«وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا» و اگر شما بشمارید نعمت‌های الله را، نمی‌توانید بشمارید. یعنی نمی‌توانید نعمت‌های خدا را احاطه کنید و تمام آنها را بشمارید و به انتها برسانید. بسیاری از نعمت‌ها هستند که ما از آنها استفاده می‌کنیم اما متوجه هم نیستم و در ذهن ما هم نمی‌آیند. ما قدر بسیاری از نعمت‌ها را زمانی بهتر می‌دانیم که از ما گرفته شوند یا دچار اختلال بشوند؛ آن‌زمان است متوجه می‌شویم که چه نعمت بزرگی را از دست داده‌ایم. یکی از این نعمت‌های بزرگ نعمت «سلامتی» است که انسان وقتی بیمار می‌شود و یا سلامتی انسان به خطر می‌افتد بهتر می‌تواند قدر و اهمیت آن را بفهمد.
این روزها جهان با بیماری‌ای به نام «کرونا» مواجه است که دنیا را تکان داده است. علت این بیماری‌ها و آفات این است که انسان‌ها خدا را فراموش کرده‌اند و غفلت در دنیا عام شده است. الله تعالی با آوردن این بیماری به تمام جهانیان نشان داد که همۀ کارها در دست پروردگار است و می‌تواند به حساب انسان‌ها برسد، چنان‌که امروز کرونایی آورده است.
این ویروس یکی از لشکرهای نامرئی الهی‌ست که با چشم قابل رویت نیست، اما تمام زندگی بشر را فلج کرده است؛ مغازه‌ها و بازارچه‌ها و مجتمع‌های تجاری تعطیل شده و تجارت و صنعت و اقتصاد دنیا فلج شده است. تمام روابط و تعلقات قطع شده و مردم برای حفاظت از این بیماری باید در خانه‌ها بمانند.
الآن تمام فسادخانه‌ها، مشروب‌خانه‌ها و مراکز فحشا بسته شده‌اند؛ الله نشان می‌دهد که «مالک‌الملک» است و همه‌چیز در دست پروردگار است و تو ای انسان! ضعیف و ناتوان هستی، به‌طوری‌که با یک کرونا نمی‌توانی مبارزه کنی.
انسان‌ها در طول این مدت که در خانه‌ها هستند فرصت تفکر و اندیشه دارند که به این فکر کنند که جایگاه الله تعالی کجاست و الله تعالی از چه قدرت بالایی برخوردار است؟
البته عده‌ای هم هستند که باوجود چنین حالاتی دست به جنایت می‌زنند؛ خون می‌ریزند و فساد می‌کنند و معتقدند کار خوبی انجام می‌دهند؛ این نهایت غفلت است که شیطان اعمال بد انسان را برایش مزین می‌کند. بسیاری هستند که در همین حال دل‌های‌شان سیاه و شیطان اعمال زشت آنان را برایشان مزین کرده است، چون از اعمال زشت خود پشیمان نیستند و حاضر نیستند زندگی‌شان را بررسی کنند که چه کاری کرده‌اند، آیا این کارشان موافق با شریعت بوده است یا نه؟ بسیاری از مسلمانان هم هستند هنوز دست از گناه برنداشته‌اند و حاضر نیستند در زندگی‌شان تجدیدنظر کنند.
*(اقتباسی از سخنان شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در ترجمه و تفسیر آیۀ 18 سورۀ «نحل»/ 12 فروردين 1399)
منبع: کانال رسمی دفتر شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید
دیدگاههای کاربران