امروز :پنجشنبه, ۹ فروردین , ۱۴۰۳

آبروی علما، عزت اسلام است

آبروی علما، عزت اسلام است

دین مبین اسلام بیش از هر دین و مسلکی بر احترام و تکریم عالمان دین و داعیان، تاکید دارد. این تایید و تاکید شاید چون عصاره‌ای در جان این فعل امر نمایان است: «اقرأ…»؛ بخوان! این «خواندن» همان اصرار بر علم‌اندوزی است که صاحبش را از پله‌های کرامت بر بام اعزاز می‌نشاند.
ﺍﺑﻮﺩﺍﻭوﺩ ﻭ ﺗﺮﻣﺬﯼ ﺍﺯ ﺃﺑوﺍﻟﺪﺭﺩﺍﺀ ﺭﺿﯽ‌ﺍﻟﻠﻪ‌ﻋﻨﻪ ﺁﻭﺭﺩﻩ‌ﺍند ﮐﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ‌ﺍﻟﻠﻪ‌ﻋﻠﯿﻪ‌ﻭﺳﻠﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩند: ‏«ﻀﻞ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ ﻋﻠﯽ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪ ﮐﻔﻀﻞ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﻋﻠﯽ ﺳﺎﺋﺮ ﺍﻟﮑﻮﺍﮐﺐ، ﻭﺇﻥ ﺍﻟﻌﻠﻤﺎﺀ ﻭﺭﺛﺔ ﺍﻷﻧﺒﯿﺎﺀ، ﻭﺇﻥ ﺍﻷﻧﺒﯿﺎﺀ ﻟﻢ ﯾﻮﺭﺛﻮﺍ ﺩﯾﻨﺎﺭﺍً ﻭ ﻻ ﺩﺭﻫﻤﺎً، ﺇﻧﻤﺎ ﻭﺭﺛﻮﺍ ﺍﻟﻌﻠﻢ، ﻓﻤﻦ ﺃﺧﺬﻩ ﺃﺧﺬ ﺑﺤﻆ ﻭﺍﻓﺮ‏». [ سنن ﺍﺑﻦ ﻣﺎﺟﺔ ‏( 223‏)].
ﯾﻌﻨﯽ: ‏«ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮ ﻋﺎﺑﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻣﺎﻩ ﺷﺐ ﭼﻬﺎﺭﺩﻩ ﺑﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ‌ﻫﺎﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻋﻠﻤﺎ ﻣﯿﺮﺍﺙ‌ﺑﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ‌ﺍﻧﺪ ﻭ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺩﺭﻫﻢ ﻭ ﺩﯾﻨﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﻣﯿﺮﺍﺙ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﻋﻠﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺭﺙ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ، کسی‌که ﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻬﺮﻩ‌ﯼ ﻭﺍﻓﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ‏».
منظور ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻋﻠﻤﺎﺀ ﻭﺍﺭﺛﺎﻥ ﺍﻧﺒﯿﺎﺀ ﻫﺴﺘﻨﺪ؛ ﯾﻌﻨﯽ ﻋﻠﻢ ﺷﺮﯾﻌﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﻭ ﺳﻨﺖ ﻭ ﺳﯿﺮﻩ ﺍﻧﺒﯿﺎﺀ ﺍﺧﺬ می‌کنند ﻭ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺩﯾﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
