد کردهاند، چنانکه در محافل سیاسی و دانشگاههای صرب انکار این نسلکشی معمول است.
علیرغم تلاشهای غرب برای انکار این فاجعۀ بزرگ، مسلمانان و انسانهای آزاده دنیا هرگز فراموش نخواهند کرد که صربها با حمایتهای پشتپردۀ آمریکا و ناتو چه جنایتی بزرگی را در حق مسلمانان مرتکب شدند و تاریخ برای همیشه این ظلم بزرگ و ضد بشری صربهای اروپایی را در اوراقش ثبت نموده و آن را برای آیندگان نیز بیان میکند.
مسلمانان بوسنی هر سال در ۱۱ ژوئیه با برگزاری مراسم خاکسپاری برای اجساد کشفشده از گورهای دستهجمعی، یاد و خاطره قربانیان را زنده نگه میدارند و روز شرمساری سازمان ملل و دولتهای اروپایی را به همۀ دنیا متذکر میشوند.
جنایتی بزرگ در قلب اروپا که نباید فراموش شود
منتشر شده در محمداکبر لطیفی