شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم نماز جمعه اهل‌سنت زاهدان (11 مردادماه 1398) با بیان اینکه «عبادت در دهه اول ذی‌الحجه حتی از جهاد در راه خدا افضل است» به استفادۀ از فرصت عشرۀ ذی‌الحجه با انجام اعمال و عبادات بیشتر توصیه و تاکید کردند.
به گزارش سنی‌آنلاین به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان، شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید ضمن اشاره به آغاز ماه ذی‌الحجه، بر حسن استفاده از دهۀ اول این ماه تاکید کردند و گفتند: در آستانه ماه ذی‌الحجه قرار داریم. خداوند متعال در ابتدای سورۀ «الفجر» به صبح روز عید و دهه ذی‌الحجه سوگند یاد کرده است که بیانگر جایگاه و عظمت این دهه است. خداوند متعال عشرۀ ارزشمند ذی‌الحجه را برای حجاج و برای همه جهانیان فرصت دانسته است، در این دهه حجاج در سرزمین مقدس مکه و در جوار خانه کعبه مناسک حج را انجام می‌دهند.
ایشان ادامه دادند: کسانی که توفیق حج و زیارت خانه کعبه را نداشته‌اند باید نهایت استفاده را از دهۀ اول ذی‌الحجه ببرند؛ روزه گرفتن در هر روز از این دهه ثواب روزۀ یک سال را دارد. در حدیث آمده است که عبادت در این ده روز آن‌قدر ارزش دارد که هیچ ایامی این قدر فضیلت ندارد، حتی از جهاد هم افضل است مگر کسی که برای جهاد برود و جان و مال خودش را در این راه از دست بدهد.
تجدید نعمت‌ها مستلزم تجدید شکر پروردگار است/ الله تعالی کلمۀ «الحمدلله» را بسیار دوست دارد
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در ادامۀ سخنان‌شان پس از تلاوت آیۀ «فَاذْکُرُوني أَذْکُرْکُمْ وَ اشْکُرُوا لي وَ لا تَکْفُرُونِ» [بقره: 152] اظهار داشتند: خداوند متعال به ما امر کرده که او را به کثرت یاد کنیم و شکر نعمت‌هایش را به‌جای بیاوریم. بندگان باید قدردان نعمت‌ها باشند و شکر پروردگار را که صاحب نعمت است به‌جای بیاورند. الله تعالی از بندگانِ قدردان که نعمت‌هایش را ببینند و یاد کنند خشنود می‌شود.
مولانا عبدالحمید ضمن تاکید بر «استحضار نعمت‌های مادی و معنوی» اظهار داشتند: قرآن گاهی مسلمانان و گاهی تمام انسا‌ن‌ها را خطاب می‌کند که نعمت‌های خدا را ببینند و شکر آنها را به‌جا بیاورند. اگر ما همین نعمت‌هایی را که الله تعالی در وجود ما قرار داده است ببینیم و بتوانیم شکر آنها را با پیروی از پروردگار ادا کنیم محبوب خداوند قرار می‌گیریم. الله تعالی نعمت‌های ارزشمندی را در وجود ما گذاشته است؛ با چشم دنیا را می‌بینیم، با زبان با همدیگر حرف می‌زنیم، با گوش حرف همدیگر را می‌شنویم، با عقل خیر و شرّ را تشخیص می‌دهیم و سایر نعمت‌ها که هر کدام از آنها برای ما منافع بسیار زیادی دارند.
ایشان ادامه دادند: هر کدام از این نعمت‌ها به جای خودش عظیم و ارزشمند هستند. وقتی یکی از این اعضا دچار اختلال شود، آرامش از تمام وجود سلب می‌شود. نعمت‌هایی که درون بدن و خارج از بدن هستند آن‌قدر فراوان‌اند که حساب‌شدنی نیستند. مهم این است که ما این نعمت‌ها را در ذهن استحضار کنیم و شکر خدا را به‌جای بیارویم. همان‌طور که روزانه و هر لحظه نعمت‌ها تجدد حاصل می‌کنند شکر خدا نیز باید تجدد حاصل کند.
