مولانا عبدالغنی جاجروی در 22 مارس 1924 میلادی مطابق با 15 شعبان 1342 هجری در روستای “حاجیان” از توابع بخش “خان‌پور” شهرستان رحیم‌یارخان پاکستان دیده به جهان گشود. این روستا تقریباً در 25 مایلی شمال شرقی رحیم‌یارخان واقع شده است.
نام پدر ایشان غلام محمد است. مولانا جاجروی رحمه‌الله علوم و فنون مختلف را نزد بزرگانی همچون مولانا احمدعلی لاهوری، مولانا غلام‌الله خان، مولانا عبدالله درخواستی، مولانا عبدالرحیم (مؤسس مدرسۀ شمس‌العلوم بستی مولویان و رحیم‌یارخان) و مولانا قادربخش (بهاولپور) رحمهم‌الله فرا گرفتند.
ایشان پس از دانش‌آموختگی به درس و تدریس مشغول شدند؛ ابتدا در روستای “مؤمن‌بخش” خان‌پور در نزدیکی رحیم‌یارخان مدرسه‌ای به نام “مفتاح‌العلوم” تاسیس کردند. چندی بعد به “مدرسه عربیه مولویان” بخش خان‌پور منتقل شدند و مشغول به تدریس شدند. ایشان سپس به‌عنوان مسئول درس و تدریس در مدرسهٔ شمس‌العلوم “بستی مولویان” به فعالیت ادامه دادند. ایشان همچنین در روستای “احمدیار چوهان” شهرستان رحیم یارخان مدرسه‌ی «بدرالعلوم» را پایه‌گذاری کردند.
مولانا عبدالغنی جاجروی رحمه‌الله سپس در رحیم یارخان به طور مستقل مدرسهٔ بزرگی به‌نام «جامعه اسلامیه بدرالعلوم حمادیه» در زمینی به مساحت بیش از 30 هکتار بنا نمودند. در این زمین مسجد وسیع و بزرگی احداث کردند و ایشان خود به‌عنوان شیخ‌الحدیث، مشغول تدریس حدیث شدند و هزاران طالب علم را با فیض علمی خویش سیراب نمودند. [شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، مولانا دین‌محمد درکانی، مولانا محمدحسین گرگیج، مولانا نظرمحمد دیدگاه، مولانا محمدعثمان خاشی، مولانا شهاب‌الدین شهیدی خوافی، مولانا سید عبدالمؤمن موسوی (امام جمعهٔ آب‌گرم)، مولانا محمدگل خاشی، مولانا عبدالغنی بدری، مولانا عبدالرحمن ملازهی چابهاری حفظهم‌الله، و مولانا ابراهیم دامنی، مولانا نعمت‌الله توحیدی، مولانا نورمحمد ریگی، مولانا عبدالرحیم مرادزهی (مؤسس مدرسهٔ دارالهدی، اسماعیل‌آباد خاش) و مولانا عبدالواحد مرادزهی رحمهم‌الله و ده‌ها تن دیگر از علمای ایران‌زمین از جمله شاگردان این عالم برجسته و روشن‌ضمیر هستند. مترجم]
مولانا عبدالغنی جاجروی در کنار تدریس، به تصنیف هم مشغول شدند و در موضوعات مختلف کتاب‌های بزرگی تصنیف کردند که برخی از آنها عبارتند از: کتاب التوحید فی التصرف، کتاب التوحید فی العبادات، کتاب التوحید فی العلم، مقدمه کتاب التوحید، شرح الصدر فی احوال القبر، القول المنقی فی فضیلة النبی، و…
مولانا جاجروی رحمه‌الله در کنار تدریس و تعلیم، به دعوت و تبلیغ هم مشغول بودند و در ردّ شرک و بدعت بیانات زیادی انجام دادند و رساله‌های هم نگاشتند.
ایشان با مولانا حمادالله هالیجوی رحمه‌الله بیعت نموده و از ایشان خلافت حاصل کردند. مؤسس «بدرالعلوم حمادیه» با مولانا احمدعلی لاهوری رحمةالله‌علیه نیز بیعت کرده بودند و با ایشان روابط اصلاحی داشتند.
این عالم فرزانه پس از ده‌ها سال خدمت به دین و تربیت شاگردان لایق و مبارز، سرانجام در 8 جمادی‌الاولی 1411 هجری (25 نوامبر 1990 میلادی) دارفانی را وداع گفتند. إنا لله و إنا إلیه راجعون
در نماز جنازه ایشان هزاران تن از علما و مردم متدین شرکت کردند. آرامگاه ایشان در مدرسهٔ حمادیه بدرالعلوم قرار دارد.
منبع: اکابر علمای دیوبند، 475-476، برگرفته از ماهنامه “نغمهٔ توحید” (گجرات)
برگردان: عبدالحلیم شه‌بخش