امروز :پنجشنبه, ۶ اردیبهشت , ۱۴۰۳

مولانا محمدیوسف: محبت با صحابه نشانه‌ی محبت با پیامبر است

مولانا محمدیوسف: محبت با صحابه نشانه‌ی محبت با پیامبر است

شیخ‌الحدیث مولانا سید محمدیوسف حسین‌پور در خطبه‌های نماز جمعه (5 دی 1393) محبت با صحابه را محبت با پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم دانست و گفت: اگر ما با صحابه‌‌ی پیامبر صلى الله علیه وسلم دوستی نداشته باشیم، پس با پیامبر صلى الله علیه وسلم هم دوستی نخواهیم داشت.

ایشان كه به عنوان میهمان در مسجد جامع صدیق اكبر سراوان حضور یافته بود، سخنانش را با تلاوت آیه «فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آَمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ فَسَیكْفِیكَهُمُ اللّٰهُ» [بقرة:۱۳۷] آغاز کرد و اظهار داشت: الله تعالى كه این كاینات را به‌وجود آورد و جهت تعمیر و آبادانی آن مخلوقات ذوی‌العقول را آفرید. سه نوع مخلوق را برای نگهداری و آبادانی دنیا ایجاد كرد: ۱ـ ملائكه، ۲ـ جن‌ها، ۳ـ انسان‌ها. الله تعالى نخست عمران و آبادی این دنیا را به جن‌ها سپرد، اما آنان نتوانستند از عهده‌اش به‌درستی برآیند. پس از آن، به ملائكه تحویل داده شد، ملائكه هم آن لیاقت و استعدادی را كه بتوانند دنیا را درست نگهداری كنند، نداشتند. گروه اوّل كه ماده‌ی شر و فساد در وجودشان غالب‌ بود، به جای آبادانی، از آنان تخریب و خراب‌كاری پیش آمد، اما ملائكه به سبب این‌كه به جز توجه إلى‌الله كار دیگری نداشتند، این توجه همگانی به سوی الله تعالى دخل كمتری در تعمیر كاینات داشت. لذا الله تعالى انسان را آفرید تا بتواند هر دو جهت را نگهداری كند؛ هم در تعمیر كاینات و آبادی دنیا از خود نقشی ایفا نماید و هم به طرف الله تعالى دعوت دهد و توجه إلى‌الله به صورت صحیح و درستی حاصل شود.
مولانا حسین‌پور با بیان اینکه “الله تعالى لیاقت و شایستگی آبادانی دنیا را در وجود انسان‌ها قرار داده است” اظهار داشت: الله تعالى طبیعت انسان‌ها را به گونه‌ای ساخت كه بتوانند در زمینه آبادانی دنیا جلو بروند؛ اما آن‌چه امر طبیعی است، در حد مقتضای طبیعت كار می‌كند؛ لذا نیاز پیدا شد كه الله تعالى نمایندگان ویژه‌ای را از طرف خود مقرر فرماید تا مردم را به‌سوی الله تعالی راهنمایی کرده و دعوت دهند. خداوند متعال سلسله‌ی این مأموران و نمایندگان إلٰهی را كه به‌عنوان پیامبر و انبیاء علیهم‌الصلاة والسلام یاد می‌شوند، از بدو آفرینش انسان برقرار داشت؛ حضرت آدم علیه‌الصلاة والسلام نخستین نماینده‌ی الله و پیامبر بر حق خداوندی بود كه فرزندان و نسل خود را به‌سوی الله تعالى راهنمایی كند و این سلسله‌ی ارسال نمایندگان الهی و راهنمایان بشر تا زمان حضرت عیسى علیه‌الصلاة والسلام ادامه یافت و پس از وی خداوند متعال برای این‌كه این سلسله را متوقف كند و دروازه‌ی نبوت را ببندد، مُهر نبوت را به نام جناب محمد مصطفی صلى‌ الله علیه وسلم زد تا راهنمایی همیشگی را تا قیام قیامت توسط دین محمدی- على صاحبها الصلاة والسلام- در دنیا ایفا نماید.
