شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم نماز جمعه اهلسنت زاهدان (24 خرداد 1398) «صبر» را یکی از بزرگترین نعمتهای الهی و محورهای اخلاقی دانستند و به استعانت به «صبر» و «نماز» در همه امور زندگی توصیه و تأکید کردند.
به گزارش سنی آنلاین به نقل از پایگاه اطلاعرسانی دفتر امامجمعه اهلسنت زاهدان، مولانا عبدالحمید پس از تلاوت آیه «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ» [بقره: 153] اظهار داشتند: یکی از نعمتهای بزرگ و مهم پروردگار «صبر» است که بسیاری از محورهای اعتقادی، علمی و اخلاقی بر آن دور میزنند. هیچ نعمتی تا حالا به کسی داده نشده که بزرگتر از صبر باشد.
ایشان «شکر»، «صدق»، «امانتداری»، «وفا به عهد» و «اخلاقیات» را وابسته به صبر دانستند و خاطرنشان ساختند: اگر انسان صبر و شکیبایی داشته باشد، بهراحتی میتواند به همه کمالات و اخلاقیات دست حاصل کند و اگر صابر و بردبار نباشد، همه اخلاقیات از بیصبری او متأثر و متضرر میشوند.
امامجمعه اهلسنت «استعانت به صبر و نماز» را شیوه صالحین عنوان کردند و اظهار داشتند: استعانت به صبر و نماز، کلید گشادگی و نصرت الهی است و این دو با هم اتصال دارند. «توسل به نماز» در وقت بلا و مصیبت سنت و شیوه رسولالله صلیاللهعلیهوسلم، صحابه کرام رضیاللهعنهم و سلف صالح رحمهمالله است. وقتی به عبداللهبن عباس رضیاللهعنهما خبر داده شد که یکی از امهات المؤمنین رضیاللهعنهن وفات کرده است از شترش پایین آمد و نماز خواند.
مولانا عبدالحمید در ادامه به دستورات و توصیههای الهی هنگام مصیبت و بلا اشاره کردند و افزودند: خداوند در قرآن مجید دستور داده که وقت وفات عزیزان «إنّا للّه و إنّا إلیه راجعون» بگویید و به نماز متوسل شوید؛ یعنی وقت خود را با خدا بگذرانید که بهترین و مهربانترین مؤنس است. شاید حکمتش این است که انسان وقت مصیبت با خدا بیشتر انس بگیرد.
ایشان ادامه دادند: هنگام بلا و تهدید تنها نمازخواندن کافی نیست، بلکه استعانت به صبر هم لازم است. این نوع استعانت تأثیرگذار است و انسان را به پیروزی میرساند. صبر زمینه را برای ذکر و شکر خدا فراهم میکند، کسی میتواند دائماً نعمتهای خدا را یاد کند که صبر داشته باشد.
مدیر دارالعلوم زاهدان در ادامه «ذکر و شکر» را باهم مرتبط دانستند و اظهار داشتند: بین ذکر و شکر ارتباط و اتصال است؛ کسی میتواند شکر خدا را بهجای بیاورد که نعمتها را از جانب خدا بداند و زبانش هم به نعمتهای خدا معترف باشد. بسیاری از صاحبان پست و مقام، به سیاست و علم خود افتخار میکنند. بهجای یاد و ذکر خدا، ساعتها از خود تعریف و تمجید میکنند، «فَإِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعانا ثُمَّ إِذا خَوَّلْناهُ نِعْمَةً مِنَّا قالَ إِنَّما أُوتيتُهُ عَلي عِلْمٍ» [زمر: 49]. کسی میتواند ذاکر و شاکر باشد که صبر داشته باشد.
ایشان «تواضع و نجات از بخل» را از دیگر آثار صبر عنوان کردند و افزودند: صبر میتواند در انسان تواضع ایجاد کند. انسان باید خود را یکی از ضعیفترین و عاجزترین مخلوقات پروردگار بداند، چون هرچه انسان دارد همه از جانب پروردگار هستند، «وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ» [نحل: 53]، هیچ نعمتی از نعمتهای انسان ذاتی نیست. همچنین صبر انسان را از بخل نجات میدهد، الله تعالی خود «سخی» و «جواد» است، وقتی انسان صدقه میدهد به این صفت الله تعالی نزدیک میشود.
