دکتر حسن روحانی، رئیس جمهوری کشورمان صبح روز گذشته (شنبه 11 آذر 96) به استان سیستانوبلوچستان سفر کرد. ابتدا به زابل رفت تا در کنار علما و مقامات دولتی و نظامی، توفان زابل هم به استقبالش بیاید. روحانی از زابل به زاهدان آمد و در جمع دانشجویان و دانشگاهیان این شهر تأکید کرد که پای وعدههایش ایستاده. او در ادامۀ سفر خود به چابهار رفت تا فاز اول اسکلۀ شهید بهشتی این شهر را افتتاح کند.
هیچکس نمیتواند منکر نقش تأثیرگذار شیخالاسلام مولانا عبدالحمید، امام جمعۀ اهلسنّت زاهدان در رأی آوردن دوبارۀ دکتر حسن روحانی شود. شخصیتی کاریزماتیک که متأسفانه پس از دوازدهمین دورۀ انتخابات ریاست جمهوری مورد بیمهری دولتمردان قرار گرفت و حتی به مراسم تحلیف هم دعوت نشد. بسیاری از دوستداران مولانا عبدالحمید برهمین اساس مخالف استقبال گرم ایشان از دکتر حسن روحانی در سفر به استان بودند. آنان میگفتند شایسته نیست شخصیتی با این جایگاه برای استقبال رئیسجمهوری که در نامهربانی سنگ تمام گذاشته، به زابل برود. اما شیخالاسلام مولانا عبدالحمید که سعۀصدرش همیشه ستودنی و نگاهش همیشه بلندنگر بوده است، به رسم مهماننوازی همۀ آن بیمهریها را از یاد برد و نهتنها برای استقبال دکتر روحانی به فرودگاه زابل رفت که در بازگشت به زاهدان و نیز سفر دکتر روحانی به چابهار وی را همراهی کرد و در همۀ برنامهها حضوری فعال داشت.
این رویۀ شیخالاسلام مولانا عبدالحمید است. بیمهریها را با همۀ وجود لمس میکند و رنج میبرد، با مشکلات میجنگد و دست از تلاش برنمیدارد. از کسی انتقام نمیگیرد. حرمت کسی را نمیشکند. همۀ انسانها در هر جایگاهی نزد ایشان محترماند. این را نزدیکان و شاگردان مولانا عبدالحمید بهتر از هر کسی میدانند. محمود احمدینژاد با آن کارنامۀ درخشان!! در نگاه ایشان حرمت و احترام انسانی دارد و اگر عزیزی را از دست بدهد مولانا عبدالحمید برای او نامۀ تسلیت میفرستد. حجةالاسلام ابراهیم رئیسی هم که به زاهدان سفر کند شیخالاسلام مولانا عبدالحمید استقبال از او را وظیفۀ خود میداند و به دیدارش میرود. مولانا عبدالحمید چهرهای سیاسی نیست که سیاستزده عمل کند و اخلاق را از یاد ببرد. او مرد اخلاق است و احترام به همۀ این نکتههای اخلاقی از ایشان شخصیتی محبوب ساخته است. کاش مسئولان ما در تعامل با ایشان این ظرافتهای اخلاقی را درنظر میگرفتند و با ایشان مطابق شأن ایشان رفتار میکردند.