شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم نماز جمعه اهل‌سنت زاهدان (3 آبان 1398)، با تاکید بر اینکه محبت مسلمانان با الله تعالی باید بیش از هر محبتی باشد، به نقش و تأثیر این محبت در عمل به دستورات شریعت اشاره کردند.
به گزارش سنی‌آنلاین به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان، شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید پس از تلاوت آیۀ «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ» [بقره: 165]، اظهار داشتند: عشق و محبت، تحمل مسائل و مشکلات دنیا را برای انسان‌ها آسان می‌کند. در طول تاریخ محبت و عشقی که انبیا و دینداران به الله تعالی داشته‌اند تحمل هرگونه شدائد و مصایب را برای آنان آسان گردانیده بود.
ایشان در ادامه افزودند: محبت با الله تعالی سبب شده بود تا پیامبران و دعوتگران دینی نه‌تنها فشارها و رنج‌ها را در مسیر دعوت دین تحمل کنند، بلکه از تحمل تلخی‌ها، سختی‌ها و حتی مرگ در راه محبوب واقعی لذت ببرند. لذا محبت پروردگار یک واقعیت و حقیقت است که کام اهل دین از آن شیرین شده و سبب شده دینداران از تحمل خستگی، کم‌خوابی، شب‌بیداری و رنج سفر لذت ببرند.
مولانا عبدالحمید رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم را «امام عاشقان راه خدا» توصیف کردند و اظهار داشتند: آن‌حضرت صلّی‌الله‌علیه‌و‌سلّم آرزو داشتند باربار در راه الله کشته شوند. چه محبت شدیدی در دل آن‌حضرت و بقیه خداطلبان، صالحان و خاصّان امت وجود داشته است که مرگ در راه الله را برای‌شان آسان کرده بود؟ در سفر هجرت علی‌رغم اینکه برای اسارت و قتل رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم جایزه تعیین کرده بودند، آن‌حضرت و حضرت ابوبکر صدیق رضی‌الله‌عنه تمام سختی‌ها را تحمل کردند. لذا این عشق و محبت است که تشنگی، گرسنگی، بی‌خوابی، آوارگی، مشکلات و شدائد و ترک لذت‌ها در راه محبوب حقیقی را برای انسان آسان و قابل تحمل می‌گرداند.
مولانا عبدالحمید در ادامه به بیان نمونه‌هایی دیگر از محبت شدید مؤمنین به الله تعالی پرداختند و در این‌خصوص به واقعۀ «أصحاب‌الأخدود» اشاره کردند و ابراز داشتند: الله تعالی در قرآن مجید واقعه‌ای را بیان می‌فرماید که در امت‌های پیشین دشمنان برای برگرداندن اهل ایمان از دین‌شان خندق‌های بزرگی حفر کرده و آنها را پر از آتش کردند تا دینداران و موحدان را در آتش بیندازند. آنان برای تحت فشار گذاشتن یک زن، فرزند خردسالش را در آتش انداختند، مادر باآنکه فرزندش را می‌دید که زنده‌زنده می‌سوزد اما باز هم از دین برنگشت. این نشان آن است که وقتی محبت خدا و ایمان در ریشه‌های دل داخل شود جداشدن از آن مشکل و دشوار است، حتی اگر ماندن بر دین به قیمت جان عزیزان تمام شود.
ایشان در ادامه افزودند: حضرت ابراهیم علیه‌السلام نیز توسط کفار در آتش مهیب انداخته شد، اما حضرت ابراهیم نه‌تنها از عقیده و دعوت توحید برنگشت، بلکه رفتن در آتش را به‌خاطر الله تعالی با جان و دل پذیرفت و الله تعالی نیز او را یاری کرده و آتش را برایش به گلستان تبدیل کرد.
خطیب جمعه اهل‌سنت زاهدان به نقش «محبت با الله» در عمل به احکام شریعت اشاره کردند و گفتند: شأن مؤمن آن است که محبت دین اسلام در دل و جانش رسوخ پیدا کند، زیرا دین است که سعادت دنیا و آخرت را تکفل می‌کند و ما را به خدا و رسول می‌رساند. همین عشق و محبت با الله تعالی و دین اسلام است که عمل به دستورات الهی و احکام شریعت را برای انسان آسان و حتی لذت‌بخش می‌گرداند. همین محبت است که سبب می‌شود انسان برای نماز صبح بیدار شود، در نماز جمعه شرکت کند، برای حج هزینه کند و زکات اموالش را حتی اگر ده‌میلیارد باشد بپردازد و تا لحظۀ مرگ با جان و مال برای قربانی در راه الله آماده باشد.
امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان با بیان اینکه «محبت مؤمنین با خدا شدیدترین نوع محبت است» گفتند: مادی‌گرایان، مشرکین و مخلوق‌‌پرستان نیز با معبودان‌شان محبت دارند، اما هیچ محبتی با محبتی که در دل مومنین واقعی نسبت به الله تعالی وجود دارد برابری نمی‌کند. لذا برای ما مسلمانان ننگ است که محبت ما با الله تعالی که معبود واقعی و برحق است، از محبت بت‌پرستان به بت‌ها و معبودان باطل‌شان کمتر باشد. برای ما ننگ است که به جای فداکردنِ مال، احکام خدا را قربان کنیم. این ننگ را هیچ‌کسی با خود به قبرستان و آخرت نبرد که سبب بدبختی و ناکامی‌اش می‌شود.
مولانا عبدالحمید افزودند: مسلمانی که با دستورات خدا و رسول مخالفت می‌کند در ادعای خود که می‌گوید با الله و رسول‌الله محبت دارد دروغ می‌گوید. مسلمانی یعنی تسلیم رب‌العالمین باشیم و تمام خواهشات و منکرات را به‌خاطر الله تعالی زیر پا بگذاریم، نه اینکه شخص برای رسیدن به خواهشات نفسانی خود ربا بخورد، زنا بکند، رشوه بگیرد، راهزنی کند، دنبال فساد، منکرات و اعتیاد برود و مشروبات الکلی که حرمتش صراحتا در قرآن بیان شده است، مصرف کند.
ایشان ادامه دادند: متاسفانه مسلمان است و از دستورات الله تعالی نافرمانی می‌کند و باز آرزوی عفو و بخشش پروردگار را هم دارد؛ درحالی‌که اگر الله تعالی عذابش را بر ما نمی‌فرستد بیانگر رحمت و فضل اوست، وگرنه گناهان ما تقاضا می‌کند که خدا فورا ما را مواخذه کند.
مدیر دارالعلوم زاهدان در ادامه افزودند: بعضی انسان‌ها مرتکب گناهان بزرگ می‌شوند و گمان می‌کنند که الله تعالی به آنان دسترسی ندارد و آنان را مؤاخذه نمی‌کند، درحالی‌که الله تعالی مهلت می‌دهد و انسان‌ها نباید از مهلت خدا و لطف و حلم پروردگار سوءاستفاده کنند. شاعر می‌فرماید: تو مشو مغرور از حلم خدا / دیر گیرد، سخت گیرد مر تو را
ایشان خاطرنشان کردند: عذاب الله تعالی چنان سخت و دردناک است که وقتی الله مجرمین را به عذاب گرفتار کند چنان فریاد می‌زنند که هیچ‌کسی نمی‌تواند حتی فریاد آنان را تحمل کند. روزی رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم سوار بر مرکبی از قبرستانی می‌گذشت. الله تعالی پرده را از قبرستان برداشت و آن‌حضرت ناله‌ها و فریادهای مهیب انسان‌هایی را که در قبر به عذاب گرفتار بودند شنید، سواری آن‌حضرت با شنیدن این ناله‌ها وحشت و رم کرد و آن‌حضرت بر زمین افتادند. لذا اگر خداوند متعال پرده را از قبرستان بردارد تمام کسانی که به قبرستان می‌روند فرار می‌کنند و بی‌هوش می‌افتند.
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در پایان سخنان‌شان تاکید کردند: شایسته است ایمان و محبت پروردگار در دل موحدین و مسلمانان جای داشته باشد؛ این محبت وهبی نیست بلکه کسبی است و با ذکر و عمل حاصل می‌شود. محبت خدا و رسول باید از تمام محبت‌ها در قلب ما بیشتر باشد، آن وقت است که پرهیز از گناه، عمل بر دستورات الهی و حضور در نمازهای جماعت آسان می‌شود. محبت با الله تعالی سعادت دنیا و آخرت را نصیب ما می‌گرداند.