رئیس شورای هماهنگی مدارس دینی اهلسنت سیستانوبلوچستان در ادامه به صدقهدادن توصیه و تأکید کردند و خاطرنشان ساختند: چرا از صدقهدادن میترسید و در اینباره به وعدههای الله تعالی و سوگند پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم اعتماد ندارید؟ خداوند وعده داده که صدقه مال شما را کم نمیکند، بلکه علاوه بر آنکه صدقه در مال برکت میآورد از لحاظ ظاهری هم بر خود مال اضافه میکند. «وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ» [سبأ: 34]
ایشان با بیان اینکه «حلم و بردباری از صفات خداست» ابراز داشتند: مردم به پیامبران و حتی به خود خداوند توهین میکنند، به او شریک و فرزند نسبت میدهند؛ اما خداوند تحمل میکند. اگر «صبر» و «تحمل» باشد و «قرآن»، «رسولالله صلیاللهعلیهوسلم» و «بزرگان» را اسوه و پیشوای خود قرار دهیم، خون ناحق ریخته نمیشود و این همه جنگ و درگیری اتفاق نمیافتد.
مدیر دارالعلوم زاهدان در ادامه افزودند: صبر در مقابل ناملایمات زندگی و تحمل بداخلاقیهای مردم یکی از بزرگترین عبادات است. نیکی به والدین، صلهرحمی، خدمت و ترحم به زن و فرزند، احترام گذاشتن به همسر و اخلاق نیکو داشتن از برجستگیهای اسلام هستند که با «صبر» و «شکیبایی» حاصل میشوند.
ایشان «استقامت بر شریعت» را دستور خدا و سبب نجات از همه مشکلات دانستند و اظهار داشتند: همه ناملايمات و مشکلات با صبر بر شریعت که برگ برندهتان است، حل میشوند. شریعت هر فیصلهای کند نجات ما در آن است. ما نباید به جاهلیت برگردیم. «فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ» [أحقاف: 35]. الله به پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم دستور میدهد که مانند پیامبران بزرگ و صاحب عزم صبر کند.
مولانا عبدالحمید در ادامه به ویژگیهای فرد صابر اشاره کردند و گفتند: انسان صابر کسی است که در مقابل فشارهای نفس، گناه و محبت مال و زخمی که دادن مال بر قلبش وارد کرده، صبر میکند و حقوق مردم را ادا میکند. صبر بر سختیها بهظاهر زحمت؛ اما درواقع رحمت است. ایشان در ادامه «توسل به دعا» را از تعالیم انبیا برای حل مشکلات و مصادیق صبر دانستند و اظهار داشتند: از الله تعالی درخواست صبر کنید! چون صبر مایه پیروزی در مقابل دشمنان و ناملایمات زندگی است. «رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ» [بقره: 250] الله با صابران است و آنها را دوست میدارد. دعا برای حل مشکلات خلاف صبر نیست، بلکه تعلیم انبیاست و سبب خوشنودی خداوند میگردد.
امامجمعه اهلسنت افزودند: اگر حضرت یونس علیهالسلام هنگامیکه در شکم ماهی گرفتار شد، به ظلم خود اعتراف نمیکرد و به دعا مشغول نمیشد از شکم ماهی نجات نمییافت. حضرت ایوب هم وقت ابتلا و آزمایش الهی به دعا متوسل شد. آنحضرت صلیاللهعلیهوسلّم نیز وقتی مریض شدند، معوذتین خواندند و دعا کردند.
مولانا عبدالحمید در پایان بخش نخست از سخنانشان ابراز داشتند: امروزه «استقامت» و «صبر» بهترین راه برونرفت مسلمانان از مشکلاتشان در جهان است. باید دانست که پیگیری امور دنیوی و مطالبه حقوق قانونی و عرفی نهتنها خلاف صبر نیستند، بلکه عین صبر هستند.
جنگ برای منطقه «ویرانگر» و «غیرقابل تحمل» است
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در بخش دیگری از سخنانشان، با تأکید بر لزوم پرهیز از وقوع جنگ در منطقه، آن را برای منطقه «ویرانگر» و «غیرقابل تحمل» توصیف کردند و نسبت به پیامدهای منفی آن هشدار دادند.
مولانا عبدالحمید «گفتمان و مذاکره» را بهترین راه برونرفتِ کشورهای اسلامی از درگیری و تنش عنوان کردند و گفتند: بهترین راه برونرفت از مشکلات و تنشهای امروز میان کشورهای اسلامی و غیراسلامی، گفتمان و مذاکره است.
ایشان گفتند: مشکلات روزبهروز بیشتر میشوند، احتمال وقوع جنگ هست، بنابراین پیام ما آن است که از جنگ دوری و خودداری شود؛ به گفتمان، عقلانیت، استدلال و منطق توجه شود.
