امروز :چهارشنبه, ۵ اردیبهشت , ۱۴۰۳

نوبت سيستان‌وبلوچستان است

نوبت سيستان‌وبلوچستان است

وسعت سیل در استان پهناور سیستان‌وبلوچستان و حجم بارندگی که در 24 ساعت، 200 میلیمتر (برابر با متوسط بارندگی کشور) که در خاک این استان رخ داد، بیانگر میزان خسارت به مردمانی است که از حداقل امکانات برخوردارند.
سیل ویرانگر حداقل سرمایه و منابع مردم این استان محروم را با خود برد و اوج نیاز آنها را برجسته کرد، که در این بین وسعت نگاه مردم و حکومت را می‌طلبد تا بتواند به‌نوعی احساس قشنگ نوع‌دوستی را دوباره به نمایش بگذارد. بی‌شک مردم همان‌طور که خاطرۀ زیبای کمک به زلزلۀ کرمانشاه و سیل خوزستان، لرستان و گلستان را ایجاد کردند، این‌بار نیز نشان خواهند داد که مردم محروم استان سیستان‌وبلوچستان، به‌خصوص منطقه بلوچستان که بیشترین خسارت را دیده است، تنها نیستند.
این یک واقعیت است که مدیریت استان با امکانات محدود، برای استانی که 187 هزار کیلومتر مربع وسعت دارد، قادر به جبران این حجم از خسارت نیست و بی‌شک مردم سیستان‌وبلوچســتان در انتظار حضور گرم هم‌وطنان‌شان در مناطق سیل‌زده هستند. به دلیل شناختی که از مردم این استان و مناطق سیل‌زده دارم، به جرات می‌گویم که همیشه آنها به حداقل امکانات قانع بوده‌اند و اگر فردی همۀ سرمایه‌اش 10 راس گوسفند بود و سیل آنها را با خود برد، آن فرد راهی جز مهاجرت پیش رویش نخواهد بود و به حجم حاشیه‌نشینان کشور اضافه خواهد شد.
لذا از مردم خوب کشور عزیزمان تقاضا دارم همان‌گونه که همیشه احساس زیبای انسانی را در شرایط سخت حاکم بر مردمان بلادیده به نمایش گذاشته‌اید، این‌بار هم در حق مردمانی که از اقوام اصیل ایرانی هستند، اقدامی شایسته را به نمایش بگذارند. هموطنان‌مان در سیستان‌وبلوچستان همیشه پاسدار مرزهای ناامن این دیار بوده‌اند، چون آنچه که در مرزهای شرقی می‌گذرد، بر کسی پوشیده نیست.
بی‌تردید اگر شرق کشور از امنیت بالا برخوردار است، سهم اعظم این امنیت با آگاهی و حضور مردم غیور این استان در مسیر یاری و دفاع از مرزهاست. در یاری‌رسانی مردم باید به همه سطوح اقشار توجه شود و به نیازهای خردسالان، زنان، دانش‌آموزان و پدران توجه شود تا آنها بتوانند دوباره زندگی‌شان را بازسازی نمایند و از حداقل‌های زندگی برخوردار باشند.
وقوع این حوادث در فصل زمستان، سختی آنها را دوچندان می‌کند و عامل رنج، آزار، زحمت و شاید کسالت‌ها، بیماری‌ها و امراض می‌شود، پس همه مردم ایران باید دست همت بلند کنند و به یاری مردمان نجیبی برویم که همیشه یاری‌رسان کشور از لحاظ امنیت، مرزداری و تولید بوده‌اند و اطمینان دارم در این آزمون نیز مردم ایران سربلند بیرون خواهند آمد و یک خاطرۀ زیبایی در نگاه مردمان سیستان‌وبلوچستان رقم می‌زنند.
امروز روز حضور در سیستان‌وبلوچستان است و فقط واریز و ارسال کمک کفایت نمی‌کند. حضور در کنار مردم و ابراز همدردی با آنها می‌تواند دل‌ها را به هم نزدیک کند و تسکینی بر زخم‌های پرشمار مردمان قدرشناس آن دیار باشد. اگر به نیکشهر، قصرقند، زرآباد و… ســر بزنید آن‌وقت به حجم خسارت و آنچه که به این مردم گذشته است، پی خواهید برد. حضور تشــکل‌های مردمی و انجمن‌های خیریه در این مناطق می‌تواند تسکینی بر دردها و آلام آنها باشد. من چهار سال در خدمت مردم این استان بودم و به جرات بهترین دوران زندگی‌ام را در کنار نگاه پرمهر آنها سپری کردم. بزرگی نگاه آنها را هیچ‌وقت از خاطر نخواهم برد.

منبع: روزنامۀ آرمان ملی- چهارشنبه 25 دی‌ماه 1398


دیدگاههای کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین بخوانید