مدیر مدرسه دینی عین‌العلوم گُشت در ادامه افزود: الله تعالى راه راهنمایی را ابتدا به‌وسیله عملكرد پیامبر و سپس به‌وسیله گفته‌های او آغاز نمود كه جناب نبی اكرم صلى الله علیه وسلم عملاً و قولاً هادی و راهنمای مردم قرار گرفت؛ اما همان‌طور كه می‌دانیم ارتباط یك فرد با تمام انسان‌های  دنیا کار بسیار مشكلی‌ست؛ لذا نخستین كاری كه رسول اكرم صلى الله علیه وسلم انجام داد، این بود كه شاگردانی را تربیت نمود و جانشینانی برای خود پرورش داد كه هم از لحاظ علمی و هم از لحاظ عملی بتوانند راهنمای انسان‌های آینده قرار گیرند. یكی از اهداف ۲۳ سال زندگی مكی و مدنی نبی اكرم صلى الله علیه وسلم این بود که چنان شاگردان و جانشینانی را تربیت نماید كه بتوانند دین اسلام را در تمام دنیا گسترش دهند و الگوهایی جهانی قرار گیرند تا مردم جهان آنها را الگوی خود قرار دهند و زندگی خود را مطابق زندگی آن‌ها بگردانند.
ایشان در ادامه خاطرنشان کرد: آن‌حضرت صلى الله علیه وسلم در حدیثی فرمودند که امت‌های گذشته؛ یهود و نصارا به گروه‌های مختلفی تقسیم شدند، بعضی به هفتاد و برخی بیش‌تر. در میان امت من نیز گروه‌هایی پدید خواهد آمد كه بسیاری از آنها مرتکب حركات، عقاید و اعمالی می‌شوند كه مورد مؤاخذه‌ی الٰهی قرار می‌گیرند و مؤاخذه الٰهی جهنم است؛ آن‌دسته از امت دعوت كه به دعوت نبی آخرالزمان لبیك نگفته‌اند، برای همیشه در جهنم می‌مانند، اما گروه دیگری که دعوت آن‌حضرت صلى الله علیه وسلم را پذیرفته‌اند، ولی مرتکب گناه و معصیت می‌شوند که هر کس بر حسب عملكرد خود به جهنم می‌رود. صحابه از نبی اكرم صلى الله علیه وسلم سؤال کردند كه از مجموعه‌ی این گروه‌ها، مسیر درست و صحیح كدام است كه انسان اگر آن مسیر را اختیار كند می‌تواند از ذلت و خواری و رفتن به جهنم نجات یابد؟ آن‌حضرت صلى الله علیه وسلم در جواب فرمودند: «مَا أَنَا عَلَیهِ وَأَصْحَابِی» [ترمذی: ۲۶۴۱]؛ آن راه همان است كه من و اصحابم بر آن قرار داریم.
مولانا حسین‌پور با استناد به آیه 137 سوره بقره اظهار داشت: الله تعالى در قرآن مجید نیز به همین موضوع كه رسول اکرم صلى الله علیه وسلم و اصحاب ایشان برای آیندگان الگو قرار بگیرند، تصریح کرده و می‌فرماید: «فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آَمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا»؛ ای محمّد! و ای همراهان محمّد!- الله تعالی خطاب را به‌صورت صیغه جمع به‌كار برده است-، اگر سایر مردم چنان كه شما آورده‌اید، ایمان بیاورند، در آن وقت آنان راه‌یاب می‌شوند. همان‌طوركه ایمان صحابه برای ما الگو قرار گرفته است، عملكرد آنها نیز برای ما الگو قرار می‌گیرند؛ زیرا پیامبر صلى الله علیه وسلم در میان ما و الله تعالى واسطه است و در میان پیامبر و امت ایشان، صحابه واسطه‌اند؛ همان طور كه صحابه با دیدن اعمال پیامبر صلى الله علیه وسلم و شنیدن گفته‌های ایشان توانستند راه الهی را دریابند، تابعین نیز با دیدن اعمال صحابه و شنیدن اقوال آن‌ها مسیر درست پیامبر صلى الله علیه وسلم را دریافتند. تبع تابعین به همین شكل؛ گویا هر گذشته برای آینده الگویی بود و همین سلسله جریان پیدا كرده تا زمان ما و شما و تا قیامت جریان خواهد داشت.
