گروهی از فعالان بلوچ که برای بازیابی بستگان مفقود خود، روز 28 فوریه 2014 راهپیمایی طولانی خود از کویته به مقصد اسلام آباد را به پایان رسانده بودند، روز شنبه 01-03-2014 در برابر باشگاه مطبوعات اسلام آباد به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ دادند.
آنان نیروهای امنیتی پاکستان را متهم می‌کنند که هزاران جوان و فعال سیاسی بلوچ را ربوده و بسیاری را سر به نیست کرده‌اند. اتهام کشتن فعالان بلوچ پاکستانی بویژه پس از پیدا شدن سه گور دسته جمعی در خضدار بلوچستان حدود یک ماه پیش قوت گرفت.
خبرگزاری رویترز گزارش داده است که راهپیمایان بلوچ به رهبری “ماما قدیر بلوچ”، پدر یکی از کشته‌شدگان ربوده شده، پس از طی مسافت حدود 3000 کیلومتر (1900 مایل) به اسلام آباد رسیده اند و قصد دارند با ادامه اعتراض خود برای از دست رفتن عزیزانشان دادخواهی کنند.
“مریم کنوار”، یک فعال حقوق مدنی، در این باره گفت: حدود 100 معترض بلوچ در روزهای پایانی این هفته وارد اسلام آباد شدند. این راهپیمایان روز 27 اکتبر 2013 راهپیمایی خود را از کویته مرکز ایالت بلوچستان به سوی کراچی آغاز کرده و از آنجا روانه اسلام آباد شدند.
راهپیمایان تصاویری از بستگان ازدست‌رفته یا مفقودشده‌ی خود را با نام و تاریخ ناپدیدشدن آنان در طول راهپیمایی در دست داشته و از دولت پاکستان خواسته اند تا برای پیدا کردن بستگان آنان و محاکمه جنایتکارانی که فرزندان و نزدیکانشان را ربوده‌اند در دادگاه اقدام کند.
کنور که عضو ائتلاف جوانان پاکستان و همراه راهپیمایان است به رویترز گفت که معترضان بلوچ خواهان عدالت و محاکمه عادلانه جنایتکارانی هستند که به مردم بلوچ ستم کرده‌اند.
پلیس به راهپیمایان اطمینان داده است که اجازه نمی دهد کسی به آنان آسیب برساند.
به گفته فعالان مدنی بلوچ ناپدید شدن هزاران جوان و فعال بلوچ از اواسط سال 2000 و در زمان دولت پرویز مشرف آغاز شد. در آن زمان ژنرال مشرف بسیاری از بلوچ‌ها را که خواستار استقلال بیشتر و سهم عادلانه از منابع و ثروت‌های طبیعی بلوچستان بودند به بهانه شورش سرکوب کرد.
دو سال پیش تشکلی با نام “صدای گمشدگان بلوچ” فهرستی از 12000 بلوچ را که می‌گوید توسط حکومت پاکستان ربوده شده‌اند به سازمان ملل داد.
ماما قدیر بلوچ مرد 70 ساله‌ای که رهبری این راهپیمایی را بر عهده دارد گفته است که تعداد ربوده شدگان بسیار بیشتر از این و حدود 18000 نفر است. با این حال دولت پاکستان این تعداد را بسیار پایین‌تر می‌داند.
فعالان حقوق بشر بلوچ می‌گویند که نیروهای پاکستانی بسیاری از بلوچ‌ها را بدون محاکمه در دادگاه به قتل رسانده و اجساد آنان را در بیابان‌ها دفن کرده‌اند. آنان می‌گویند که گورهای دسته جمعی پیدا شده در خضدار شاهدی بر این مدعا هستند.
در همین رابطه، نواز شریف، نخست وزیر پاکستان، پیشتر وعده داده بود پس از تصدی مقام نخست وزیری برای حل مشکل افراد گم شده تلاش کند. در حال حاضر کمیسیونی در دیوان عالی کشور نیز در حال رسیدگی به این موضوع است.
“جان محمد بلیده”، سخنگوی دولت ایالتی بلوچستان، می‌گوید که دولت از این موضوع ناراحت است و در تلاش است به خانواده‌های گمشدگان کمک کند. اما سخنگوی شبه نظامی مرزبانی پاکستان، که درباره ناپدید شدن بلوچ‌ها مورد سرزنش قرار دارد در این باره هیچ پاسخی به خبرنگاران نداده است.
ماما قدیر بلوچ و همراهان وی، پس از دریافت برخی تهدیدات در بخشی از مسیر راهپیمایی طولانی، پلیس و آمبولانس این گروه را اسکورت کردند و در طول مسیر نیز مردم شهرهای مختلف از آنان استقبال نمودند.
راهپیمایان در بدو ورود به اسلام آباد نیز توسط جمعی از مردم و فعالان این شهر مورد استقبال قرار گرفته و گلباران شدند. بسیاری از رسانه‌های پاکستان راهپیمایی ماماقدیر بلوچ و همراهان وی را به راهپیمایی معروف “نمک گاندی” تشبیه کرده و او را گاندی بلوچستان نامیده‌اند.
یک معترض 10 ساله، به نام “علی حیدر” نیز که پدرش جزو ربوده‌شدگان است به همراه چند کودک و شمار زیادی از زنان بلوچ این گروه را همراهی می‌کنند.
علی حیدر می‌گوید که پدرش از سال 2010 ناپدید شده است. به گفته او افراد مسلح با دو اتومبیل جلوی پدر او را گرفته و او را با خود برده‌اند.
برخی از بازداشت شدگان در زندان‌های پاکستان به خانواده علی حیدر گفته‌اند که پدرش را در یکی از بازداشتگاه‌ها دیده‌اند به همین دلیل خانواده‌اش امیدوارند که او هنوز زنده باشد.
منبع: العربیه- فارسی
دیدگاههای کاربران