خطیب جمعه زاهدان در ادامه گفتند: حضرت عائشه رضی‌الله‌عنها روایت می‌کند که آن‌حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم در وقت صبح و شام این دعا را می‌خواند: «أَمْسَيْنَا وَأَمْسَى الْمُلْكُ لِلَّهِ، وَالْحَمْدُ وَالْحِوَلُ وَالْقُوَّةُ وَالْقُدْرَةُ وَالسُّلْطَانُ فِي السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكُلُّ شَيْءٍ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، اللَّهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ» ما صبح کردیم و تمام مُلک و پادشاهی برای رب‌العالمین صبح کرده است و در شب داخل شدیم و تمام مُلک و پادشاهی برای رب‌العالمین به شب داخل شده است.
امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان تاکید کردند: وقتی وارد منزل می‌شویم «الحمدلله» بگوییم و شکر خدا را به‌جای بیاوریم. الله تعالی کلمۀ «الحمدلله» را بسیار دوست دارد. در حدیث آمده است که هر کس در مقابل نعمت، «الحمدلله» بگوید در شکر مبالغه کرده است. لذا در مقابل هر نعمتی شکر و حمد خدا را به‌جای بیاوریم؛ وقتی می‌خوابیم و استراحت می‌کنیم، وقتی فرزندی به دنیا می‌آید، یا فرزندان و خانواده را صالح و سالم می‌بینیم و وقتی هر نعمتی جدید می‌شود شکر خدا را به‌جای بیاوریم.
«عافیت» بزرگترین نعمت پروردگار است
مولانا عبدالحمید با بیان اینکه «عافیت بزرگترین نعمت است» خاطرنشان کردند: عافیت بزرگترین نعمت است؛ حضرت عایشه رضی‌الله‌عنها از آن‌حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم پرسید: اگر شب قدر را دریافت کردیم چه دعایی را بخوانیم؟ آن‌حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم فرمودند: «اللّهم إنی أسألک العفو و العافیة»؛ از خداوند عفو و عافیتِ دنیا و آخرت را درخواست کنید که انسان دچار رسوایی، بیماری، آفت، فقر و ورشکستگی نشود. باید از انواع ورشکستگی‌های سیاسی، فرهنگی، فردی و اجتماعی به الله تعالی پناه ببریم.
ایشان در ادامه افزودند: آن‌حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم در حدیثی فرمودند: «ثَلاثٌ مَنِ کنَ فِیهِ آواهُ اللهُ فِی کَنَفِه وَ نَشَرَ عَلَیهِ رَحمَتَهَ وأدخلهُ جَنَتَهُ: مَن إِذا أُعطِیَ شَکَرَ وَإِذا قَدَرَ غَفَرَ وَ إِذا غَضِبَ فَتَرَ» سه خصلت‌اند که هر کسی این سه خصلت را داشته باشد الله او را در پناه و جوار خودش جای می‌دهد، او را با رحمتش می‌پوشاند و به بهشت داخل می‌کند: انسانی که وقتی نعمتی به او برسد شکرگزاری می‌کند، وقتی بر دشمن قدرت حاصل کند می‌بخشد، و وقتی عصبانی بشود سست می‌شود، خود را کنترل می‌کند و غضبش را اجرایی نمی‌کند، یعنی به حیثیت مردم ضربه نمی‌زند. در حدیث دیگری آمده است: «و إذا ظلم فاستغفر» وقتی مرتکب ظلم و گناهی می‌شود استغفار و توبه می‌کند. انسانی که این چهار خصلت را داشته باشد در حمایت و پناه خدا قرار می‌گیرد.
مولانا عبدالحمید تمام احکام را در راستای تزکیه و اصلاح انسان دانستند و افزودند: در اسلام جایگاه اخلاق و عادات نیک بسیار بلند است، در هیچ تمدن و فرهنگی به اخلاق آن قدر اهمیت داده نشده که در اسلام مورد توجه قرار گرفته است. در اسلام همه احکام و فرائض برای آن هستند که انسان را از لحاظ اخلاقی بسازند.
ایشان ادامه دادند: بدخوترین انسان کسی است که بداخلاق و ناشکر باشد،خشم خودش را عملی کند، با آبرو و حیثیت مردم بازی کند، گذشت نداشته باشد، از گناهان توبه نکند، و… اینها از رذائل اخلاقی هستند. عفو و بخشش، گذشت، شکر پروردگار از مکارم بلند اخلاقی هستند و نزد الله تعالی بسیار ارزش دارند.
