شنبه (12 خرداد 1397) جمعی از علما و فرهیختگان اهلسنت کشور در قالب «ضیافت افطاری» به میزبانی رئیسجمهور با دکتر حسن روحانی دیدار و گفتوگو کردند. این مراسم ضیافت البته مانند جلسات مشابه و مهمانیهای دورهمی صرفاً جلسه خوشوبش و دل و قلوه گرفتن نبود، بلکه علما و فرهیختگان اهلسنت در این دیدار و مهمانی «گلایههای جامعه اهلسنت» را به گوش دومین مقام سیاسی کشور رساندند؛ چنانکه مولانا عبدالحمید در این دیدار به صراحت هدف و دلیل حضور در این «ضیافت افطاری» را بیان کرد و گفت: «ما حامل گلایۀ برادران و خواهران اهلسنت از جنابعالی هستیم.»
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید که در واقع زبان گویای جامعه اهلسنت در این دیدار بود، از «تبعیض» و «نابرابری» که اهلسنت ایران باوجود گذشت 40 سال از عمر انقلاب در ایران با آن مواجه هستند گلایه کرد و از رهبری و رئیسجمهور خواست که بهجای سپردن مشکلات و امور اهلسنت به افراد و مدیران ضعیف و ناتوان و بعضاً مغرض، خودشان به این مسائل ورود پیدا کنند.
دکتر جلیل رحیمی، رئیس فراکسیون اهلسنت مجلس نیز در سخنانی شجاعانه در این دیدار، پس از بیان گوشهای از مطالبات، مشکلات و دردهای جامعه اهلسنت ایران، خطاب به دکتر روحانی گفت: «امشب میزبان کسانی هستید که دردهای ناگفته و غمهای ناشنیدۀ زیادی دارند و اگر تا سحر صحبت کنند تمام نمیشوند.»
ماموستا عبدالرحمان پیرانی، دبیرکل جماعت دعوت و اصلاح نیز در این دیدار بر موضوعاتی همچون «حضور اهلسنت در ساختارهای اداری، کشوری و لشکری»، «اهتمام به استقلال مدیریتی مدارس دینی اهلسنت» و «توجه به اصل 12 قانون اساسی و برخورداری اهلسنت از حقوق اجتماعی و فرهنگی» را مورد تاکید قرار داد و توجه به این مسائل را شایسته دولت تدبیر و امید دانست.
خلاصه اینکه دیدار و «ضیافت افطاری» علما و فرهیختگان اهلسنت کشور با روحانی فرصتی را فراهم کرده بود تا علما و دلسوزان جامعۀ اهلسنت که پس از تشکیل دولت دوازدهم علیرغم تلاشهای زیاد موفق به دیدار با رئیسجمهور نشده بودند، اینبار از نزدیک و بدون واسطههای بعضاً غیرموثق و مزاحم، بتوانند با دکتر حسن روحانی دیدار و مشکلات و دغدغههای اکثریت دوم جمعیت ایران را به گوش رئیسجمهور این کشور برسانند.
حضور شخصیتهای برجسته و تاثیرگذار اهلسنت کشور در «ضیافت افطاری» بیانگر این مطلب نیز است که اندیشمندان و چهرههای سرشناس اهلسنت و در رأس آنان شیخالاسلام مولانا عبدالحمید بر خلاف بعضیها نهتنها «تحریم» و «قهر سیاسی» را کارساز و ثمربخش نمیدانند، بلکه آن را سبب افزایش روزافزون فضای یأس و ناامیدی در جامعه که شاید در بلندمدت منجر به بروز بعضی ناامنیها بشود میدانند و بر این باورند که بهجای قهر کردن باید از هر فرصتی برای رساندن پیام خود به گوش مقامهای عالیرتبۀ طراز اول کشور که شاید واسطهها در رساندن پیام کوتاهی یا غرضورزی کرده باشند، استفاده کرد و آنان را به پاسخگویی در قبال وعدههایی که به ملت دادهاند وادار نمود؛ مخصوصاً وقتی این مقام عالیرتبۀ دولتی رئیسجمهور دولت دوازدهم باشد که به تعبیر مولانا عبدالحمید؛ جامعۀ اهلسنت برایش هزینه کرده و به سادگی از او و وعدههایی که به اقوام و مذاهب داده است دستبردار نخواهد بود.
و اما سخنان دکتر روحانی…
دکتر حسن روحانی در این دیدار اگرچه به «مظلومیت» اقلیتهای قومی و مذهبی اذعان کرده و گلایههای آنها را «برحق» دانست، اما همچون بسیاری از سخنرانیهایش به گفتن بایدها و نبایدهایی اکتفا کرد که از قضا مخاطب اصلی این بایدها و نبایدها خودِ دولتی است که جناب دکتر روحانی در رأس آن قرار دارد.
کوتاهسخن اینکه اهلسنت ایران اگرچه اقداماتی را که دولت تدبیر و امید در حق اهلسنت انجام داده و حرمتی را که برای آنان قایل بوده است را ارج مینهند، اما منتظر اقدام عملی جدی از سوی مسئولین عالیرتبه نظام هستند تا به تبعیضها و مشکلاتی که 40 سال است همچنان پابرجا هستند پایان داده شود؛ جامعه اهلسنت ایران از دکتر روحانی میخواهد که تکلیفش را با کسانی که برای رسیدنش به ریاستجمهوری هزینه کردهاند یکسره کرده و او نیز در مقابل کسانی که نمیخواهند اقوام و مذاهب به حقوق قانونیشان برسند بایستد و در این راه هزینه کند تا آرزوی دلسوزان جامعه برای ایجاد وحدت، انسجام و امنیت ملی متحقق شود؛ این خلاصۀ پیامی است که علما و نخبگان اهلسنت در «ضیافت افطاری» دکتر روحانی به رئیسجمهور یادآور شدند.
دیدگاههای کاربران