روی جلد كتاب‌های ناشران اهل‌سنت ایران در غرفه‌های نمایشگاه واژۀ «ویژه اهل‌سنت» نگاه را به‌سوی خود می‌كشاند. این واژه شاید بسیاری از سنی‌مذهب‌های شهرهای بزرگ را كه نمادی از مذهب خود در محل زندگی‌شان نمی‌یابند، مقداری خودباوری داده و به آینده امیدوار بكند، یا برخی از افراد را كه تشنۀ تحقیق‌اند و می‌خواهند از مذاهب دیگر معلوماتی كسب كنند به خود بكشاند.
اما ماجرا به این دو قشر اختصاص ندارد، بسا اتفاق افتاده كه افراد تندرو به بحث و توهین روی می‌آورند و حرمت‌ها را می‌شكنند و دیگر اینكه این مسأله، مختص به نمایشگاه كتاب نیست.
راستی چرا وزارت فرهنگ و ارشاد تاكید اكید دارد كه حتما ناشران اهل‌سنت این واژه را باید بر جلد كتاب‌های خود درج كنند وگرنه نمی‌توانند كتاب را به چاپ برسانند؟ تا جایی‌كه كتاب‌های صرف و نحو و منطق كه نه‌تنها مذهبی نیستند؛ بلكه ربطی به دین ندارند، اگر توسط اهل‌سنت چاپ شوند باید عبارت «ویژه اهل‌سنت» بر جلد آنها درج شود، اما كتاب‌های سعدی و عراقی و حافظ و مولوی كه سنی‌مذهب‌اند اگر توسط انتشارات شیعه چاپ شوند این آرم ویژه را ندارند؟!
آیا نویسندگان غربی كه مسیحی، یهودی یا لائیك هستند آثارشان در ایران با چنین تبعیضی مواجه است؟ خیر!
اگر فرهنگ و ارشاد بر ابقای این آرم بر كتاب‌های اهل‌سنت پافشاری دارد، بدون سانسور و اصلاحیه كتاب‌هایشان را چاپ كند تا كتاب‌هایشان به‌خوبی از مذهب‌شان نمایندگی بكند؛ اما پس از تخلیۀ محتوایی چه لزومی دارد كه بر این واژه تاكید شود؟!
به امید آنكه عدالت در تولید و توزیع علم نیز اجرا شود.
«ویژه اهل سنت»!!
منتشر شده در شبیراحمد صمدانی