ایشان در ادامه ضمن توصیه به «شکر» و «حمد» پروردگار اظهار داشتند: به «شکر» و «حمد» الله توجه کنید، همیشه به نعمت‌های الله فکر کنید، آنها را استحضار کنید سپس به درگاه الله اظهار عجز و ناتوانی کنید و بگویید ای الله! نعمت‌های تو آن قدر زیاد هستند که ما توان شکر آنها را نداریم.
ایشان «اظهار عجز در ادای شکر» را از مصادیق شکر دانستند و خاطرنشان کردند: اتباع شریعت و سنت و پرهیز از گناهان در جهت شکر پروردگار هستند. حضرت داود علیه‌السلام فرمودند: پروردگارا! ما نمی‌توانیم شکر همین را که تو به ما توفیق عبادت و اطاعت را داده‌ای ادا کنیم. همین «اظهار عجز در ادای شکر» خودش شکر پروردگار است.
جوانان از حمل سلاح پرهیز کنند
مولانا عبدالحمید در بخش دیگری از سخنان‌شان از نسل جوان به‌عنوان «افتخار جامعه» یاد کردند و اظهار داشتند: به نسل جوان احترام بگذاریم، با فرزندان و جوانان‌مان محبت کنیم، آنها را به راه درست راهنمایی کنیم. جوان همان‌طور که انرژی و نشاط دارد نیاز به راهنمایی و شفقت و محبت نیز دارد، برای شغل و کار جوانان چاره‌اندیشی شود.
ایشان افزودند: جوانان اگر خدا را بندگی کنند و باخدا باشند مایۀ سربلندی و افتخار ما هستند. علما، تحصیلکردگان، ریش‌سفیدان و خویشاوندان باید جوانان را دریابند و برای آنها برنامه‌ریزی کنند تا جوانان دنبال علم بروند، شغل یاد بگیرند و هنر و مهارت بیاموزند.
امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان در ادامه نسبت به «حمل سلاح» هشدار دادند و خاطرنشان کردند: توصیۀ بنده به جوانان عزیز آن است که با خودشان سلاح حمل نکنند، زیرا جوانان وقتی خشمگین و عصبانی می‌شوند چاقو برمی‌دارند و به همدیگر هجوم می‌‌برند، اما اگر جوان با خودش سلاح به همراه نداشته باشد اگر درگیری رخ دهد نهایتاً همدیگر را مشت و لگد می‌زدند و کسی کشته نمی‌شود که بعد برای طرفین نگرانی و مشکلات به‌وجود بیاید.
تحویل قاتلان به مقامات قضایی به امنیت کمک می‌کند
مولانا عبدالحمید در بخش پایانی سخنان‌شان با اشاره به دو درگیری اخیر در شهرستان زاهدان که منجر به قتل شده بود، «سپردن قاتلان به مقامات قضایی» را از اتفاقات خوب دانستند و خاطرنشان کردند: دیشب یک اتفاق ناگواری پیش آمد که چند نفر به همدیگر چاقو زدند که متاسفانه در این حادثه یک نفر جان خودش را از دست داده بود، اما اتفاق خوب این بود که هنوز چند ساعتی از حادثه نگذشته بود که قاتل به مقامات قضایی تحویل داده شد. چند روز قبل نیز در یک درگیری یک نفر کشته و چند نفر زخمی شده بودند، تعدادی از آن مجرمان هم به مقامات قضایی تحویل داده شدند. این اتفاق خوبی است، زیرا هم به امنیت کمک می‌کند و هم هشداری است برای کسانی که مرتکب جرم و قتل می‌شوند که باید همان فرد مجرم محاسبه و مجازات شود، به زندان بیفتد و یا قصاص شود.
مدیر دارالعلوم زاهدان در پایان سخنان‌شان با اشاره به بد‌هکاری‌های زیاد برای ساخت مسجد جامع مکی زاهدان، از عموم شهروندان زاهدانی خواستند که در مراسم عید سعید قربان هر نفر مبلغ «صدهزار تومان» را برای کمک به مسجد مکی اختصاص داده و با خودشان به عیدگاه بیاورند.
دیدگاههای کاربران