مفتی عبدالقادر عارفی نایب‌رئیس دارالافتای دارالعلوم زاهدان در گفت‌وگو با «نگاه» خاطرنشان کرد: از آموزه‌های قرآنی، زندگی پیامبر و سلف صالح چنین بر می‌آید که «آرامش» و «پریشانی» با مسئولیتی كه الله تعالى بر عهده‌ی انسان گذاشته است، ارتباط مستحکمی دارند.
مفتی عارفی در رابطه با «اسباب آرامشِ زندگی» خاطرنشان کرد: خداوند انسان را برای عبادت خود آفریده است. عبادت در سرشت و طبیعت بشر وجود دارد. عبادت، در بندگی و اطاعت از خدا و رسول خلاصه می‌شود. عمل بر احکام شرعی به انسان آرامش و سکون می‌دهد. خداوند در واقعه صلح حدیبیه در سوره «فتح» می‌فرماید که ما بر مؤمنان سکون و آرامش نازل کردیم، يعنی در میدان نبرد و جهاد که جان و مال آدمی در خطر است و اسباب نگرانی و پریشانی و غم و اندوه به اوج خود می‌رسد، خداوند سكينه و آرامش را در قلوب مؤمنان مجاهد قرار مى‌دهد و در نتیجه در میدان جنگ احساس راحتی و آرامش وجود آنها را فرا می‌گیرد.
ایشان افزود: همچنین پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم به سیدنا بلال رضی الله عنه دستور می‌دادند که «ما را با اقامه نماز راحت گردان»؛ معلوم می‌شود که در اقامه نماز آرامش وجود دارد. همینطور پیامبر می‌فرماید: «خنکی چشم‌های من در اقامه‌ی نماز است». خلاصه اینکه آرامش زندگی را در عبادت و بندگی خدا جست‌وجو کنیم، عمل به احکام شرعی و اطاعت از خدا و رسول انسان را از پریشانی نجات و اسباب راحتی و آرامش را مهیا می‌سازد.
استاد دارالعلوم زاهدان در پاسخ به این سؤال که «سرچشمه‌ی مشکلات زندگی چیست؟» اظهار داشت: هنگام بروز مشکلات و پریشانی بايد به قرآن و سنتِ آن‌حضرت برگردیم و از این دو منبع راهنمایی بگیریم. در قرآن آیات متعددی وجود دارد که علت پریشانی و مشکلات را اعمال بد انسان‌ها معرفی می‌کند. خداوند می‌فرماید: «آنچه به شما می‌رسد از مصیبت، به سبب کسب خود شماست و خداوند از بسیاری گذشت می‌کند»؛ يعنی هر مصیبتی كه به وجود می‌آید بنا بر اعمالی است که شما انجام می‌دهید.
چهره فقهی اهل‌سنت در ادامه تأکید کرد: هنگام بروز پریشانی و مشکلات، باید با توبه، استغفار، دعا و تضرع به‌سوی خدا برگردیم تا مشکلی که به خاطر اعمال ما پیش‌آمده دفع شود. خداوند در سوره‌ی «نوح» فرموده است: «از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است، بر شما از آسمان باران پى درپى می‌فرستد، و شما را با اموال و پسران يارى می‌كند و برايتان باغ‌ها قرار می‌دهد و نهرها براى شما پديد می‌آورد»؛ همه اینها از فواید و برکات «استغفار» هستند. در مقابل، «گناه» محرومیت می‌آورد و باعث عذاب و گرفت الهی می‌شود.
مولانا عارفی در رابطه با چگونگی کسب آرامش در محیط کار گفت: هنگامی‌که انسان وظایف خود را انجام می‌دهد یا کار خیری را برای دیگری انجام می‌دهد، احساس آرامش می‌کند. انسان در محیط کار نخست وظیفه‌ای را که به عهده گرفته است باید انجام بدهد؛ و همچنین از ایجاد مزاحمت در کارهای دیگران پرهیز کند.
ایشان افزود: انسان همواره باید دنبال بخشش باشد نه انتقام، در حال زندگی کند نه در گذشته، زندگی کردن در گذشته فقط به انسان ضربه می‌زند و افکار منفی سبب می‌شود که انسان بیشتر با خود درگیر باشد، اما انسانِ باگذشت می‌تواند در حال، زندگی کند و نگاهش به آینده و رو به جلو باشد و به‌آرامش دست یابد و از زندگی لذت بیشتری ببرد.
منبع: نگاه (نشریه هنرجویان دوره ادبیات فارسی و نویسندگی دارالعلوم زاهدان)