به این احادیث توجه فرمایید که حرمت یک مسلمان را نزد خداوند بیش از حرمت کعبه قرار می‌دهند: «ﻧﻈﺮ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ‌ﻋﻤﺮ ﻳﻮﻣﺎ ﺇﻟﻰ ﺍﻟﻜﻌﺒﺔ ﻓﻘﺎﻝ ﻣﺎ ﺃﻋﻈﻤﻚ ﻭﺃﻋﻈﻢ ﺣﺮﻣﺘﻚ ﻭﺍﻟﻤﺆﻣﻦ ﺃﻋﻈﻢ ﺣﺮﻣﺔ ﻣﻨﻚ»؛ ابن عمر رضی‌الله‌عنهما روزی به کعبه نگاه کرد و فرمود: چقدر(نزد الله) بزرگوار و دارای حرمت هستی. اما انسان مومن از تو هم دارای حرمت بیشتری است. (هم نزد الله و هم نزد مردم) [ﺃﺧﺮﺟﻪ ﺍﻟﺘﺮﻣﺬﻱ ﻭ ﺍﺑﻦ‌ﺣﺒﺎﻥ]
«ﻣﺮﺣﺒﺎً ﺑﻚِ ﻣﻦ ﺑﻴﺖٍ، ﻣﺎ ﺃﻋﻈﻤَﻚِ، ﻭﺃﻋﻈﻢَ ﺣﺮﻣَﺘَﻚِ ! ﻭﻟﻠﻤﺆﻣﻦُ ﺃﻋﻈﻢُ ﺣﺮﻣﺔً ﻋﻨﺪ ﺍﻟﻠﻪِ ﻣﻨﻚ»؛ این حدیث هم مانند قبلی است. بیهقی آن را در «شُعب ایمان» آورده است.
«ﺍِﻥَّ ﺣُﺮﻣَﺔَ ﻋِﺮﺽ ﺍﻟﻤُﺆﻣِﻦِ ﻛَﺤُﺮﻣَﺔِ ﺩﻣِﻪِ ﻭ ﻣﺎﻟِﻪ»؛ ﺣﺮﻣﺖِ ﺣﻴﺜﻴﺖ ﻭ ﺁﺑﺮﻭی ﻣﺆﻣﻦ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺣﺮﻣﺖِ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻝ ﺍﻭﺳﺖ.
«ﺍَﻳُّﻬﺎ ﺍﻟﻨﺎﺱ! ﺇﻥَّ ﺩِﻣﺎﺀَ ﻛُﻢ ﻭ أَﻋﺮﺍﺿَﻜُﻢ ﻋَﻠَﻴﻜُﻢ ﺣﺮﺍﻡٌ إﻟﻲ ﺃَﻥ ﺗَﻠﻘَﻮﺍ ﺭﺑَّﻜُﻢ»؛ ﺍﻱ ﻣﺮﺩﻡ! ریختن ﺧﻮﻥ و هتک حرمت بر شما حرام است تا اینکه به دیدار ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ بروید. این حدیث حجةالوداع است که در بخاری و مسلم روایت شده است.
وقتی خداوند متعال این همه ارزش و احترام را به صاحب علم هدیه می‌کند، کدام حس محقرانه‌ای در انسان می‌تواند قوی شود تا عالمان را کوچک و علم‌شان را مضر بداند؟ غیر از تنگ‌نظری و حسادت، آیا چیز دیگری وجود دارد که این حس را تقویت کند، علم یک عالم را انکار کند و دست به ترور شخصیت یک عالم بزند؟
آیا فکر می‌کنید ترور فقط از نوع فیزیکی است؟ آیا هرگز فکر کرده‌اید ترور علم و مهارت و تبحر یک عالم و انکار علمش، می‌تواند خطرناک‌تر از حذف فیزیکی‌اش باشد؟
حالا کمی با خودتان روراست باشید… آیا ممکن است شما کسی یا کسانی را به قتل برسانید و اصلا هم احساس گناه نکنید؟! آیا بردن آبروی کسی، مثل کشتن‌اش نیست؟ و شاید هم بدتر… کشتن کسی، شاید با گذر زمان قابل تحمل شود؛ اما تجربه نشان داده است آثار منفی هتک حرمت و تخریب هویت افراد همیشه در زندگی آنان می‌ماند و چه‌بسا اصلا قابل ترمیم نیست.
پس با آگاهی به این مهم و به‌عنوان یک مسلمان، هرگز آبروی کسی را در خطر نیندازید، بالاخص اگر آن شخص یک عالم باشد که سال‌های زیادی از عمرش را صرف تحصیل علم کرده و روش و منهج کتاب‌الله و رسول‌الله را اتخاذ کرده است. بدون شک آبرو و عزت چنین شخصی، آبروی اسلام است.


دیدگاههای کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین بخوانید