مولانا محمدیوسف پیروی از اسلاف را بسیار مهم دانست و گفت: اگر انسان بتواند از طریق اتباع از اسلاف و گذشتگان مسیر درست را طی كرده و به هدف واقعی برسد، باید به راهنمایان و پیشوایان گذشته‌اش ارزش داده و به آنها احترام بگذارد. بالاترین ارزش‌گذاری و احترام ما به پیامبر و صحابه آن‌است که از مسیر و خط‌مشی آنها منحرف نشویم.
ایشان در ادامه‌ی تشریح آیه فوق گفت: الله تعالى می‌فرمایدای پیامبر و ای اصحاب پیامبر! اگر سایر مردم؛ یهود، نصارا، هنود، مجوس و… همان‌طور ایمان آوردند كه شما آورده‌اید، ایمان‌شان درست است و هدایت یافته‌اند. «وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِی شِقَاقٍ» ولی اگر به این مسیر پشت كردند و رخ را به‌سویی دیگر نمودند،  در مسیر مخالف شما قرار دارند که این مخالفت منجر به درگیری می‌شود. اینجاست که می‌بینیم بین آن‌دسته از كفاری كه مسیر صحیح و درست رسول اكرم صلى الله علیه وسلم را قبول نكردند، و بین کفار در زمان آن‌حضرت صلى الله علیه وسلم و بعد از ایشان در زمان خلفای راشدین درگیری‌هایی پیش آمد كه تفصیلش در كتب سیر و مغازی موجود است. اما الله تعالى وعده‌ای فرموده است كه هرگاه مخالفت و درگیری از این مسیر پیش بیاید، الله تعالى كسانی كه به‌عنوان الگو معرفی شده‌اند را مورد حمایت و كمك خویش قرار می‌دهد. لذا می‌فرماید: «فَسَیكْفِیكَهُمُ اللّٰهُ»؛ اگر آنان ك‌جروی كرده و با شما مخالفت نمودند، پس بدانید كه الله تعالى از طرف شما برای دفع آنان كافی است.
شیخ‌الحدیث مولانا حسین‌پور در ادامه تاکید کرد: وقتی ما خود را دوست‌دار پیامبر صلى الله علیه وسلم می‌دانیم باید دوست‌دار اصحاب پیامبر صلى الله علیه وسلم نیز باشیم. زیرا اگر ما با صحابه‌ی پیامبر صلى الله علیه وسلم دوستی نداشته باشیم، پس با پیامبر صلى الله علیه وسلم هم دوستی نخواهیم داشت. ما باید سعی كنیم كه عملكرد و مسیر زندگی خود را همان‌گونه پیش ببریم كه از پیامبر صلى الله علیه وسلم و اصحاب ایشان ثابت است.
وی در پایانِ سخنان خویش بر لزوم اتباع و پیروی از شاگردان رسول اكرم صلى الله علیه وسلم تأكید كرد و گفت: دعا كنیم كه خداوند متعال همه ما را درست و صحیح بر همان مسیری كه اصحاب پیامبر صلى الله علیه وسلم رفته‌اند قرار داده و از مسیرهای انحرافی و كج‌روی‌هایی كه عموماً در قرون اخیر پیش آمده‌اند، حفاظت فرماید.

منبع: سایت رسمی شیخ‌الحدیث مولانا محمدیوسف حسین‌پور


دیدگاههای کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین بخوانید