مولانا محمد عثمان، امام جمعه اهل‌سنت خاش، در خطبه‌های روز جمعه (1 فروردین 1393) پس از تلاوت آیه «وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ» [الزخرف : 86] مطالبی پیرامون “شفاعت” اظهار داشت و در این زمینه گفت: در بحث شفاعت سه شخص دخیل هستند:1ـ شافع: یعنی شفاعت کننده؛ 2- مشفوع له: کسی که برای او شفاعت می‌شود؛ 3- مشفوع عنه: یعنی آن ذاتی که از او سوال و درخواست عفو، بخشش و گذشت می‌شود.
ایشان در توضیح بحث شفاعت افزود: “مشفوع عنه” در روز قیامت ذات الله تعالی بوده و انبیاء، قرآن، حافظان قرآن، علماء و… شافع هستند که هر يك از آنها به نوبه‌ی خود به درگاه الله تعالی سفارش می‌كنند. البته هيچ‌كدام از شفاعت‌کنندگان در روز قیامت اختيار تام و قدرت مطلقه ندارند، بلکه اختيار كلی و قدرت مطلق فقط الله تعالی‌ست، چنانکه قرآن کریم می‌فرماید: «يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئاً وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ» خداوند متعال به هيچ‌يك از انبياء،علما، حفاظ، ملائكه و… به طور كامل اختيار مطلق نداده است، بلکه حكم و فيصله در آن روز فقط برای الله تعالی است.
مولانا محمد عثمان در ادامه سخنان خود برای اثبات مطالب فوق برخی از آیات قرآنی را به عنوان دلیل ذکر کرد و گفت: در سوره «النبأ» آمده است: «يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا» روز قيامت جبرئيل امين همراه با ملائكه‌ای كه صف بسته‌اند در درگاه الله تعالی حاضر می‌شوند، اما هيچ‌كدام از آنها بدون اجازه‌ی الله تعالی حق صحبت کردن ندارند. همچنین در سوره مريم آمده است: «وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْدًا*لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا» [مریم:86-87] مجرمين با حالتی آشفته و وحشتناك و در حالی كه تشنه‌اند توسط مامورين جهنم به زور به طرف جهنم كشیده می‌شوند. در آن روز کسی مالك شفاعت و سفارش در حق مجرمين و گناهكاران را نیست، مگر كسی كه با خدا در دنيا عهدی بسته است. حضرت عبدالله بن عباس در تفسیر «عهد» می‌فرماید: «العهد من قال لا إله إالا الله» كسی كه به کلمه توحيد اقرار كرده باشد. البته تنها اقرار زبانی كافی نیست. در سوره زخرف می‌خوانیم: «وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ» [زخرف: 86] نمی‌تواند شفاعت كند هيچ كسی، نه انبياء، نه حفاظ و نه کسی دیگر، مگر كسی كه علاوه از اقرار به کلمه طیبه، بر آن یقین داشته و به مقتضای کلمه نیز عمل کرده باشد. لذا منافقين از این رديف خارج شدند چون آنها به زبان اقرار می‌كنند اما بر توحيد يقين ندارند.
خطیب جمعه مسجد جامع‌الخلیل اظهار داشت: اجازه الله تعالی برای شفاعت شافعان در حق كسانی است كه الله تعالی از آنها راضی شده باشد. در سوره نجم آمده است: «وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئاً إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَى» خداوند متعال در سوره توبه آيه 100 گروه‌هایی را كه از آنها اعلام رضایت نموده معرفی می‌کند و می‌فرماید: «وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» در این آیه سه گروه مهاجرین، انصار و کسانی که از مهاجرین و انصار به خوبی پيروی كرده و از آنها به نیکی ياد می‌كنند و با آنها محبت می‌ورزند، ذکر شده است. آیه 10 سوره‌ی حشر در توصیف گروه سوم می‌فرماید: «وَالَّذِينَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلّاً لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ». کسانی مصداق اين آيه می‌شوند كه دوست‌دار صحابه باشند.
مدیر مدرسه مدینة‌العلوم خاش ادامه داد: خداوند متعال از اين سه جماعت اعلام رضايت نموده و وعده دخول بهشت را به آنها داده است. لذا انتظار و آرزوی شفاعت را كسی می‌تواند داشته باشد و برای كسی شفاعت می‌شود كه مسلمان و اهل توحيد بوده و الله تعالی از او راضی باشد.
مولانا احمد- رحمه‌الله- متعلق به یک قشر خاص و جغرافیای محدود نبود
امام جمعه اهل‌سنت خاش در بخش پایانی بیانات خود ضمن عرض تسلیت وفات مولانا احمد نارویی -رحمه‌الله- افزود: حادثه ناگوار رحلت عالم ربانی و خستگی‌ناپذير مولانا احمد نارويی -رحمه‌الله- كه بر اثر واژگونی اتومبيل در اطراف زاهدان اتفاق افتاد، قلب همه را مجروح نمود. اين حادثه را به همه امت مسلمان و به‌ويژه به حضرت شيخ‌الاسلام و دارالعلوم مكی زاهدان و تمام امت اسلام تسليت عرض می‌نمايم. مولانا احمد -رحمه‌الله- متعلق به یک قشر خاص و جغرافیای محدود نبود، بلکه متعلق به امت اسلام بود. الله تعالی درجه ايشان را بلند و در جوار بهترین رحمت‌های خود قرار دهد و به امت اسلام نعم البدل عطاء فرماید.