در لابلای سیل خبرهای ناخوشایند این روزها، خبری توجهم را جلب نمود و آن، انتصاب دکتر حاتم حسینی، یک استاد کرد اهلسنت اهل شهر «شاهو» در استان کرمانشاه بهعنوان رئیس دانشکده اقتصاد دانشگاه بوعلی همدان بود.
فارغ از اینکه دکتر حسینی شایستگیهایش بسیار بالاتر و بیشتر از این انتصاب میباشد، اما نفس انتصاب مسرتبخش و امیدوارکننده بود. اینکه یک اهلسنت در استانی که حتی یک بومی اهلسنت ندارد میتواند به ریاست دانشکدهای برسد، نشانۀ این است که انتصاب شایستگان اهلسنت «خط قرمز» نبوده و نیست.
اینکه یک اهل سنت در استان همدان به جایگاه ریاست دانشکدهای میرسد موید فهم درست و منطقی مدیران همدان است که در کنار فرهنگ والای مردم همدان، ظرفیت چنین تدابیری را دارند.
اهلسنت بهعنوان شهروندان ایرانی وفادار به نظام به درازای تاریخ در کنار دیگر هموطنان نوای خوش وطن را نواختهاند. اهلسنت در همۀ صحنههای این مرز و بوم با خون خود نقش آفریدهاند و هیچگاه فارغ از ایران و ایرانی نبودهاند. اهلسنت با تقدیم قریب 12 هزار شهید و چندین هزار ایثارگر، وفا و تعهد خود به نظام اسلامی و ملت بزرگ ایران را به اثبات رساندهاند.
بزرگان نظام همواره بر برادریها تاکید کرده و بر آن صحه میگذارند. سیاستگذاران سیاسی و امنیتی کشور بر وحدت و انسجام تاکید داشته و دارند. نگاه رهبری و رئیسجمهور به اهلسنت همیشه بر مبنای اتحاد و برادری بوده و هست.
هیچ تحلیلی به حاشیه بردن اقوام و مذاهب ایرانی و اهلسنت را به نفع امنیت پایدار ملی نمیداند و هیچوقت آن را به مصلحت ندانستهاند. قوانین اساسی و موضوعه کشور و نیز منشور حقوق شهروندی موید این یکی بودنهاست.
اما چرا ؟؟….
هرگاه دولتی و یا مدیرانی دغدغۀ مصلحت و امنیت ملی این کشور را داشتهاند و یا حرکت بر محور منویات مقام معظم رهبری را در اولویت برنامههایشان گذاشتهاند، قدمهایی در راستای تقویت این انسجام و همرنگی و همدلی همه آحاد جامعه برداشته و شاید بتوان گفت به وضوح ضریب امید و امنیت را در میان جامعه تقویت کردهاند.
با وزیدن نسیم تدبیر و امید و پرداختن دکتر روحانی به مقولۀ مطالبات اقوام و مذاهب ایرانی و اهلسنت، امید به تدبیرهای شایسته دولتمردان افزایش یافت. هرچند تحقق این مطالبات و بهرهگیری از شایستگان اهلسنت در حد شعار باقی ماند، ولی تدابیری از این دست موجب تقویت روحیه جامعه اهلسنت میگردد.
اما اینکه چرا در تهران، همدان و… نخبگان اهلسنت میتوانند در جایگاه مدیریتی قرار بگیرند، اما در استان کرمانشاه علیرغم داشتن جمعیتی قریب 30 درصدی، این موضوع هنوز یک تابو است؟ جای سؤال و بسی تعجب دارد.
اینکه علیرغم تاکیدات رهبری و رئیسجمهور و نیز نگاه مثبت امنیتی بر بکارگیری شایستگان اهلسنت هنوز در استان کرمانشاه جای خالی این تدابیر را میبینیم، جای تامل دارد.
قطعا بکارگیری نخبگان اهلسنت استان کرمانشاه در مدیریتهای استانی تقویتکنندۀ امید و همدلی و نیز بالابرندۀ ضریب امنیت پایدار ملی بوده و میتواند بسترساز وحدت و فراهمکنندۀ توسعه پایدار باشد.
تدبیری که باید از آن درس آموخت
منتشر شده در ✍️سید علاءالدین حیدری