فضای مجازی پر است از تصاویر نمازگزاران عید سعید فطر اهل‌سنت تهران در نمازخانه‌های استیجاری. اهل‌سنت تهران نتوانست نمازی یک‌دست بخواند و به گفته شاهدان عینی نماز عید فطر در هفت و هشت نوبت خوانده شد.
این واقعیت منعکس‌شده در فضای مجازی، حاوی پیامی روشن به مسئولان است که: اهل‌سنت تهران به‌عنوان ملتی در حدود یک میلیون نفر به مسجد نیاز دارد که حق مسلم آنهاست؛ حقی که در تصریح موکد قانون اساسی به آن اشاره شده است، اما متأسفانه به‌جز روی برگه هرگز به آن جامه عمل پوشانده نشده است.
آزادی برگزاری مراسمات مذهبی برای مذاهب عملا با دریغ مجوز ساخت مسجد اهل‌سنت، حالا رویایی است که باید برایش وارد معامله شد. کف مطالبه ملت اهل‌سنت با نادیده گرفتن قانون، مانع بزرگ شعار وحدت و بی‌مصداقی «هفته وحدت» است.
حتما این مقوله مشهور را شنیده‌اید که «از ماست که بر ماست!»؛ وقتی بعضی از سایت‌های اهل‌سنت آدرس چند نمازخانه را با برچسب «مسجد» حک می‌کنند، آه از نهادت برمی‌آید که اینجا هم از خودمان ضربه خورده‌ایم. مسجدی برای اهل‌سنت تهران حق مسلم ما و مطالبه‌ای است که رهبران فکری اهل‌سنت همواره و در هر دوره انتخاباتی مطرح‌اش کرده‌اند.
«مسجد» در تعریف جامع‌اش مکانی دایم با مناره و گلدسته و پخش پنج وعده اذان است، نه خانه‌ها و زیرزمین‌هایی استیجاری که همواره مورد تهدید قرار گرفته و خطر پلمپ و تخریب در کمین آنهاست.
جامعه اهل‌سنت هم‌صدا با رهبران فکری خود، خواهان اجرای بند قانون اساسی است و نه بیشتر، زیرا داشتن مسجد، حق ماست و ما جز حق‌مان برای برگزاری آزاد مراسم عبادی و برگزاری نمازهای عید، چیز بیشتر و خارج از قانون نخواسته‌ایم.
به‌راستی تا کی باید بر کف خیابان نماز عید برگزار کنیم؟ درحالی‌که مسیحی و یهودی در پایتخت کلیسا و کنیسه دارند، اما اهل‌سنت از داشتن حتی یک مسجد بی‌نصیب است که امیدوارم با یک‌صدایی و هم‌صدایی به این حق اولیه و قانونی خود برسند.
منبع: کانال تلگرامی نویسنده (با اندکی ویرایش)