مولانا عبدالحمید با بیان اینکه «جنگ برای منطقه ویرانگر است»، آن را به ضرر منطقه و تمام دنیا دانستند و اظهار داشتند: تمام کشورها و طرفهای درگیر از جنگ احتیاط کنند. جنگ ویرانگر است. اگر در منطقه جنگی رخ دهد، منافع تمام کشورها به خطر میافتد. تمام منطقه ضرر میکند. آنهایی که از دور به این منطقه آمده و منافعی دارند، آنها هم ضرر میکنند. خاورمیانه، خلیج فارس و تمام دنیا متضرر میشود، زیرا این منطقه، جایی است که منافع تمام دنیا به آن وابسته است. خداوند متعال ذخیره بزرگ نفت را در این منطقه قرار داده است. اینجا گلوگاه و گذرگاه بزرگ تجاری دنیاست؛ لذا اگر اینجا اتفاقی رخ دهد، تمام دنیا متضرر میشود.
امامجمعه اهلسنت زاهدان با اشاره به آثار و پیامدهای جنگهای گذشته، جنگ را برای منطقه «غیرقابل تحمل» توصیف کردند و اظهار داشتند: هیچ ظرفیتی برای جنگ فراهم نیست. تمام کشورهای منقطه بهقدری جنگ و مشکلات دیدهاند که تحمل جنگ دیگری را ندارند. پس بهتر است که صبر و خویشتنداری، مذاکره و گفتمان در پیش گرفته شود.
ایشان خطاب به رهبران و سران کشورهای دنیا خاطرنشان کردند: باید رهبران هرحرفی را که به خاموشی جنگ میانجامد، دنبال کنند. رهبران ما و کشورهای دیگر باید چنان کلمات و جملاتی بر زبان بیاورند که آتش جنگ را خاموش بکند، چرا که اگر این آتش شعلهور شود، تمام منطقه و دنیا از آن متضرر میشود.
مولانا عبدالحمید با بیان اینکه «بعضی از حرکتها و موضعگیریها آبستن جنگ برای منطقه هستند» بر لزوم پرهیز از آنها تأکید کردند و گفتند: ما به دنیا هشدار میدهیم که بیدار باشید و از جنگ دوری کنید! جنگ نقصان و ضرر دارد و برای منطقه خطرناک است. بعضی از صحبتها، حرکتها و موضعگیریها تحریککننده جنگ در منطقه هستند که باید از آنها پرهیز شود.
ایشان «تحریم ایران» را یکی از عوامل تنشها در منطقه دانستند و بیان داشتند: مردم ایران با تحریم ظالمانهای گرفتار هستند. حق مردم ایران این نیست. راه حل، مذاکره و گفتمان و منطق است.
چرا طرفهای درگیر در کشورهای اسلامی به فکر مردم نیستند؟
مدیر دارالعلوم زاهدان در بخش دیگری از سخنانشان با اظهار تأسف از وضعیت مردم «یمن» و «سوریه» گفتند: جای افسوس است که طرفهای درگیر در یمن چرا به فکر مردم آنجا نیستند. مردم یمن از گرسنگی هلاک میشوند و بدبختی را تحمل میکنند. طرفهای درگیر چرا به منافع اسلام فکر نمیکنند؟ طرفهای درگیر و دولت سوریه چرا به منافع اسلام و مردم سوریه فکر نمیکنند؟ تمام دولتها باید به منافع ملتها و کشورهایشان فکر کنند، نه به منافع دولت خود که برسر قدرت باقی بماند.
ایشان با انتقاد از قدرتطلبی بعضی از سران کشورها اظهار داشتند: قدرت چه ارزشی دارد که اینقدر به آن چسبیدید؟! به منافع ملت و کشور و اسلام فکر کنید! گفتمان و تشکیل حکومت فراگیر بهترین راهحل است. چرا باید دنبال جنگ باشیم و بر جنگ تأکید کنیم؟
مولانا عبدالحمید در ادامه خاطرنشان کردند: بارها گفته شده است که جنگ در منطقه پیروز و برندهای ندارد، اگر امروز یک طرف پیروز شود، فردا ورق بر میگردد. راه حل ماندگار و پایهداری که ملتها، اقوام و مذاهب و ادیان را با هم نزدیک بکند، مذاکره، گفتمان، ایثار و گذشت است.
مولانا عبدالحمید در پایان گفتند: باید قدرتهای بزرگ مثل آمریکا بدانند که منافعشان در صلح منطقه است. منافعشان در این است که مسلمانان کنار هم باشند. اگر جنگی در منطقه رخ دهد، همه متضرر میشوند. آنهایی که اینجا آمدند تا منطقه را بههم زنند، از خدا و دعای بد این ملتها بترسند.
دیدگاههای کاربران