چه بسیارند شخصیت‌های برجسته‌ای از جامعه مظلوم بلوچ که در گوشه این دنیای فانی در دل کویر با خصوصیات و ویژگی‌هایی که شایسته‌ی یک ملت اصیل است پا به عرصه‌ی وجود نهاده، گمنام زندگی می‌کنند و گمنام رخت از این کره خاکی برمی‌بندند و همین گمنامی سبب می‌شود تا نگارش زندگانی و خدمات دینی و اصلاحی آنان از قلم نویسندگان و اهل قلم بیفتد.
مرحوم «حاج ملا عیسی شاهوزهی» یکی از این افراد است که مختصری از زندگانی و خدمات این بزرگمرد خطه‌ی بلوچستان را برای آشنایی علاقه‌مندان با شخصیت و فعالیت‌های ایشان به رشته‌ی تحریر درآورده‌ام.
مرحوم حاج ملا عیسی فرزند مرحوم حاج تاج‌محمد شاهوزهی در سال ۱۳۲۸ در خانواده‌ای مومن و مذهبی در منطقه‌ی «خواجه‌مسک» در ۲۵ کیلومتری شهر زاهدان دیده به جهان گشود.
اشتیاق فراگیری علوم دینی
علوم مقدماتی دینی را در «مسجد حسن‌خان» زاهدان در محضر حاج ملاعبدالرحمن فراگرفت. سپس به شهرستان سراوان سفر کرد و از گنجینه‌ی علمی و اصلاحی مولانا شهداد مسکان‌زهی رحمهالله کسب فیض نمود.
مرحوم ملا عیسی پس از مدتی برای کسب علم از علمای پاکستان رهسپار شهر «کویته» شد و علم تجوید و قرائت را از قاری غلام‌نبی رحمهالله فرا گرفت. حاج ملا عیسی اما به علت مریضی پدرش و مراقبت از وی موفق به ادامه‌ی تحصیل در پاکستان نشد و به وطن بازگشت. در زاهدان از محضر مرحوم مولانا عبدالعزیز رحمهالله- بانی دارالعلوم زاهدان- درس تفسیر را فرا گرفت و مدتی به‌عنوان مؤذن در مسجد عزیزی زاهدان (مسجد جامع قدیم اهل‌سنت زاهدان) نیز مشغول بود.
احداث مسجد خلفای راشدین
ملا عیسی رحمهالله سپس به زادگاهش روستای "خواجه‌مسک" نقل‌مکان کرد و پس از احداث مسجد «خلفای راشدین» در این روستا، امامت جماعت این مسجد را بر عهده گرفت و تا پایان عمر مبارکش در این مسجد و در راستای خدمات دینی و اصلاحی مردم این منطقه از هیچ تلاشی فروگذار نکرد. تاسیس مکتب خواهران و برادران در روستای خواجه‌مسک و شکوفایی و رونق روزافزون این مکتب نمونه‌ای از تلاش‌های شبانه‌روزی وی در روستای خواجه‌مسک به‌شمار می‌رود. از دیگر خدمات ملاعیسی رحمهالله می‌توان به پیگیری و به سرانجام‌رساندن برخی نیازمندی‌های مردم منطقه از قبیل: آب، برق، آسفالت، بهداشت، مخابرات، شرکت تعاونی در منطقه‌ی خواجه‌مسک و نیز واگذاری زمین جهت بنای مسجد و مدرسه دولتی در زاهدان و خواجه‌مسک اشاره کرد.
ویژگی‌های اخلاقی
ملا عیسی رحمهالله انسانی خوش‌اخلاق و گشاده‌رو بود. به کثرت تلاوت می‌کرد و زبانش همواره به ذکر و یاد الله تعالی مشغول بود. میهمان‌نوازی، کمک به فقرا و مستمندان، اهتمام به عیادت مریض، شجاعت، گذشت و فداکاری، احساس مسئولیت در قبال مسائل و مشکلات مردم و پیگیری امور عام‌المنفعه از مهمترین ویژگی‌های وی بود.
ملا عیسی رحمهالله با علما و اهل دین دوستی و محبت خاصی داشت و با آنان ارتباطی نزدیک داشت. در زمان حیات مولانا عبدالعزیز رحمهالله علاوه بر استفاده‌ی علمی، محبتی ویژه با ایشان داشت. پس از مولانا عبدالعزیز، با خلَف صالحِ ایشان؛ شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید نیز محبت قلبی داشت و همواره به دیدار ایشان می‌رفت. ایشان همچنین با جماعت‌های تبلیغی در منطقه همکاری نزدیک و تنگاتنگی داشت و احکام و مسائل دینی را از این طریق به مردم می‌رساند. حاج ملا عیسی رحمهالله برای شرکت در نماز جمعه نیز اهتمام خاص و زایدالوصفی از خود نشان می‌داد، چنان‌که همواره در سرما و گرما برای ادای فریضه نماز جمعه از روستا به شهر سفر می‌کرد.
وفات
حاج ملا عیسی رحمهالله در اواخر عمر به مریضی قلبی مبتلا شد. در طول دوران بیماری هرگاه اطرافیان جویای حالش می‌شدند با وجود شدت بیماری، تنها به گفتن کلمه‌ی «الحمدلله» اکتفا می‌کرد.
مرحوم ملا عیسی رحمهالله ساعاتی قبل از وفات، نیمه‌های شب بلند می‌شود، وضو می‌گیرد و چند رکعتی نماز شب به‌جا می‌آورد. سپس پس از ادای شهادتین سر بر بالین می‌گذارد. تقدیر الهی چنین رقم می‌خورد که این سر بر بالین گذاشتن، خواب ابدی را در پی داشته باشد.
ملا عیسی رحمهالله پس از سال‌ها خدمت مخلصانه به مردم منطقه، در تاریخ 6 دی‌ماه 1394 در سن 66 سالگی در زاهدان دار فانی را وداع می‌گوید و به دیدار پروردگار می‌شتابد. «إنا لله و إنا إلیه راجعون»
مراسم تشییع جنازه‌ی ایشان با حضور علمای برجسته و عموم مردم منطقه در روستای خواجه‌مسک برگزار شد. نماز جنازه به امامت مولانا عبدالغنی بدری، معاونت آموزشی دارالعلوم زاهدان اقامه شد.